در چهارمین کنگره بین المللی تازه ترین دستاوردهای پژوهش در پزشکی مولکولی، سلولی و بالینی با دکتر زرین دست، به عنوان یکی از منتخبین در حیطه برگزیدگان مدال افتخار گفتگو کردیم و نظر ایشان را در این خصوص جویا شدیم.
لطف کنید بیوگرافی مختصری از خودتان برایمان بفرمایید.
من متولد سال 1316 در شهر بروجرد هستم. دوران تحصیل ابتدایی و دبیرستان خود را در بروجرد سپری کردم و دوره دانشگاهم را در دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران آغاز کردم و پس از آن فارماکولوژی خواندم و تخصص فارماکولوژی را گرفتم و در لندن دوره فارماکولوژی درقسمت اعصاب را گذراندم و تقریباً تمام تحصیلاتم را در دانشکده پزشکی در گروه فارماکولوژی بودم، اکنون هم رئیس دانشکده فن آوریهای نوین ومسئول دو رشته علوم اعصاب واعتیاد دانشکده فن آوری هستم.
از وقتی که فارغ التحصیل شدید ارتباط شما با دانشگاه چگونه حفظ شد وادامه پیدا کرد؟
من بعد از تمام شدن تحصیلات دکترای خود به خدمت سربازی رفتم، زمان سربازی که در تهران بودم مواقعی که وقت داشتم به دانشگاه سرمی زدم. بعد ازآن در دانشکده داروسازی به عنوان دستیار پذیرفته شدم وسپس به دانشکده پزشکی منتقل شدم، به این ترتیب ارتباطم به صورت متناوب با دانشگاه برقرار بوده وهرگز این ارتباط قطع نشد.
آقای دکتر انگیزه تان را از همکاری با بنیاد آکادمیک بین المللی استاد یلدا برای برگزاری این قبیل کنگره ها و نیز شرکت در آنها بفرمایید. 
اگر خوب دقت کرده باشید دکتر یلدا به عنوان  یک نماد آکادمیک به حساب می آید وبه هر صورت هرچه بیشتر بتوانیم این الگو را نگه داریم وبه دنبال این اساتید باشیم به نفع دانشگاه است و به نوعی تبلیغی برای خود دانشگاه هم هست.
در چه زمینه هایی این تعامل بین دانشمندان خارج از کشور با دانشمندان داخلی انجام شود بهتر است؟
تصورم این است که در همه رشته ها باید تعامل بین دانشگاههای خارج و داخل صورت گیرد. به هرصورت منظور از برگزاری کنگره ها چه درخارج از ایران وچه در داخل این است که افراد با هم آشنا شوند و از معلومات هم استفاده کنند و اصولاً ببینند که در موقعیت های گوناگون چه باید کرد. برخی از مواقع در کنگره ها حتی اگر شرکت کنندگان خیلی هم درگیر بحث و تحقیق نشوند ولی بتوانند از وجود اساتید جدید و آشنایی با آنها بهره مند گردند خود تا حد زیادی می تواند مفید باشد.
جایگاه دانشگاه علوم پزشکی تهران در عرصه علوم پزشکی دنیا به چه صورت بوده و چه جایگاهی را برای آن هم اکنون متصورید؟
اگر بخواهیم در داخل کشور این جایگاه را بررسی کنیم نسبت به سایر دانشگاهها چه از نظر آموزشی وچه از نظر تحقیقی، ما همیشه حرکت رو به جلو داشته ایم اما متأسفانه این حرکت در مقایسه با دانشگاههای خارجی بسیار کند بوده و آنها ازما جلوتر هستند. متأسفانه نه تنها فاصله ما با دنیای غرب کم نشده بلکه هر روز این فاصله بیشتر هم گردیده بنابراین باید تلاشمان را برای کم کردن این فاصله بیشتر کنیم تا به امید خدا هر چه زودتر به جایگاهی که استحقاق آن را داریم دست یابیم. 
به نظرشما چه چیز می تواند این فاصله را کم کند؟ همین برگزاری کنگره ها اگر بیشتر شود وتعاملات بیشتری برقرار گردد میتواند به دستیابی به این هدف کمک کند؟
واقعاً فقط برگزاری کنگره چاره حل این مشکل نیست، در این موضوع تا حدی مشکلات اقتصادی نیز دخیل هستند که باید به دنبال رفع این مشکلات بود. این که گفته می شود مشکلات اقتصادی به تصور من به این شکل قابل توضیح است که کسی که خارج از فضای دانشگاهی اما در گروه پزشکی کار می کند، فاصله درآمدش خیلی زیاد است با کسانی که در محیط دانشگاه وبه صورت عاشقانه کارمی کنند، یکی از کارهایی که باید انجام شود این است که باید اساتید دانشگاه از نظراقتصادی اغنا گردند وفاصله بین کار بیرون از دانشگاه وکار داخل دانشگاه کم شود اگر این فاصله کم شود مفید خواهد بود چون این امر یکی از دغدغه هاست وبه نظر من از موضوع مالی که بگذریم من فکر می کنم مسائل آزمایشگاهی هست که باید تکمیل شود، البته امکانات داریم اما همانطوری که گفتم دنیای خارج از ایران خیلی جلوتر از ما هستند و باید برای جبران این فاصله تلاش بیشتری انجام دهیم.
شما کسانی را می شناسید که علاقه مند به شرکت در این کنگره ها باشند و تأثیرمثبتی هم در ارتقاء دانش و علم داشته باشند؟ 
من فکر می کنم تمام افرادی که در مجموعه دانشگاه هستند اغلب به رشته خودشان علاقه مند هستند در خارج از ایران هم  هر کسی ممکن است در حیطه کاری خود آشنایانی داشته باشد به هر صورت باید تعامل بین دانشگاههای داخل وخارج خیلی زیادتر باشد تا این آشنایی افزوده شود.
به نظر شما نقش دفتر ارتباط با دانش آموختگان در برگزاری این نوع کنگره ها وبه طور کلی برنامه های دانشگاه چیست و نیز این که ارتباط دانش آموختگان با دانشگاه را می خواهد حفظ وتداوم بخشد چه تأثیری در پیشرفت علم دارد؟
من فکر می کنم که نقش مهمی داشته باشد به دلیل اینکه محصول کار ما دانشجوست ویکی از کارهایی که باید انجام دهیم این است که باید به دانشجو آموزش دهیم چه از نظر اجتماعی وچه از نظر اخلاقی و درسی می تواند نقش مهمی در پیشرفت کشور داشته باشد. در ایران ارتباط بین دانشجو واستاد چندان برقرار نیست در صورتی که به نظر می رسد این ارتباط می تواند خیلی صمیمی تر وبیشتر باشد ومی تواند نقش مثبت وخیلی خوبی داشته باشد.
استاد امسال شما به عنوان یکی از منتخبین کنگره بین المللی انتخاب شدید ونماد علمی استاد یلدا را دریافت می کنید چه توصیه ای دارید برای دانشمندان داخل و خارج کشور آنهایی که به دنبال علم هستند تا بتوانند به درجه ای همانند شما و روزی به این جایگاه برسند؟ 
من تصورم این است که در حدی نیستم که به هر صورت توصیه ای به کسی داشته باشم ولی فکر می کنم که ما هم دانشجویان و هم اساتید بسیار خوبی داریم و یکی ازتوصیه هایی که می شود داشت این است که اگرما بتوانیم به دانشجویان کمک کنیم و از نظر اقتصادی تا حدودی تأمینشان کنیم با فکر آزادتری به تحقیقاتشان می پردازند و شاید بهتر است اینطور بگویم که توصیه  و سفارش بدون سرمایه کاری را پیش نمی برد. من به شخصه خودم را در نظر بگیرم اگر استعداد مالی خوبی نداشتم شاید در این راه قدم نمی گذاشتم چون از نظر مالی تأمین بودم و به فکر اندوختن نبودم خودم را وقف دانشگاه کردم و تا حدی که در توانم بود که البته این موضوع برای من همیشه لذت بخش بوده است که خود را در خدمت درس و دانشگاه دانسته ام. 
با تشکر ازاین که وقتتان را در اختیار ما قرار دادید.
من هم از شما ممنونم.