آقای دکتر نظرتان در مورد تأسیس دفتر ارتباط با دانش آموختگان در دانشگاه های بزرگ و به خصوص دانشگاه علوم پزشکی تهران چیست؟
بسم الله الرحمن الرحیم. دانشگاههای معتبر دنیا کارشان با دانشجویانشان فقط در دوران تحصیل نیست. یعنی اینطوری نیست که کسی بیاید در این دانشگاه معتبر درس بخواند، فارغ التحصیل شود و بعد بگوید خداحافظ. دانشگاه ها معمولاً تا زمانی که آن دانش آموختگان در دسترس باشد ارتباطشان را با آنان حفظ می کنند. گاهی اوقات شما می بینید که دانش آموختگان مثلاً 50 سال قبل دانشگاه که ممکن است چند درصدشان هم فوت کرده باشند، جلسات سالانه ای برگزار می کنند. حسن این کار افزایش اعتبار دانشگاه است. مطمئناً بعضی از دانش آموختگان دانشگاه در زندگی به مدارج بالایی می رسند، عده ای ممکن است دانشمندان برجسته ای شوند، عده ای ممکن است در کسب و کار موفق شوند و ثروتمند شوند، عده ای ممکن است در سیاست وارد شوند و مقامات اجرایی بر عهده بگیرند. اگر ارتباط چنین دانش آموختگانی با دانشگاه حفظ شود، عملاً در افزایش اعتبار دانشگاه نقش بسزایی دارند و برعکس وقتی دانشگاهی نیز معتبر باشد، اعتباری برای دانش آموختگان خود خواهد داشت. یعنی آنان می توانند افتخار کنند که از آن دانشگاه فارغ التحصیل شدند. در بعضی از دانشگاه ها حتی برای اینکه این ارتباط باقی بماند بعضاً هدایایی که جنبه یادگاری دارد برای دانش آموختگان طراحی می شود که آنان به عنوان سمبلهای دانش آموختگی همیشه در محل کارشان، در منزلشان حفظ می کنند. سمبلهای دانش آموختگی از آن دانشگاه که بعضی هایشان گران قیمت است و بعضی ارزان قیمت که بستگی به بودجه افراد دارند و معمولاً این طراحی ها برای حفظ این ارتباط با دانشگاه انجام می شود. دانشگاه علوم پزشکی تهران به هر حال معتبرترین دانشگاه کشور است یعنی ما الان در سطح ملی اعتبارمان بدون تردید بالاترین است، دانشگاه ما دانشگاهی است که الان وجهه بین المللی دارد و در زمره دانشگاههای خیلی خوب خاورمیانه بوده و انشاءالله در آینده در زمره دانشگاههای خوب دنیا خواهد بود. خوشبختانه در دوران 5 یا 6 سال اخیر این بحث دانش آموختگان به زبان علمی و بین المللی alumni خیلی جدی تر شده، آقای دکتر بهادری هم که از شخصیتهای برجسته این دانشگاه است و دانش آموخته همین دانشگاه و استاد ممتاز همین دانشگاه هم هست، با عشق و علاقه خاصی از طرف ریاست محترم دانشگاه اینکار را پیگیری می کنند. البته دوستان جوانتری هم به ایشان کمک می کنند و خیلی خوب از عهده اینکار برمی آیند. این دفتر کم کم دارد توسعه پیدا می کند. در دانشکده ها رابطینی دارد. الان در دانشکده داروسازی آقای دکتر منصف یکی از همکاران ما که دانش آموخته همین دانشکده و عضو هیئت علمی است و قبلاً معاون دانشکده بودند، مسئولیت این دفتر را دارند و ارتباط با دفتر دانش آموختگان دانشکده را خیلی خوب برقرار کردند، پیگیری می کنند. تأسیس این دفتر اقدام مناسبی بوده و من هم خودم در دو سه سال اخیر در این زمینه واقعاً علاقه مند بودم که فعالیت های این دفتر را توسعه دهم. در حال حاضر طرحی را ما در دانشکده داریم که قرار است از بین تمام دانش آموختگان دانشکده نفرات برتر را معرفی نماییم. در دانشکده داروسازی تا الان نزدیک 5000 نفر دانش آموخته داریم که از بین اینها می خواهیم صد نفر برگزیده را با همان معیارهایی که وجود دارد شناسایی و معرفی نماییم. کار بسیار سختی است، با گذشت یکسال هنوز به این نتیجه نرسیدیم که این صد نفر چه کسانی هستند چون واقعاً افراد خیلی زیادی داریم و انتخاب صد نفر از آنها خیلی سخت است. ولی به هر حال ما قصد داریم که این صد نفر برگزیده را انتخاب کنیم و همایشی برای دانشکده داروسازی برگزار کنیم و مطمئنم کار خیلی خوبی خواهد بود.
نظرتان در مورد برگزاری جشن یکپارچه دانش آموختگان که امسال برگزار شد چیست؟
کار بسیار جالبی که امسال دانشگاه انجام داد این بود که جشن یکپارچه دانش آموختگان سال 91 را برگزار کرد تا جمعیت چند هزار نفری خانواده دانشگاه در شبی جمع شوند و مراسمی برگزار شود. به نظر من در کشور بی سابقه بود. جشن دانش آموختگی هر سال در بعضی از دانشکده ها برگزار می شد که البته خود دانشجویان زحمت می کشیدند و کمک می کردند تا به صورت مجزا برگزار شود. این اتفاق امسال به عنوان یک واقعه ای که جنبه دانشگاهی داشته باشد هیچ موقع نبوده و فقط در سطح دانشکده ای داشته است. این جشن که توسط دفتر دانش آموختگان و به طور یکپارچه برگزار شد، به نظر من و از دید کسانی که شرکت کردند، مسئولین، دانش آموختگان، اساتید، و خانواده ها کار بسیار ارزشمندی بود. مخصوصاً اینکه برخی از دانش آموختگان قدیمی دانشگاه آنهایی که در دسترس بودند شرکت کرده بودند. حال یا فرزندشان در اینجا تحصیل کرده بودند و یا خود دانش آموخته این دانشگاه بودند و این کار بسیارارزشمند بود. از دید بنده این می تواند فقط جنبه سمبلیک نداشته باشد یعنی به عنوان خاطره ای برای دانش آموختگان نباشد، این اقدام می تواند ارتباط این افراد را با دانشگاه توسعه دهد چون در نهایت ممکن است در بین دانش آموختگان افرادی باشند که برای دانشگاه در آینده خیلی مفید باشند، برای کمک به دانشگاه و توسعه اهداف دانشگاه در دنیا هم این مسئله رسم است. یعنی افرادی هستند که می آیند به دانشگاهی که از آن فارغ التحصیل شده اند کمک های مالی و معنوی می کنند. من مطمئنم دانشگاه معتبری مثل علوم پزشکی تهران هر سال افرادی را دارد که بتوانند از این نظر قدمهایی بردارند. هرچه دفتر دانش آموختگان برای توسعه اقداماتش بیشتر تلاش کند، نتایح بهتری خواهد گرفت. اما برای این کار ما نیاز به یک وب سایت قوی داریم ، نیاز به بولتن داریم که هم به صورت مکتوب و هم به صورت الکترونیک برایشان ارسال شود، هر چه این ارتباطات بیشتر شود مطمئنا به نفع دانشگاه است.
دفاتر alumni در دانشگاههای معتبر فعالیتشان خیلی گسترده است، دفتر دانش آموختگان دانشگاه تهران در ابتدای راه است شما فکر می کنید که چگونه می تواند به آن جایگاهی که باید در دانشگاه داشته باشد، برسد؟
ببینید کارهای متعددی می شود انجام داد، دانشگاهی که بنده در مقطع phd از آن فارغ التحصیل شدم کاملاً من را رصد می کنند و با من ارتباط برقرار می کنند. بولتن خبری را پست می کنند، ایمیل می فرستند. کلاً برای دانش آموختگان یک سری شرایطی قائلند مثلا من امکان استفاده از کتابخانه مرکزی دانشگاه منچستر را دارم. همیشه کارتم تمدید می شود، ممکن است واقعا امکان استفاده هم نداشته باشم ولی به هرحال اینکه دانشگاه پیگیری می کند، ارتباط برقرار می کند، مطمئناً یک اثر مثبتی بر آن فرد می گذارد، فردی که از آن دانشگاه فارغ التحصیل شده است. دانشگاه ما هم می تواند اینکار را بکند، من مطمئنم اگر ما بتوانیم ایمیل دانش آموخته هایمان را حفظ کنیم، حتی برای کسانی که پیش از این فارغ التحصیل شده اند نیز این ایمیل را ایجاد کنیم قدم بزرگی برداشته ایم. بعضی از اینها در دانشگاههای داخل و خارج از کشور اساتید برجسته ای هستند، مقاماتی دارند، اگر ما بتوانیم بولتن خبری از پیشرفتهای فعلی دانشگاه را برایشان بفرستیم، قطعاً پیشرفت دانشگاه برای آنان نیز ارزشمند است، در این صورت ممکن است با ایده هایی که دارند هر کمکی از دستشان بر می آید برای توسعه دانشگاه انجام دهند. بنظرم این امکانپذیر خواهد بود، و در حال حاضر نیز در این مسیر حرکت می کند. ولی این نیاز به تقویت دارد، یعنی به دفتر باید از نظر اعتبارات و بودجه ها بالاخره توجه بیشتری شود، نیروی انسانی بیشتری بگیرد، به هرحال هرچه در این حوزه قوی تر شویم یک اعتباری برای دانشگاه است، چون گفتم دانش آموختگانی که ما داریم افراد بسیار برجسته ای هستند، تعدادشان نیز خیلی زیاد است، و این افراد پراکنده در همه جای کشور هستند، ارتباط برقرار کردن با اینها میسر است و البته سخت، یعنی نیاز است اطلاعات جمع شود، در گذشته این اطلاعات جمع نشده و باید در این خصوص همت بیشتری گماشته شود.
درهمین راستا قراراست امسال دردانشکده داروسازی دانش آموختگان ورودی 30سال قبل یعنی سال 61 را در یک همایشی در همین دانشکده باهم جمع کنیم. ورودی های 61 اولین ورودی که بعد از انقلاب فرهنگی وارد دانشگاه شدند،30سال ازورودشان به دانشگاه می گذرد در همان کلاسی که درس خواندند، همانجا جلسه ای برگزار می شود، با همان ترکیب منتها افراد دیگر 30سال  پیرتر شدند واین کار بسیار خوبی است. حتی افرادی که خارج از کشور هستند خیلی اظهار علاقه کردندکه حتماً در مراسم شرکت کنند چون از آن فارغ التحصیلان تقریباً ده درصد شان خارج از کشور هستند،مطمئناً به نفع دانشکده هاست که این ارتباط برقرار شود در سطح دانشگاه هم همینطور.
در سطح دانشکده شما دفتر ارتباط با دانش آموختگان چه فعالیتهایی را تا به حال انجام داده است؟
ببینید عملاً کاری که ما در دانشکده داریم انجام می دهیم در قدم اول یک پایگاه داده  آماده می کنیم تصادفاً شما یک کتابچه ای را آنجا می بینید که ما تمام دانش آموختگان دانشکده را فایل کردیم. از دانش آموختگان ورودی سال 1313 تا آخرین گروه را داریم. البته چند جلد است که این یکی از جلدهاست که تمام اینها اسامی شان و عکسشان است. در قدم بعدی باید ایمیلشان را اگر دارند پیدا کنیم، آدرس هایشان را پیدا کنیم که الان کجا هستند. اینکار را داریم می کنیم یعنی یک پایگاه داده خیلی خوبی از دانش آموختگان دانشکده فراهم می کنیم. کار بعدی که داریم می کنیم این است که آنهایی را که  دسترسی به آنان امکان پذیر است مثلاًورودی 30 سال پیش را،بعد همینطوری تکرار می کنیم،سال بعد باز ورودی 30 سال پیش را که ورودی های 62 می شوند و همینطوری سال بعدش،این تجمع 30 سالگی را برای دوره های متعدد ادامه خواهیم داد. اینطور به نظر من ارتباط برقرار می شود، دسترسی به قبل از این ورودی ها برایمان خیلی سخت تر بود و گرنه اگر توانمندی داشته باشیم حتی می توانیم  برای ورودی های 40 سال پیش،50 سال پیش هم همین کار را انجام دهیم ولی در حال حاضر جشن ورودی های 30 سال قبل را هر سال خواهیم داشت.
خود این فارغ التحصیلان هم علاقه مند هستند با ما همکاری کنند. الان از بین ورودهای  61 یک جمع5 نفری گذاشتیم تا کارها را پیگیری کنند یعنی خود افراد محور شوند دانشکده هم حمایت می کند.
آقای دکتر فکر می کنید حضور اساتید در کنار دانشجویان، دانش آموختگان در این جشن چه اثری می تواند داشته باشد؟
ببینید اینکه ما انتظار داشته باشیم 2000 هیئت علمی ما در آن شب حتماً شرکت کنند، این میسر نیست، خیلی ها ممکن است کار داشته باشند، مشکل داشته باشند، بیمار داشته باشند، در سفر باشند و... ولی به نظر من اساتید به خصوص پیشکسوتان حضورشان در این جلسات خیلی ارزشمند است. یعنی اساتید پیشکسوت که معمولاً دانشجوها به آنها خیلی احترام می گذارند، حضورشان در این جمع ها مفید است. دانشکده ما هم واقعاً برای اساتید پیشکسوت احترام ویژه ای قائل است. مراسم بزرگداشت ومراسم ویژه ای معمولاً برای این اساتید برگزار شده است که خیلی از طرف دانشجویان، اساتید دیگر، کارکنان دانشکده استقبال شده، شرکت کردند واحترام گذاشتند. حضور این افراد در این مراسم مؤثر خواهد بود، البته همه اساتید حتی آنهایی که جوان تر هستند و پیشکسوت هم نیستند به نظر من حضورشان مفید است ولی من احساسم این است که حضور پیشکسوتان می تواند مؤثرتر باشد.
فکر می کنید معرفی و تقدیر از دانشمندان یک درصد برتر جهان، تا چه حد می تواند برای دانش آموختگان جوان ایجاد انگیزه کند تا برای آینده خودشان برنامه ریزی داشته باشند؟
به نظرم تقدیر از افراد برگزیده حالا کسانی که در زمره یک درصد هستند یعنی اینکه این افراد از نظر پژوهشی مقالاتی را توانستند منتشر کنند که استناد بسیار بالایی به آنها شده است و اعتبار فعالیتهای علمی آنها بالا بوده که جزء یک درصد برتر دنیا در آن رشته شده اند، خب این خیلی ارزشمند است، در کل کشور ما فکر می کنم تعداد این افراد هنوز به صد نفر نرسیده، در کل علوم پزشکی تعداد این افراد 9 نفر است که 8 نفرشان در دانشگاه ما هستند یعنی فقط یک نفر در حوزه علوم پزشکی در خارج از دانشگاه علوم پزشکی تهران است.این به نظر من نشان دهنده اعتبار دانشگاه علوم پزشکی تهران است و در تقدیر از افراد برگزیده تنها به این افراد نباید اکتفا کرد، ما اساتید برجسته دیگری داریم که در سایر حوزه ها موفق بودند و مؤثر هستند. تقدیر از آنها حتماً باید انجام شود چون همیشه با تقدیر از افراد برگزیده است که دیگران الگو می گیرند، نگاه می کنند و پیگیری می کنند. اگر ما بزرگداشت این افراد برگزیده را ضعیف برگزار کنیم یا حتی خدای نکرده اصلاً انجام ندهیم مطمئناً نمی توانیم خوب را از خوب تر جدا کنیم یا خوب را از بد جدا کنیم. اینها الگو هستند و معرفی این الگوها برای دانشجویان حتماً مؤثر است.
در مورد فضای مراسم چه نظری دارید فکر می کنید چیدمان در فضای باز چقدر به اجرای موفق برنامه یا رضایت شرکت کننده ها کمک کرد؟
ولی به نظرم کار بزرگی بود یعنی من فکر می کنم که پرداختن به این امور حاشیه است یعنی متن کار برگزاری این مراسم بزرگ بود. البته حاشیه هایی هم دارد، آیا در سالن باشد بهتر است یا در فضای باز؟ آیا مسئولین تراز اول حضور داشته باشند یا نداشته باشند؟ نحوه مراسم چگونه باشد که خسته کننده نباشد، سخنرانی طولانی نباشد، خیلی کارهاست که به نظر من حاشیه کار است ومتن کار نیست، برای این کار به این بزرگی، برگزاری اش جای تقدیر دارد چرا که کار بسیار ارزشمندی بود ومن واقعاً فکر می کنم که جزء اقدامات خوب دانشگاه محسوب می شود ومطمئناً کسانی که در جشن شرکت کردند که البته منظورم دانش آموختگان است با خاطره خیلی خوبی وارد محیط زندگی وکار آینده شان می شوند.
کارهای بزرگ بدون اشکال نمی تواند باشد، به نظر شما کدام قسمت برنامه ایراد یا اشکال خیلی محسوسی داشت ؟
ببینید مراسم مطمئناً نقطه ضعفی داشت که برگزار کنندگان هم می دانند وبرای سالهای بعد تکرار نمی کنند من در این مصاحبه نمی خواهم نقطه ضعف را بگویم. به نظرم و مطمئنم نکاتی هست ولی من وارد نشوم بهتر است.
کدام بخش مراسم فکر می کنید جذابیت بیشتری برای دانش آموختگان داشت؟
من عرض کردم، برگزاری این مراسم را اصل می دانم که کار بزرگی بود وپرداختن به جزئیاتش حاشیه کار است. یعنی صد جور می شود این مراسم را برگزار کرد. اصلاً کلیشه  نیست یا یک الگوی خاصی لازم نیست ما انتخاب کنیم و فقط آن روش را برویم. انواع متعددی هست. به نظر من ترکیبی از تقدیر از برگزیدگان همیشه لازم است، برگزیدگان دانشجویی حتماً در مراسم فارغ التحصیلان باید آنها را معرفی و تقدیر کنیم، اساتید برگزیده را معرفی کنیم، از سخنرانی ها و ارائه گزارش عملکرد طولانی باید پرهیز کنیم، اصلاًنیازی نیست. اگر هم می خواهیم اطلاع رسانی کنیم از کلیپ وروشهای دیگر به جز سخنرانی استفاده کنیم آنهم کوتاه و متنوع باشد. شاید به نحوی میان برنامه هایی پیش بینی شود که سرگرم کننده باشد برای اینکه گاهی اوقات مراسم طولانی می شود، لازم است برنامه مراسم 2 یا 3 ساعته حتما متنوع باشد، برنامه هایی که در آن اجرا می شود هم  کوتاه باشد. ترکیبی از اینها به نظر من لازم است و در این مراسم هم بوده ، حالا در آینده هم ان شاءالله می شود مدیریت بهتر باشد
آقای دکتردیناروند جای چه فعالیتی را در دفتر ارتباط با دانش آموختگان خالی می بینید؟
به نظر من فعالیت الکترونیک ما باید توسعه پیدا کند. یعنی من فکر می کنم ابزارهای جدید اطلاع رسانی و این تجمع ها ضروری است، ما حتماً باید تجمعات را، جلسات را  داشته باشیم. گفتم ورودی های متعدد بیایند سالیانه همدیگر را ببینند حالا بعضی از ورودی ها ممکن است ده سال یکبار جمع شوند اینها لازم است اما ارتباط دانشگاه به این صورت کفایت نمی کند. حتماً ابزار نوین و ارتباطات الکترونیک، مثل بولتن خبری درست کنیم، هم به صورت چاپی و هم به صورت اینترنتی ارسال کنیم، انجام این کارها به نظر من یک وب سایت قوی نیاز دارد. حتماًدانشگاه در حوزه دانش آموختگان به یک وب سایت قوی نیاز دارد. برای اینکه بتواند این ارتباط را برقرار کند، دوران جدید خیلی راحت است و اینطوری همه افراد ما که در همه جای دنیا پراکنده اند ارتباط می گیرند وراحت تر می توانند با دانشگاه وهم دانشگاه با آنها تماس داشته باشند.
به عنوان کلام آخر چه توصیه و یا پیشنهادی برای دفتر ارتباط با دانش آموختگان دارید؟
من به هر حال خودم دانش آموخته این دانشگاه هستم، درست است که الان هیئت علمی اینجا هستم ولی از سال 61 به عنوان دانشجو وارد شدم. تقریباً30سال است که من وارد دانشکده داروسازی شدم. دانشجوی اینجا بودم، بعداً هم هیئت علمی اینجا شدم وبه هر حال خودم را متعلق به این دانشگاه می دانم. بخش زیادی از عمر من اینجا گذشته. من مطمئنم توسعه فعالیت دفتر ارتباط با دانش آموختگان به نفع دانشگاه است برای اینکه افراد زیادی هستند که می توانند به دانشگاه کمک کنند. مثلاً در دانشکده داروسازی یکی از دانش آموختگان این دانشکده ده درصد سهمش را در یک شرکت داروسازی وقف دانشکده داروسازی کرده است. یکی دیگر از دانش آموختگان یک داروخانه اش را وقف دانشکده کرده است. یکی دیگر از فارغ التحصیلان این دانشکده که در خارج از کشور بسر می برد، سال گذشته به دانشکده ما آمد وسخنرانی کرد. پدرش هم که فارغ التحصیل دانشکده داروسازی است یک گرنتی به مبلغ 3000 دلار گذاشته که سالیانه به دانشجوی برتر داده شود. به هر حال سالی 5 یا6 میلیون تومان به یک یا دو دانشجوی انتخاب شده به عنوان جایزه داده می شود. دفتر ارتباط با دانش آموختگان هر چه بیشتر تلاش کند این اقدامات بیشتر می شود. من مطمئنم اگر ما فعالیتمان را توسعه دهیم تعداد این افراد زیاد می شود یعنی این کارها به توسعه علمی دانشگاه هم کمک می کند.
آقای دکتر خیلی متشکر از اینکه وقتتان را به ما دادید.
خواهش می کنم، موفق باشید.