به گزارش روابط عمومی معاونت دانشجویی، 'دانشگاه بدون دخانیات' نام طرحی است که قرار است با تفاهم و همکاری بین دو دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران به مرحله اجرا درآید. در همین رابطه گفت و گویی ترتیب دادیم با دکتر فرزین حلب چی معاون دانشجویی فرهنگی دانشگاه علوم پزشکی تهران که در ادامه می خوانید:

درباره دخانیات و مصرف آن در جامعه امروز توضیح دهید؟

متأسفانه اثرات مصرف دخانیات به عنوان یک عامل خطرساز شایع­ترین بیماری های غیر واگیر مثل فشار خون بالا، قلبی عروقی، سکته مغزی و ... اثبات شده و به این علت از دخانیات از نظر تبعاتی که برای سلامت دارد، به عنوان یکی از بزرگترین مشکلات هزاره سوم یاد می­کنند. اگر در گذشته عوامل اصلی مرگ و میرها بیماری های واگیر بودند، در حال حاضر شایع­ترین بیماری های منتهی به مرگ، بیماری های غیر واگیر هستند که تقریباً در اکثر آنها مانند سکته ­های قلبی، مغزی و ... و نیز بسیاری از سرطان ها که با مصرف دخانیات ارتباط شناخته شده ای دارند مثل سرطان های ریه، مثانه و ...، از مصرف دخانیات عارض می شوند. این عارضه وقتی شدیدتر و جدی تر می شود که در نسل جوانی اتفاق بیفتد که قرار است آینده یک کشور را بسازند و هم اینکه خودشان به عنوان دانشجو، الگوی رفتاری بقیه جامعه باشند.

 

درمورد دانشگاه بدون دخانیات و مصرف آن بین دانشجویان توضیح دهید؟

به عقیده بنده تحول مصرف دخانیات باید از دانشگاه آغاز شود ولی متأسفانه آمارها حاکی از آن است که مصرف دخانیات بین دانشجویان شیوع بالایی دارد. در مطالعه ای که به عنوان 'سیمای زندگی دانشجو' در سطح دانشگاه های وزارت علوم انجام گرفته است، گفته شده حدود 20 درصد دانشجویان مصرف دخانیات اعم از سیگار، قلیان، تنباکو و ... دارند. بنابراین به این نتیجه رسیدیم که قطعاً نباید دانشگاه ها به خصوص دانشگاه های علوم پزشکی که قرار است شیوه زندگی سالم را آموزش دهند، به این موارد آلودگی داشته باشند. در این راستا دنبال راهکارهایی عملیاتی برای کاهش مصرف دخانیات در دانشگاه علوم پزشکی تهران بودیم که با واژه ای به نام 'دانشگاه بدون دخانیات'­ آشنا شدیم؛ موضوعی که تقریباً از 50 سال قبل به تدریج در بعضی دانشگاه ها شروع شده و در حال حاضر طبق آمار در سال 2017، یک هزار و 800 دانشگاه مانند دانشگاه های استفورد، هاروارد، ملبورن و ...، تابلوی دانشگاه بدون دخانیات دارند.

 

چه شد که در این زمینه با دانشگاه تهران همکاری متقابل ایجاد شد؟

پیشنهاد اولیه را دانشگاه تهران داد و قرار شد با توجه به قرابت تاریخی و جغرافیایی، لزوم همکاری و فضای مشترکی که وجود دارد، این کار را مشترکاً انجام دهیم. خدارا شکر این نگاه را در دانشگاه تهران دیدیم که قصد راه اندازی برنامه دانشگاه بدون دخانیات را دارند و طی جلساتی که برگزار شد، به تفاهم رسیدیم که کارگروه هایی در دو دانشگاه تشکیل و با هم مشورت و سیاست گذاری کنند، که دانشگاه تهران در این زمینه خیلی خوب و پیشگام حرکت کرد. همکاران ما هم در حوزه های مختلف مانند روابط عمومی دانشگاه، معاونت توسعه دانشگاه، مرکز مشاوره و راهنمایی، امور دانشجویی، فوق برنامه و هنری و حتی تشکل های دانشجویی ما خیلی خوب وارد این فضا شدند و کارهای کارشناسی خوبی انجام دادند که چطور می توان این ایده را در سطح دانشگاه پیاده کرد.

البته در این رابطه، جلسات متعددی تشکیل و راهکارهای مختلفی بررسی شد و در نهایت مقرر شد طی فازهای مختلف باید این کار انجام شود.

خوشبختانه به نظر می رسد شیوع مصرف دخانیات در دانشگاه علوم پزشکی تهران به دلیل مطالعات پزشکی و آگاهی بیشتر دانشجویان از مضرّات مصرف دخانیات و ...، کمتر از سایر دانشگاه های وزارت علوم است.

 

در جلساتی که تشکیل شده، چه راهکارهایی برای مقابله با مصرف دخانیات در دانشگاه ها در نظر گرفته شده است؟

موردی که همه اتفاق نظر داشتند این بود که این پروژه باید از ابتدا با فرهنگ سازی و نهادینه سازی آغاز شود و از کارهای ممانعتی و برخورد شدید در دانشگاه استفاده نشود. راهکارهایی مطرح شد مانند اینکه ما ابتدا اعلام کنیم که این دانشگاه ها بدون دخانیات هستند. خط مشی را با توجه به فضای مشترک تعیین و آن را در دو دانشگاه پیگیری می کنیم و کارهایی از قبیل اطلاع رسانی، آموزش، پوسترهای مختلف، استفاده از شبکه های مجازی و ... انجام دهیم تا تدریجاً به هدف غائی خودمان برسیم و مصرف دخانیات در هیچ یک از محیط های مسقف و روباز دانشگاه ها و همچنین همه محیط های وابسته به آن ها انجام نشود.

 

آیا این برنامه در هیأت رئیسه دانشگاه هم مطرح شده است؟

کلیات طرح دانشگاه بدون دخانیات در ابتدا تیرماه 96 در هیأت رئیسه دوره قبلی ریاست دانشگاه، تصویب شد. اخیراً هم در جلسه هیأت رئیسه فعلی دانشگاه علوم پزشکی تهران، خط مشی دو دانشگاه و همکاری و مشارکت دانشگاه های تهران و علوم پزشکی تهران در اجرای این طرح تصویب و قرار شد که در همه محیط های مرتبط با دانشگاه برای مقابله با مصرف دخانیات از طریق رفتارهای ترویجی، فرهنگ سازی و آموزش اقدام شود.

 

سخن آخر:

پیام من به خانواده دانشگاه این است که برای صیانت از محیط دانشگاه، ارتقای رفتارهای سلامت محور و ایفای نقش به عنوان مراقبان سلامت، این پروژه را از محیط های دانشگاهی شروع کنیم و به سمت ریشه کنی این معضل در سطح کشورمان برویم؛ هر چند که کاری سخت، بسیار پیچیده و قاعدتاً طولانی مدت خواهد بود.

 

از وقتی که در اختیار ما قرار دادید، سپاسگزاریم.

 

خبرنگار و عکاس: حسین شیخ محمدی