با تشکر از اینکه وقتتان را در اختیار ما قرار دادید، شما چقدر ازدفترارتباط با دانش آموختگان دنیا و دانشگاه خودمان اطلاعات دارید و بفرمایید که این دفتر درمقایسه با دانشگاه های بزرگ در چه وضعیتی است و چه کارهایی باید انجام دهد؟
بنده هم تشکر می کنم از شما، خوب دفتر ارتباط با دانش آموختگان در اکثر دانشگاه های بزرگ حتی کوچک تأسیس می شود تا بتواند ارتباط دانش آموختگان با دانشگاه را حفظ کند. اما این ارتباطات به صورتهای مختلف ممکن است انجام شود. من مثالی را خدمتتان عرض کنم، دانشگاه تورنتو که من دوره فلوشیپ را آنجا گذراندم جالب است که هنوز از طریق ایمیل با من در تماس هستند یعنی از راه ارتباط ایمیلی که با من دارند به من اطلاع رسانی می کنند و جالب اینجاست که خدمتتان عرض کنم ایمیلی که من از آن دانشگاه دارم و از آن استفاده می کنم را هنوز قطع نکردند. در دانشگاه ما هم اگر بتوان سیستمی را ایجاد کرد که ایمیل هر دانشجویی پس از فارغ التحصیلی برای همیشه به نامش باقی باشد، بنابراین تا آخر عمر، هر دانش آموخته ای با هر جا که مکاتبه می کند با استفاده از این ایمیل دانشگاه، همه می فهمند که از این دانشگاه فارغ الاتحصیل شده و این خیلی خوب است. موضوع دومی که در بین دانش آموختگان دنیا مرسوم است برگزاری گردهمایی است. می فکر نمی کنم بیشتر از 5 سال و یا  3 سال یکبار بشود همه را دور هم جمع کرد. این رسم هم در دنیا وجود ندارد که بتوانند همه را در یک مراسمی دور هم جمع کنند. چون گاهی اوقات تعداد به بیش از چندین هزار نفر می رسد. در دانشگاه ها بیشترین کاری که انجام می دهند ارتباط ایمیل است و این ارتباط ایمیل را همه دانشگاه ها دارند. از طریق همین دریافت ایمیل هاست که دانش آموختگان در جریان اخبار دانشگاه حتی بازآموزی ها و یا در جریان اطلاعات علمی قرارمی گیرند، حتی می توانند وضع آموزش آنها را پیگیری کنند. در دفتردانش آموختگان دانشگاه ما هم اینطور کارها را می توان انجام داد
به نظر شما به غیر از این موارد این دفتر در چه زمینه های دیگری می تواند فعالیت داشته باشد؟
می تواند نشریه ای تهیه و در اختیارشان قرار داد که این نشریه مثلاً موفقیت های دانشگاه را در طول یک سال جمع بندی کند. اگر هم قرار است که مراسمی برای گردهمایی دانش آموختگان گرفته شود بهتر است که سه سال یکبار یا حتی پنج سال یکبار انجام شود
نظرتان درخصوص جشن فارغ التحصیلی که برای تمامی دانشکده ها برگزار شد چیست؟
برگزاری چنین مراسمی خیلی خوب است، یعنی یکبار در طول عمرشان که فارغ التحصیل می شوند، یکبار می آیند آن لباس را می پوشند ودر مراسم شرکت می کنند، آن مراسم بسیار عالی است، اگر در این مراسم به بهترین هایشان و نیز آنهایی که رتبه های اول آوردند و یا آنهایی که در رشته های تخصصی قبول شدند جایزه داده شود خیلی بهتر است که با آن لباس در مراسم ظاهر شوند و جایزه شان را در حضور رئیس دانشگاه و معاونین و وزیر و ...بگیرند خیلی خوب بود، از این نظر برای دانشجو خیلی خوب است، برای کسی که تازه فارغ التحصیل می شود خیلی موقعیت ویژه ای است، احساس می کند به او احترام گذاشته شده است احساس می کند کلی ارزش دارد، حتما که عکس خودش را در لباس فارغ التحصیلی نگه می دارد و هم در خاطراتش و هم در زندگی اش، به صورت یک تابلو نگه می دارد از این نظر یکبار برای هر فارغ التحصیل به نظر من لازم است.
به نظر شما جشن های فارغ التحصیلی به صورت دانشکده ای برگزار شود بهتر است و یا اینکه به صورت یکپارچه برای تمامی دانشکده ها، فکر می کنید اثر بخشی این جشن بیشتر است یا همان جشن ها؟
صد در صد این بهتر است من با جشنهای تکی دانشکده ها اصلاً موافق نبودم. جدا جدا برگزار شدن اصلاً خوب نیست، هر کدام با یک عادت خاص و مراسم خاصی این کار را انجام می دهند، به صورت کلی اگر باشد خیلی خوب است، به نظر من این کار دانشگاه فوق العاده خوب بود و جای تقدیر دارد، یعنی یکبار به صورت عمومی نه تبعیضی داریم بین دانشکده ها، همه مثل هم در نظر گرفته می شوند و در واقع در یک شرایط مساوی جشنی گرفته شده، این خیلی خوب بود.
فکر می کنید حضور اساتید در کنار دانشجویان و خانواده هایشان چه نقشی در شور و هیجان مراسم داشت؟
این خیلی مهم است که به اصطلاح این جلسه در یک موقعیت زمانی و مکانی مناسب برگزار شود که اکثریت افراد دانشگاهی بتوانند شرکت کنند اعم از دانش آموختگان، اساتید، مسؤلین و خانواده هایشان. خیلی خوب است که به همراه خانواده هایشان  در مراسم دعوت شوند. به نظر من این کار فوق العاده عالی است و هیچ نظر منفی نمی تواند به ذهن آدمی برسد که اعلام کند، همه چیز خوب بود و واقعاً احترام خانواده ها هم هست چون آنها حقشان است که بیایند و در مراسمی که فارغ التحصیلی فرزندشان است شرکت کنند به نظر من حقشان است بیایند و اساتیدشان و حتی مسئولان دانشگاه را ببینند که اینها در این دانشگاه در محضر چه اساتیدی درس خوانده اند. دانشگاه هم درست مثل مدرسه می ماند، به نظر من حتی بعضی از دانشگاه ها الآن نمرات تحصیلی بچه ها را ترم به ترم به خانواده ها اعلام می کنند این خیلی خوب است یعنی لااقل آن خانواده ای که می بیند نمره دانشجویش دارد کم می شود فکر می کند برنامه ریزی می کند و دنبالش می رود بنابراین این جور مراسم هم حتی جایگاهی برای اینها دارد، کمی هم مراسم را باید در اختیار خودشان بگذاریم یعنی در این مراسم باید فرصتی دهیم که نماینده ها یا هر کدام از این فارغ التحصیلان دانشکده ها حرفی بزنند، نظراتشان را بدهند، در کل تحصیل چه مشکلاتی احساس می کردند، چه مزایا وچیزهای خوبی بوده چه چیزهای بدی بوده، از کدام رفتار خوششان آمده از کدام رفتار بدشان آمده، کدام قانون خوب بوده، کدام قانون بد بوده، این چنین مراسمی فرصت خوبی است که مسئولان دانشگاه در یک مراسم شاد، نظرات سازنده وانتقادی آنها را بشنوند که به نظرم این خیلی خوب است. مثلاً در مراسم دانش آموختگان من اعتقاد ندارم تماماً ما  حرف بزنیم چون ما به اندازه کافی در طول دوره تحصیل حرف می زنیم، بهترین حالتش این است که نماینده هایشان وبرترین هایشان بیایند حرفهایی بزنند.
باتوجه به اینکه بخشی از این مراسم اختصاص داشت به تقدیر از دانشمندان یک درصد برتر جهان، به نظر شما معرفی این افراد به دانش آموختگان وخانواده هایشان، چقدر می تواند در الگو پذیری وایجاد انگیزه برای ارتقاء آنان مؤثر باشد؟
لازم است که عرض کنم کسب رتبه در سطح بین الملل خیلی سخت است، متأسفانه این تحریم هایی که انجام می شود گاهی اوقات حتی از لحاظ علمی هم تأثیرگذار است، نمی توانیم بگوییم نیست. این تحریم ها در خیلی از جاها تاثیرگذار است یعنی اینکه اگر هیئت علمی نمی تواند از کارت اعتباریش استفاده کند ومثلاً به یک کنگره علمی برود بتواند خرجش کند، دانشجویی نمی تواند حق عضویت یک نرم افزار را در اینترنت بپردازد، دانشجویی نمی تواند کتابی را به صورت اینترنتی بخرد، استادی نمی تواند حق عضویت انجمنش را بپردازد، همچنین شرایط تحریم باعث می شود که بعضی از مجلات مقالات ایرانی ها را نپذیرند،اگر بعضی از موادی که مورد نیاز تحقیقات علمی است ما به سختی تهیه کنیم یا نتوانیم تهیه کنیم، اگر بعضی از این مقالات نشریات را از طریق وب سایت ها باز به علت تحریم ها نتوانیم بدست آوریم، همه اینها را در نظر بگیریم اگر ما فردی را داشته باشیم که توانسته باشد در دنیا مطرح شود به نظر من ده برابر ارزشمندتر از شرایطی است که در آن کشور تحریم نیست. دانشگاهی که تحریم نیست خیلی راحت ماده می خرد خیلی راحت کنگره شرکت می کند خیلی راحت ویزای شرکت در کنگره را می گیرد، کارت اعتباریش فعال است می تواند با آن کار کند، اقدامات مختلف انجام دهد اما سطح آن بالا می رود، مجلات بیشتر با آن همکاری می کنند، مقالاتش را راحت تر چاپ می کنند ولی ما در این شرایط اگر افرادی را از کشورمان داشته باشیم که در لیست برترین های جهان قرار بگیرند به نظر من اینها باید چندین برابر بیشتر مورد توجه و ارزش قرار بگیرند. یعنی اینها رتبه ای که آورده اند در سختترین شرایط به دست آمده است. خب حالا این را بگذارید کنار کسی که در شرایط تسهیل شده مواردی را که گفتم بدست آورده این خیلی ارزشمند است و باید به آنها تبریک گفت. من خودم عضو این گروه هستم اما چون چندین سال است در این لیست هستم برای من تازگی ندارد. خوشحالی من برای این است که افراد جدیدی به این لیست اضافه شوند. این را عرض می کنم که جایگاه افرادی که اضافه می شوند بسیار بالاتر از افرادی است که از کشورهای دیگر در این لیست اضافه می شوند، این را باید در نظر گرفت.
آقای دکتر ما در جشن نتوانستیم در خدمت شما باشیم اما دوست داریم نظرتان را به طور کلی در مورد جشن بدانیم که اجرا در یک فضای باز و به آن شکل چگونه است؟
من در جشن نبودم به علت مأموریت آموزشی که داشتم و اصلا تهران نبودم و قبلاً هم اعلام کرده بودم. البته چون من وب سایت دانشگاه را می خوانم خبررسانی وب سایت دانشگاه خیلی کامل است به خصوص عکسهایی که می گذارد ما از عکسها می فهمیم چه خبر است. احساس کردم جمع خودمانی ودوستانه ای بوده وهمه خیلی خوشحال بودند اکثراً قیافه ها نشان می داد که تقربباً به آنها خوش گذشته است. به هر صورت خیلی خوب بوده و من واقعاً احساس کردم رئیس دانشگاه هم خیلی دوستانه در کنار بقیه نشسته بود وخیلی متواضعانه با بقیه صحبت می کرد چیزهایی بود که در وب سایت دیدم،حالا نظراتی که در دانشجوها می شد دید اکثراً خوشحال و خندان از مراسمی که برایشان گرفته شده، بودند، به آنها احترام گذاشته شده بود به خصوص حضور اساتید با آن لباسهای متحدالشکل که برای اولین بار اساتید بر تن کرده بودند، حضور آنها در کنار دانشجوها خیلی جالب بود. البته می توان برنامه های جالب تر و بهتری برایشان تدارک دید مثلاً حتی بیشتر شادی کنند و بخندند و مراسمی باشد که از هنرمندان بتوان استفاده کرد که اینها همه خوب است.
 یکی از مهمترین ارتباطات در دانشگاه ارتباط استاد با دانشجو است، نظر شما در این خصوص چیست و چگونه می توان این ارتباط را تقویت کرد؟
ارتباط استاد و دانشجو در خیلی موارد به خود استاد و دانشجو بر می گردد. حالا اگر استاد یا دانشجویی نخواهد کسی نمی تواند این ارتباط را تسهیل کند. حالتی که خود ما داریم. دانشجوهایی که با ما کار می کنند در واقع پایان نامه می گذرانند، طرح می گذرانند و در انجام یک پروژه تحقیقاتی همکاری می کنند اینها معمولاً ارتباط علمی خود را با ما همیشه حفظ می کنند، من الآن دانشجویانی دارم که ظرف 10تا15سال گذشته که از پیش من رفتند هنوز با من در ارتباطند. خیلی ها در خارج از کشور مستقرند وجایگاه علمی خوبی پیدا کردند. بعضی از این عزیزان داخل کشور موقعیتهای خوبی را پیدا کردند حتی موقعیتهای مدیریتی بالایی را پیدا کردند، اینها با ما در ارتباط هستند واین خیلی خوب است و دانشگاه در این ارتباط تسهیلی نکرده است، خودشان ویا من خواستیم، که به نظر من به خصوصیت استاد برمی گردد که باید به روشهای برخورد دوستانه، صمیمانه، بزرگانه واخلاق مندانه استادانی که با دانشجوها دارند توجه کرد. این چنین روشهایی است که باعث می شود دانشجوها این احساس را داشته باشند که می توانند با آنها حتی بعد از فارغ التحصیلی به عنوان یک مشاور مرتبط باشند و این مشاوره می تواند تا آخر عمر برایشان برقرار باشد. حتی دانشجو می تواند به موقعیت استاد خود افتخار کند و جایی استاد به موفقیت های دانشجوی خود افتخار می کند.
آقای دکتر شما چه توصیه ای به دفتر دانش آموختگان دارید برای اینکه بتواند در برقراری ارتباط دانش آموختگان با دانشگاه موفق عمل کند؟
به نظرم چیزی که دفتر می تواند انجام دهد شاید در زمانی اتفاق بیافتد که دانشجو در خود دانشگاه است. بنابراین بعد از فارغ التحصیلی کار زیادی نمی شود با آنها انجام داد چون دیگر وارد محل کار می شوند، وارد مرحله حرفه ای شان می شوند، وارد زندگی می شوند و دیگر از حوصله اینکارها خارج می شوند. بنابراین دفتر دانش آموختگان در حین تحصیل آنان که در دانشگاه حضور دارند می تواند مراسمی بگیرد مثلاً گاهی اوقات حتی در حضور خانواده هایشان این مراسم را برگزار کند. چرا صبر کنیم فارغ التحصیل شوند بعد بگوییم ما می خواهیم با شما ارتباطمان را حفظ کنیم. باید این ارتباط را از قبل برایشان ایجاد کنیم و بتوانیم گسترده کنیم، حتی در آینده از بعضی از دانش آموختگان که ممکن است ثروتمند شوند، کمک مادی بگیریم.
چه پیشنهادی و یا توصیه ای به کسانی که در دفتر ارتباط با دانش آموختگان فعالیت می کنند دارید؟
به نظرم در این قسمت از دانشگاه باید از بهترین آدمها و آنهایی که بیشترین جذبه را دارند برای همکاری استفاده کرد، تا بتوانند دانشجوها را با خودشان همراه کنند. دانشجوها نسل جوانی هستند که این نسل حساس است، هنوز ممکن است در بعضی کارها نتوانند خوب فکر کنند که اگر زمانی بگذرد و بزرگتر شوند برمی گردند و می فهمند اشتباه کردند. برخورد با اینها چیزهای خاصی را می طلبد، بنابراین باید آدمهایی را که دانشجوها سعی می کنند به عنوان الگو قرار دهند بیاوریم در سمت مسؤلین دفتر دانش آموختگان قراردهیم حتی می توان از خود دانشجوها نظر گرفت. البته نمونه بسیار خوب آن حضور استاد بهادری است که ریاست این دفتر را برعهده دارد. اما حضور اساتید جوان و محبوب دانشجویان نیز در این دفتر خیلی خوب است تا از این طریق رابطه شان بیشتر شود. باید استادی که از لحاظ اخلاقی تاثیرگذارتر است در دفتر ارتباط با دانش آموختگان داشته باشیم. دانشجوها باید از اخلاق اینها لذت ببرند و من فقط این را بگویم استاد مداری فقط این نیست که دانشجو علم را یاد بگیرد. پنجاه درصد آموخته های دانشجویان مربوط به رفتار، منش، اخلاق، انسانیت است که از استاد خود یاد بگیرد و ما باید بگردیم خوبها را به عنوان الگو برای دانشجویان کنارشان قرار دهیم. و از سالهای آخر که دیگر آماده می شوند برای فارغ التحصیلی از همان موقع این ارتباط را ایجاد کنیم و برای همیشه نیز حفظ کنیم.
ما هم برای شما آرزوی موفقیت می کنیم، ان شاء الله بازهم شاهد موفقیتهای شما باشیم.