دانش آموخته فارغ التحصیل نیست بلکه با کمک این دفتر آورده هایی برای دانشگاه میتواند داشته باشد.
در حال حاضر ما نیاز  به تبیین  و بازنگری  پیوسته  دراهداف، چشم اندازهاو مأموریتهای دفتر داریم.
وب سایت دفتر باید تالار گفتگوی مناسبی برای دانش آموختگان خود داشته باشد.
نظرتان درباره تأسیس دفتر ارتباط با دانش آموختگان در دانشگاه های بین المللی و دانشگاه علوم پزشکی تهران چیست؟
نهادینه شدن این دفتر در دانشگاه ها قدم بزرگی جهت ارتقاء ارتباطات تلقی می گردد. معمولاً ارتباط بدنه دانشگاه با علوم جدید از طرق مختلف نظیر آموزشهای نوین، بکارگیری اساتید جوان صورت  می گیرد. ولی دفتر ارتباط با دانش آموختگان حصارهای اداری رایج را در هم می شکند و گویی بجای در، از پنجره بال به  بیرون می گشاید.
این دفتر به نوعی پنجره دانشگاه است که به دانش آموختگانی که امروزه در دنیای پیرامونی حرف و سخنی فراتر از  فناوریهای متداول آکادمیک دارند باز می کند. دفتر دانش آموختگان این دانشگاه به ویژه به سبب اینکه پذیرای رتبه های برتر کشور است، ارتباط خود را با عالی ترین بستر علمی برقرار می کند. می شود گفت دانش آموخته، فارغ ازتحصیل نیست بلکه حالا با کمک این دفتر آورده هایی از بیرون به درون منتقل می کند که به  ارتقاء دانشگاه کمک می کند. شکل گیری دفاتر این  چنینی در دانشگاه های بین المللی سابقه طولانی دارد و تأسیس آنها به ضرورت فعالیتهای آنها برمی گردد و تشریفاتی نیست.
آنها منابع علمی زیادی از این ارتباطات کسب می کنند و این روابط یک سویه و در نشستهای اداری  خلاصه  نمی شود. می توان گفت هدفمند است و آورده های زیادی برای آنها به همراه دارد.
در مقایسه با سایر دانشگاه ها، دفتر ارتباط با دانش آموختگان دانشگاه ما در چه وضعیتی است؟
در مقایسه با آنها  دفتر ما نوپا  است. آنها  بتدریج  مجموعه را ارتقاء داده اند و اینجا  تیم  استاد  بهادری دارند که تجارب خود را  به مجموعه  منتقل میکند و  این بهترین کاری است که می شود کرد. یعنی به جای  اینکه آهسته آهسته سعی و خطا کنیم، از بسته های تجربه شده با تغییراتی که از نظر  بومی برایمان حائز اهمیت است بهره می گیریم.  بهر حال ما باید از فرهنگ اصیل و عمیق خود نه به عنوان چاشنی، بلکه بصورت جوهری و ذاتی بهره بگیریم، وگرنه قافیه را باخته ایم. یعنی آنچه که قرار است به صعود بیانجامد  خدای نکرده  به  نزول منجر می شود.
جای چه فعالیتی را در این دفتر خالی می بینید؟
در حال حاضر ما نیاز  به تبیین  و بازنگری  پیوسته  دراهداف، چشم اندازهاو ماموریتهای دفتر داریم. بنده  مدت کوتاهی است که  با دفتر همکاری می کنم ولی باید  اذعان کنم  تا شفاف سازی کاملی صورت نگیرد، ممکن است فعالیت هایمان در برگزاری جشن های سالیانه  خلاصه  شود،  آنهم  که  به جای  خود حائز اهمیت است. ولی باید  به پرسشهایی در مجموعه پاسخگو باشیم. برای مثال  در این  جشنها به  دنبال چه هستیم، آیا می خواهیم اوقات فراغتی را برای عزیزان فراهم کنیم؟ می خواهیم دانش آموختگان ما در پایان تحصیلات یک مقطع دانشگاهی با سایردانشگاهیان ارتباط بین بخشی برقرارکند؟ می خواهیم خودمان را به  دیگران عرضه کنیم؟ بدنبال دست یاری دیگران هستیم؟ و ده ها پرسش دیگر که باید قبل از برگزاری جشنواره بعدی نشست و تکلیف پرسش و پاسخ ها را روشن کرد. پس این  دفتر در قدم اول به یک  فراخوان  عمومی نیاز دارد و از اساتید بزرگوار و دانشجویان تحصیلات تکمیلی دعوت کند تا تجارب دانش آموختگی  و راههای گسترش فعالیتها را به دفتر منتقل کنند. این نشستها می تواند  بصورت دانشکده ای، بیمارستان و یا از طریق مراکز تحقیقات شکل عملیاتی پیدا کند. این گفتمان ها باید مستند سازی شود و این  مستندات در اختیار ستاد مرکزی قرار گیرد. در حال حاضر ویترین  ما وب سایت دفتر است که  باید تالار گفتگوی مناسبی  با دانش آموختگان باز کند. این وب سایت باید هر چه سریعتر تحول اساسی یابد. صرف یک آدرس اینترنت  و چند خبر ایجاد ارتباط نمی کند. باید این مجموعه باز خورد داشته باشد و دانش آموختگان ما که در سراسر دنیا پراکنده شده اند، بتوانند با این ویترین ارتباط برقرار کنند.
دفتر فعلی البته باید نقش راهبردی داشته باشد و بازوهای عملیاتی آن در دانشکده ها باید نقش آفرینی کنند. این بازوها باید زیر نظر مستقیم مدیریت واحدها توانمند شوند تا وظایف محوله را به بهترین نحو به انجام  برسانند.
حضور اساتید را در این جشن چگونه ارزیابی می کنید؟
علی رغم نقاط قوتی که جشن داشت، نقاط ضعفی هم  به همراه داشت. برای  مثال برای ورود اساتید، برنامه عملیاتی تدارک دیده شده بود كه به خود جامه عمل نپوشید. مقرر شده  بود که ورود اساتید کانالیزه شود ولی در عمل اساتید در میان خانواده های دانشجویان محو شدند و حضورشان کم رنگ شد.  آنطور که باید و شاید  از ظرفیت حضور آنها بهره نجستیم. قطعاً باید در برنامه آتی تجدید نظر شود و از این تجربه برای آینده درس گرفت. البته حضور حداکثری سایر دانشجویان (غیر فارغ التحصیل) که برای ما به جای خود مزایایی داشت موجب این وضعیت شد.
کدام بخش از مراسم جذاب تر بود؟
عنوان جذاب ترین بخش شاید خود به نوعی جفا در حق سایر بخشها باشد. غرفه ها و مراسم دانشکده ها بی نظیر بود. حضور دانشجویان و اساتید با لباسهای یکدست جلوه های ویژه جالبی را در جشن فراهم کرده بود.  ولی شاید اوج مراسم را بتوان به هنگامی نسبت داد که نمایندگان دانشکده ها جهت دریافت لوح تقدیر بر سکوی محل برگزاری حاضر می شدند. که به همه احساس غرور و افتخار می داد. البته این نمایندگان باید نفرات برتر دانشکده ها می بودند که عملی نشد و شاید  بتوان گفت فعال ترین های دانشکده ها به جایگاه دعوت می شدند.    
آقای دکتر از حال و هوای جشنواره برای ما بگویید ؟
خاطره این جشن قطعاً جاودانه خواهد ماند یکی بدلیل اینکه اولین جشن دانش آموختگی در کشورمان بود که این چنین با وسعت زیادی برگزار می شد و دیگری همکاری دست جمعی در یک کار تیمی بزرگ بود. اینطور که دانشکده های مختلف با رویکردهای علمی گوناگون دست در دست هم به صورت یکپارچه وارد شوند واقعاً بی نظیر بود. آنچه که به چشم می خورد جوش و خروش و جنبش زایدالوصفی بود که باید آن را در تاریخ جشنهای این چنینی، نقطه عطفی بشمار آورد. همکاری بین بخشی که در آن به چشم می خورد واقعاً بی نظیر بود.
جنابعالی دلیل این جنب و جوش را در چه چیزی دیدید ؟
به نظرم هم از نظر هدایتی که این جشن داشت و هم از نظر اینکه دانشجویان به عنوان یک نهاد عملیاتی و مدیریتی وارد ماجرا شده بودند. من در جایی نوشته ام که تاکنون ورود دانشجویان در فعالیتهای دانشگاهی را این هم تمام قامت ندیده بودم. استاد بهادری و تیم مدیریتی ایشان از ظرفیت دانشجویی دانشگاه به بهترین نحو کمک گرفتند. در دوره شبانه هم ما تمام تلاش خود را می کنیم تا از پتانسیل دانشجویی جهت ایجاد تحرک در این نهاد استفاده کنیم. چنانکه بخشی از این ابتکار را در چیدمان غرفه مان ملاحظه کردید.
راستی حضور دوره شبانه در این جشن چگونه بود؟
برای دوره شبانه این اولین حضور پر رونق  بود. در تاریخ دوره شبانه از ابتدا تاکنون چنین حضور گسترده ای در فعالیتهای جمعی دانشگاهی سراغ نداریم. وقتی بنده از عزیزان در دوره شبانه خواستم که دوره ما باید حضور پررنگی در جشن داشته باشد. به من گفتند چنین تجربه ای به این وسعت نداشته ایم. بهر ترتیب با استعانت از خداوند متعال اولین جلسه را با حضور تعدادی از دانشجویان و کمیته ای به این نام آغاز کردیم. جا دارد اینجا، از آقای رضایی و آقای احسنی که دانشجویان کارشناسی بهداشت حرفه ای ما هستند و به صورت تمام و کمال در این مهم ورود پیدا کردند تشکر کنم. یعنی آنجا تصمیم گرفته شد که هم غرفه داشته باشیم و هم یک سالن جهت برگزاری یک جشن ویژه برای دوره شبانه در حاشیه جشن دانش آموختگان داشته باشیم.
الان وقتی مرور می کنم فکر می کنم این کار واقعاً یک معجزه بود. شما ببینید آقای آژیری مسئول قسمت کامپیوتر ما در عرض 24 ساعت یک کلیپ ویدئویی بدون یک ریال هزینه ساخت و دوره شبانه را در یک نما آهنگ چنان عرضه کرد که خیلی ها آمدند و آن نما آهنگ را از ما بعنوان یادگاری طلب کردند. این در حالی بود که ایشان یک اسلاید شو برای نفرات برتر ساختند که آنهم با استقبال شدید خانواده ها روبرو شد. انصافاً بی نظیر بود. غرفه آرایی هم با همت مضاعف و پشتکار کارمندان پرتلاش دوره شبانه حال و هوای خاصی داشت و فانوسهایی که آقای رضایی از بسیج دانشکده پزشکی تهیه کردند و با ایده پردازی که شد جلوه های ویژه ای را در غرفه دوره شبانه ایجاد کرد که نمای زیبایی برای خانواده هایی که می خواستند با عکسهای یادگاری خاطره این جشن را تا سالهای سال نگه داری کنند بوجود آورد. این غرفه فقط بخاطر پوسترهایی که ناچار شدیم از بیرون چاپ آنرا تهیه کنیم، شاید کمتر از 50 هزار تومان برایمان خرج برداشت. شاید بتوان گفت که مراسم جشن دوره شبانه هم یکی از خاطره های جاودانه آن شب طلایی باشد. چون از طرفی مجری ما داشت اولین تجربه مجری گری خود را به نمایش می گذاشت، از طرفی هم جمعیتی که در سالن حضور پیدا کرده بودند خیلی زیاد بودند بطوریکه خودم هم که به پشت تریبون رفتم برای چندمین بار از جمعیتی که جلو در ورودی تجمع کرده بودند خواهش کردم که توی راهروها و روی زمین کنار صندلی ها بنشینند. واقعیت این بود که فقط دو دانشکده پرستاری و دوره شبانه درخواست سالن کرده بودند و خانواده های دانشجویان سایر دانشکده ها تقاضا داشتند تا در این مراسم حاشیه ای شرکت نمایند. به هر ترتیب با هنر نمایی مجری و معرفی رشته ها و نفرات برتر، دانشجویان هر رشته که حضور پر رنگ تری داشتند از نفرات برتر خود تشویق بیشتری بعمل می آوردند. حالا دیگر در این جشن فرخنده، پس از چند سال دانشجویان رقابت  گذشته را کنار گذاشته بودند و سعی می کردند گوی سبقت را از رشته های دیگر در تشویق هم کلاسیهای موفق خود بربایند. در این مراسم هم با توجه به اینکه فقط برای یک تراکت خوش آمد گویی مستقیماً هزینه کرده بودیم خرج چندانی برایمان الحمد الله به همراه نداشت. دانشجویان عزیز ما واقعاً استقبال شایانی از این مراسم و غرفه بعمل آوردند. عکسهای دست جمعی که در سایت شبانه می توان سراغ گرفت گواه این حضور و هیجان است، به کرات دانشجویان دوره شبانه که دیگر از ما بنوعی خدا حافظی می کردند، اظهار علاقه می کردند که ارتباط شان را با ما حفظ کنند، احساس می کردند به صورت مستقل به حساب آمده اند. افتخار می کردند که دوره شبانه دانشگاه برای آنها اهمیت قائل شده و به صورت ویژه و این چنینی برایشان مراسم گرفته است.
تجربه جشنهای دانش آموختگان در کشورهای دیگر را چگونه دیده اید؟
در انگلستان که خودم تجربه کرده ام آنچه که به صورت جشن در فضای آزاد می گذرد با مراسم رسمی که دارند کاملاً متفاوت است مراسم رسمی که در فضای مسقف ( Indoor ) دیده می شود کسل کننده است ولی وقتی دانشجویان با آن یونیفورم های ویژه با خانواده هایشان در فضای آزاد بسر می برند خیلی پر شور و هیجان آور است. وقتی دانشجویان با همدیگر کلاه های خود را به هوا پرتاب می کنند مثل این می ماند که یک اتفاق ویژه رقم خورده است. کلاه به هوا می رود تاب می خورد و بعد هر کس پرواز می کند تا کلاه خود را باز پس بگیرد. و این یعنی شروعی مجدد برای آینده ای متفاوت تر از قبل. در دانشگاه شفیلد دانشجویان دست خانواده های خود  را می گیرند و به سالنهای درس، آزمایشگاهها و دپارتمانهایی که درس و مشق داشته اند می روند و با هیجان از خاطرات و تجربه های خود می گویند. دوستان خود را به خانواده ها معرفی می کنند و کلاً چنین فضای دوست داشتنی در آنجا هم ایجاد می شود. من هرگز فراموش نمی کنم که مطلبی در ارتباط با تفاوتهای شهر مادری خودم شوشتر و شهر شفیلد در مجله دانشگاه به چاپ رسانده بودیم که در یکی از این جشنهای فارغ التحصیلی یکی از دانشجویان مرا به خانواده اش معرفی کرد و به آنها گفت که محمد تصویری از یک شهر در ایران به من نشان داده است و مطلبی نوشته که مرا عاشق دیدن این شهر کرده است و خانواده وی هم اظهار علاقه می کردند که حتماً به شوشتر سری بزنند.
نقاط قوت وضعف جشن را چگونه ارزیابی می کنید ؟
ما الان در حال جمع بندی نقاط ضعف و قوت برنامه اجرا شده هستیم جای کار زیادی هست یک جمع بندی اولیه صورت گرفته است. ما برای آنکه سال آینده بهتر عمل کنیم باید از الان شروع کنیم شاید کمی هم دیر شده باشد ولی به هر حال با چشم بازتری می توان حرکت کرد، امیدوارم با همکاری همه همکاران در ستاد مرکزی و دانشکده ها بتوانیم برای برنامه های بعدی هم برنامه ریزی بهتری داشته باشیم و هم اجرای موفق تری.