بنابر اين گزارش، درهشتمين همايش نكوداشت مقام استاد كه روز سه شنبه22 ارديبهشت ماه 88  باحضور رئيس دانشگاه، استادان پيش كسوت، حجت الاسلام و المسلمين حاج آقا عيسي زاده رييس دفتر نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري در دانشگاه، دكتر حبيبي رئيس جهاد علوم پزشكي تهران و استادان و دانشجويان و به همت جهاد دانشگاهي و دانشگاه علوم پزشكي تهران در تالار ابن سيناي دانشكده پزشكي دكتر سلطاني نماينده دانشجويان متن زير را در نكوداشت مقام استاد قرائت نمود. 
مي توان در سايه آموختن        گنج عشق جاودان افروختن 
از پدر گر قالب تن يافتيم         از معلم جان روشن يافتيم 
اي معلم چون كنم توصيف تو     چون خدا مشكل توان تعريف تو
معلمي سوختن است، سوختني كه مي سوزد ولي نمي سوزاند، هدايت مي كند و گمراه نمي سازد. آتش درون آن برد است و دود او همچون اود، رايحه اش جهانگير. 
پروردگار عالم دانش و معرفت را از لحاظ شرافت و ارزش در اوج همه مراتب و مقامات قرار داد.  بر آدم ابوالبشر منت نهاد و در روايات متعدد از پيامبر و ائمه معصومين (س) جايگاه استاد، پدر، مادر و خالق، بارها در كنار هم قرار گرفته است من علمني حرفا فقد صيرني عبدا و اين به جهت اهميت تعليم و تربيت جامعه بشري توسط افرادي دانا، آگاه و با تقواست كه همانا «معلمي شغل انبيا ء است» و چه زيبا مي شود آنگاه كه نام معلم و استاد در كنار نام طبييب قرار مي گيرد بي شك اينان از بندگان خاص خداوند هستند كه هم به مقام طبابت و به مقام استادي نائل گرديده اند. در جمع كنوني ما اساتيد بزرگي هستند كه وصف ارزش و مقامشان در اين مجال نمي گنجد از يك سو مرهم آلام دردمندان بوده اند و از سوي ديگر در مقام معلم و استاد به ما نه تنها درس طب بلكه درس ادب، اخلاق و فداكاري آموخته اند در نگاهي دوباره چشمانمان به فعاليت هاي بزرگشان خيره ميشود كه خدمات ارزنده اي به ميهن عزيزمان ارايه كرده اند به گونه اي كه پيشرفت دانش پزشكي و بهداشت در ايران مرهون حضور و زحمات اين عزيزان است.
زحمات اين عزيزان محدود به زمان و مكان نبوده و همانطور كه شاهديم شاگردان و دانشجويان آنها اكنون اساتيد برجسته اي هستند و با ادامه راه آنها به پيشرفت جامعه پزشكي كمك كرده اند، خدمات استاد مشايخي در پيشرفت علم اطفال، استاد شيباني و استاد نبئي در پيشرفت سطح بهداشت و درمان كشور در سالهاي پس از انقلاب، استاد طريقتي و استاد ابهري در پيشرفت دانش روانپزشكي و ارتقاء سطح بهداشت روان جامعه، استاد جواديان در زمينه چشم پزشكي و ارتقاء روحيه تحقيق و پژو هش در دانشجويان، استاد دادمنش در پيشرفت دانش دندانپزشكي، استاد دهپور در توليد علم و ارايه مقالات فراوان در زمينه فارماكولوژي، استاد مصداقي نيا در ايجاد تحولات اساسي در نظام آموزش بهداشت محيط، استاد مهربان در ارتقاء خدمات درماني در زمينه اعمال جراحي ارولوژي و استاد پژوهي در آموزش، پژوهش و تحقيقات غدد و استاد شمسا در توليد دارو هاي ارزشمند از مواد داخلي قابل تقدير و ستودني است.
اينك اين بنده حقير بعنوان نماينده دانشجويان اين دانشگاه، زحمات بي دريغتان را سپاس گفته و بر دستان پر مهرتان بوسه مي زنم اما چه كنم كه زبانم در سپاسگزاري قاصر است و دستانم ناتوان.
اميد آن دارم كه ما شاگردانتان بتوانيم با قدم نهادن در راه پر بركتتان و پيروي از صراط مستقيمتان حق مطلب را ادا كنيم و آرزوي سلامتي و كاميابي براي همه استادان عزيز را دارم  تا جامعه پزشكي و دانشگاهي اين سرزمين بتواند در سايه پر مهر وجودشان سير پيشرفت و تعالي را بيش از پيش طي كند.
در پايان بر خود واجب مي دانم ياد و خاطره اساتيد فقيدي كه امروزه جامعه  دانشگاهي كشور از بركت وجودشان محروم شده است از جمله استاد دكتر باستان حق، استاد دكتر فرهودي و استاد دكتر سيادتي كه اخيراً به ديدار حق شتافته اند را زنده نگه دارم يادشان گرامي و روحشان شاد.