دکتر باقر شاهوردیانی عضو هیئت علمی دانشکده دندانپزشکی متخصص دندانپزشکی ترمیمی، استاد منتخب ششمین همایش تقدیر از اساتید پیشکسوت
مؤلف کتاب دندانپزشکی ترمیمی و اخذ درجه تخصصی در رشته دندانپزشکی ترمیمی از پاریس 1346
سال 1303 در مشهد متولد شدم. تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در همان شهر به پایان رساندم و در سال 1323 یعنی در بحبوحه جنگ جهانی دوم زمانی که ایران در اشغال نیروهای بیگانه بود برای ادامه تحصیل به تهران آمدم و در کنکور دانشکده دندانپزشکی قبول شدم. در سال 1328 از پایان نامه ام «عوارض موضعی دندان های عفونی» دفاع کردم و فارغ التحصیل شدم.سپس دوره خدمت نظام وظیفه را شروع کردم. در همین سال مطلع شدم که بخش ترمیمی دانشکده نیاز به یک مربی دارد. بنابراین در امتحان دستیاری شرکت کردم. بعد از اتمام خدمت وظیفه وقتی که به مشهد برگشته بودم نامه ای دریافت کردم که در آن قبولی من اعلام شده بود. بنابراین از سال 1329 برنامه کار و تدریس علمی من در دانشگاه تهران آغاز شد. پس از 4 سال به سمت ریاست درمانگاه منصوب شدم. طی سال بعد نیز در آزمون «رییس درمانگاه با حق آموزش» موفق شدم. در سال 1343 طبق موافقتی که در روابط فرهنگی ایران و فرانسه به وجود آمده بود برای ادامه تحصیل به فرانسه رفتم و در پاریس در انستیتوی استوماتولوژی مطالعات علمی ام را شروع کردم. در این موسسه فارغ التحصیلان رشته پزشکی، دوره تخصصی دندانپزشکی را به صورت فشرده(سه ساله) می گذراندند. در آنجا با رییس موسسه به نام پروفسور دوشوم درباره موضوع چگونگی نگهداری دندانهای چرکی و فاسد شده کار می کردم. پایان نامه من در آنجا در مورد ابتکار جدید پروفسور دوشوم یعنی ضدعفونی کردن کانال های ریشه دندان به وسیله گاز اوزون(ozone) بود که پس از اتمام کار و به نتیجه رسیدن آن، مورد تشویق زیاد رییس موسسه قرار گرفتم.
پس از آن به ایران برگشتم و در بخش دندانپزشکی ترمیمی که در آن موقع هنوز با بخش Root Canal یکی بود، شروع به کار کردم. به پیشنهاد من، دانشکده یک دستگاه تولید ازون خریداری کرد و من با روش ابداعی پروفسور دوشوم شروع به کار کردم. اغلب دندان های عفونی که با روش های درمانی دیگر به نتیجه نمی رسید با این روش درمان می نمودم.
با زیادتر شدن امکانات دانشکده و فارغ التحصلان جدید و با توجه به تخصصی شدن بخش های دندانپزشکی در همه دنیا در دانشکده ما هم بخش ترمیمی و Root Canal از هم جدا شد. در آنجا (بخش ترمیمی) به مقام دانشیاری ترفیع پیدا کردم و پس از چند سال به مقام استادی رسیدم.
پس از انقلاب نیز تا سال 1359 در دانشکده مشغول تدریس بودم، تا اینکه با درخواست بازنشستگی من موافقت شد.
در سال 1369 دانشگاه آزاد از من دعوت کرد تا برای راه اندازی دانشکده دندانپزشکی با آنها همکاری کنم. در واقع من بخش ترمیمی این دانشگاه را راه اندازی کردم و در حال حاضر رییس بخش و استاد تمام وقت رسمی آن هستم. همچنین در شوراهای مختلف دانشکده(شورای پژوهش، شورای آموزش، شورای گزینش کمیته منتخب و عضو هیئت ممیزه) نیز فعالیت دارم.
ارسال به دوستان