در آستانه هفتمین جشن یکپارچه دانش آموختگان دانشگاه علوم پزشکی تهران هستیم که قرار است تاریخ 22 تیرماه برگزار شود، به همین بهانه با دکتر چنگیزی رئیس دانشکده پیراپزشکی گفتگویی داشتیم که برای ما از این جشن و حضور دانش آموختگان دانشکده پیراپزشکی در آن سخن می گوید شما را به خواندن این گفتگو دعوت می کنیم:

آقای دکتر در آستانه هفتمین جشن یکپارچگی دانش آموختگان دانشگاه هستیم برای ما در مورد وضعیت دانشکده ی پیراپزشکی و دانش آموختگان این دانشکده توضیح دهید؟

دانشکده ی پیراپزشکی در حقیقت در سال 1370به عنوان یک دانشکده ی مستقل شناخته شد و یک دانشکده ای است که رشته های متنوعی مانند فنآوری اطلاعات سلامت،  اتاق عمل،  هوشبری،  کتابداری، اطلاع رسانی پزشکی،  هماتولوژی، بانک خون، انفورماتیک پزشکی، رشته های علوم آزمایشگاهی،رادیولوژی، رادیو تراپی،  مدیریت اطلاعات سلامت و تعداد زیادی رشته را پوشش می دهد. این دانشکده می تواند نقش مهمی را در خدمات پزشکی و در ارتقاء سطح سلامت و درمان جامعه ایفا کند. دانشکده در مقاطع مختلف کارشناسی،  کارشناسی ارشد و دوره ی دکترای تخصصی پذیرش دارد که هر ساله تعداد قابل توجهی از دانشجویان را پذیرش داریم و تعداد قابل توجهی را به مرحله ی دانش آموختگی  می رسانیم.

ما تنوع رشته هایمان زیاد است همین تنوع رشته باعث می شود که ما نقش ویژه ای را در ارتقائ سطح سلامت و درمان جامعه داشته باشیم. چه در امور آموزشی و چه در امور پژوهشی.  در امور آموزشی، رادیولوژی قسمت مهمی از کارها توسط کارشناسان رادیولوژی انجام می شود و در قسمت علوم آزمایشگاهی نیز کار تشخیص پزشکی قسمت مهمش توسط بخش آزمایشگاه  به انجام می رسد. همچنین در اتاق عمل بچه های اتاق عمل ما هستند و سایر رشته ها هم به این ترتیب است و در حقیقت ما جز بدنه ی اصلی جامعه ی پزشکی هستیم. ارتقای سلامت و درمان بدون حضور پیراپزشکی موفق نخواهد بود.

نقش اساتید را در تربیت دانشجویانی که به تعبیر شما جزء بدنه ی اصلی حوزه ی سلامت است چگونه می بینید؟

ما در حقیقت اساتید را به عنوان الگو می شناسیم. اساتید یک نقش آموزشی دارند که در حقیقت با علم روز باید تدریس کنیم چرا که دنیا هر ثانیه اش با ثانیه ی گذشته متفاوت است. رشد پیدا می کند، علم توسعه پیدا می کند و نیاز است که اساتید آموزششان به  علم روز باشد و نوآوری اساساً در آموزش است که ما بتوانیم دانش آموختگان خوبی تربیت کنیم. این یک نیاز است که دانشجویان آموزش خوبی دریافت کردند تا بتوانند خدمات خوبی را در جامعه ایفا کنند. از طرف دیگر بحث پژوهش است که اساتید ما لازم است پژوهش های روز را با نیازهای روز داشته باشند و این را به دانشجو هم انتقال دهد. بنابراین آموزش و پژوهش دو نکته ی مهمی است و نکته ی بسیار مهم اخلاق حرفه ای است. یک بحث مهم در  الگو بودن در این قسمت است اگر یک دانش آموخته ای داشته باشیم دانش خوبی داشته باشد، پژوهش بلد باشد اما اخلاق حرفه ای نداشته باشد به درد جامعه نمی خورد.

چه انتظاری از دانشجویان این دانشکده دارید  و شما برای بازگشت دانش آموختگان به دانشکده چه برنامه ای دارید؟ 

انتظار ما زیاد است. اینجا دانشگاه علوم پزشکی تهران است، نماد آموزش عالی کشور . انتظار ما این است که مطایق با دانشی که در اینجا فرا گرفته اند در خور شأن این دانشگاه به جامعه خدمت کنند بخصوص در همان قسمت اخلاق حرفه ای که خدمتتان عرض کردم انتظار داریم آموزه های علمی را که یاد گرفتند همان آموزه ها را در مرحله ی عمل پیاده کنند. یعنی مطابق با آخرین دستآوردهای روز و در قسمت اخلاق حرفه ای هم مطابق با منشور اخلاق حرفه ای که خوشبختانه الآن در دانشگاه در عمده ی رشته ها تدوین شده است. ما انتظار داریم که مطابق همان منشور به بیماران محترم سرویس بدهیم.

بسیاری از دانش آموختگانی که از دانشگاه جدا می شوند دستآوردهای خوبی کسب می کنند. دانشکده ی پیراپزشکی برای این که بتواند از این دستآوردها کمک بگیرد نیازمند این است که دانش آموختگانش به سوی آن برگردند و با دانشکده همکاری داشته باشند. در نظر گرفتیم که یک بانک اطلاعاتی از دانش آموختگان دانشکده که طی سالهای گذشته از این دانشکده فارغ التحصیل شده اند تهیه کنیم تا بتوانیم وضعیت آنها را رصد کنیم. تجربه نشان داده که دانش آموختگان این دانشکده در رده های سلامت و  درمان جایگاه و موقعیت های برجسته ای را کسب کرده اند که نمونه های مهمی هم داریم. در همین دانشگاه علوم پزشکی تهران، قسمت قابل توجهی از کارکنان بیمارستان های ما از دانش آموختگان این دانشکده هستند. در امور آموزشی و در امر کارورزی ها. یکی از دلایلی که ما با بیمارستان ها تعامل داریم این است که معمولا با دانش آموختگان خودمان سر و کارداریم که این کار موضوع باعث بهبود فرایند آموزش می شود. اما باید این ارتباط با قوی تر کنیم بخصوص با دانش آموختگانی که خارج از دانشگاه هستند و ما کمتر با آنها تعامل داریم. ما باید بتوانیم برنامه های سالیانه بگذاریم که این عزیزان در محیط دوستانه جمع شوند و از تجربیاتی که سال های بعد از فارغ التحصیلی کسب کرده اند در امور آموزشی و پژوهشی دانشکده استفاده کنیم. در قسمت خیرین سلامت هم بخش مهمی است که امیدوارم بتوانیم از این حمایت های این عزیزان استفاده کنیم.

دانشکده پیراپزشکی در بحث بین المللی و جذب دانشجوی خارجی چه اقدامی انجام داده و یا برنامه های پیش روی آن چیست؟

 خوشبختانه ما در طی سال های گذشته تعداد قابل توجهی دانشجوی خارجی پذیرش داشتیم. رشته های ما مخاطب زیادی در دنیا بخصوص در کشورهای منطقه دارد. در کمیته جذب تعدادی در خواست برای دانشکده ما مطرح است که درحال بررسی است. تاکنون بیش از 50دانشجوی بین الملل داشتیم که حدود25نفر فارغ التحصیل شده اند. این تعداد در یک دوره ی زمانی سه ساله رقم قابل توجهی است. اما بحثمان این است که باید امور بین الملل را توسعه دهیم. دانشگاه علوم پزشکی تهران نماد عالی کشور است. رتبه ی برتر کشور است. فاصله ی ما با دانشگاه های دیگر قابل ملاحظه است و باید وضعیتمان را در سطح بین الملل نیز رصد کنیم. رشته ی پیراپزشکی رشته ی منحصر بفردی است باید بتوانیم از دانشی که اساتید دارند برای آموزش دانشجویان سایر کشورها نیز بهره ببریم. برنامه ی جامعی برای دانشکده ی پیراپزشکی تدوین شده که در کشورهای دیگر کمتر به چشم می خورد و سعی ما بر این است که در بحث جذب دانشجوی خارجی برنامه های توسعه ای داشته باشیم. برنامه ی آینده ی ما علاوه بر جذب دانشجوی بین الملل، ارتباط فعال با سایر دانشجوهای بین الملل است که ما بتوانیم در امور پژوهشی و در روابط بین دو دانشگاه از تبادل استاد و دانشجو بهره برده و بتوانیم جایگاه بهتری از سال  های گذشته داشته باشیم.

فکر می کنید دانش آموختگان خارجی که از این دانشکده فارغ التحصیل شدند  چه قدر می توانند در تسهیل ارتباط بین دانشگاه های خارجی و دانشگاه علوم پزشکی تهران موثر باشند؟

در حال حاضر نیز همین موضوع را داریم که تعدادی از دانشجویان پس از بازگشت به کشور خود، دانشجویان دیگری را معرفی کرده اند و این این نشان می دهد که اگر ما آموزش بهتری داشته باشیم دانش آموختگان بین الملل ما خودشان برای ما یک نوع پذیرش دانشجو خواهند داشت. به هر حال چون چند مورد داشته ایم احساس می کنیم روی این مهم بیشتر برنامه ریزی کنیم، در ارتقای کیفیت آموزش بیشتر کوشا باشیم، در ارتقای کیفیت پژوهش برای دانشجویان بین الملل بویژه در رده ی تحصیلات تکمیلی بیشتر کوشا باشیم چرا که اینها در کشورهای خودشان پیام رسان هستند تا بتوانیم جذب دانشجوی بیشتری داشته باشیم.

اطلاع دارید که دانشگاه در تدارک برگزاری جشن یکپارچه ی دانش آموختگان خود است نگاه شما به این مراسم چگونه است؟

این یک پیام دارد که ارتقای سلامت با کمک همه ی رشته ها امکان پذیر است. ارتقاء با همکاری همه ی رشته ها است.  یک رشته نمی تواند به تنهایی ارتقاء سطح سلامت و درمان را به همراه داشته باشد. مهمترین پیام این جشن می تواند این باشد که همه ی ما اعضای یک خانواده هستیم، همه در خدمت یک جامعه هستیم و برای ارتقاء سطح سلامت و درمان کشور رشته های ما در دانشگاه علوم پزشکی تهران به هم تنیده است، هیچ وقت از هم جدا نمی شود. 

آقای دکتر آیا این جشن می تواند به بازگشت دانش آموختگان به دانشگاه کمک کند؟

قطعا می تواند. در همه جای دنیا همین است همه ی دانشگاه های معتبر برای دانش آموخته هایشان برنامه ی ویژه ای دارند. یکی از علت هایشان این است که دانش آموخته برگردد. وقتی ما یک جشن را برگزار می کنیم جشن خداحافظی نداریم در حقیقت یک سلام مجدد است. اگر ما بتوانیم آن جشن را خوب برگزار کنیم یک پیام خواهد داشت و آن دعوت برای بازگشت دوباره به دانشگاه علوم پزشکی تهران است. وقتی دانشجویانی که سال های گذشته دانشجوی ما بودند به صورت ایمیل،  تلفن و یا حضوری با دانشگاه و دانشکده محل تحصیل خود ارتباط می گیرند، این نشان می دهد که آنها این پیام را گرفته اند. به هر حال ما باید برای جشن یکپارچگی برنامه ی ویژه ای داشته باشیم که بتوانیم یک سلام مجدد به صورت جامع و با مفهوم عمیقی به دانش آموختگان خودمان برسانیم.

یکی از بخش هایی که در جشن یکپارچه است تقدیر از اساتید و دانش آموختگان برگزیده آن  است. نظرتان درباره این تقدیرها چیست؟

وقتی دانشجویی به هر حال در یک مدت تحصیلی با یک سری اساتید آشنا می شود، هم تدریس استاد و هم منش استاد را می بیند و در پایان دوره تحصیل خود می بیند که در یک جشن از آن استاد تقدیر می شود در ذهنش یک خاطره ی ماندگاری می گذارد و می فهمد که اگر من یک استاد خوبی دیدم الگویی برای تدریس بود الگویی برای رفتار حرفه ای بود یک جایی هم از آن تقدیر شده. کسی که از مخلوق تشکر نکند از خالق هم تشکر نمی کند، وقتی ما از اساتید تشکر می کنیم یک پیام هم به دانشجو می دهیم که باید همیشه تشکر کرد از کسانی که در ارتقای ما سهمی داشته اند. دانش آموختگان یاد خواهند گرفت که در هر کجا و به هر شکلی کسی به آنها کمک کرد بتوانند به هر شکلی تقدیری از آن شخص داشته باشند.

اگر توصیه،  پیشنهاد یا انتقادی از این برنامه دارید که به کیفیت برگزاری آن کمک می کند بفرمائید؟

 اینکه این ایده در دانشگاه ما شکل گرفت تا جشن به صورت یکپارچه باشد، یک تفکر نوعی بوده. البته پیش از این خودمان در دانشکده جشن برگزار می کردیم که پیامش محدود به خود دانشکده ای بود. ولی وقتی به صورت یکپارچه برگزار می شود، یعنی این که یک خانواده با هم جشن می گیرد. همه با هم در هم تنیده هستیم و هدفمان یکی است. در اینکه که مجریان آن توانستند این جشن را به صورت یکپارچه و جامع برگزار کنند نقدی وجود ندارد اما هر روز ما باید بهتر از روز دیگر باشد. توصیه ای که دارم این است بر ای اینکه خاطره ای ماندگار در اذهان دانش آموختگان عزیز که همه از جوانان ارزشمند جامعه هستند بنماند، این مراسم  هر چه شادتر و با شکوه تر برگزار شود این ماندگاری بیشتر است. دوره تحصیل یک دوره ای است با سختی ها شرایط خود که دانشجویان با همراهی اساتیدشان طی می کند و در خواستی که دارم این است جشن هر چه با شکوه تر انجام شود تا خاطره ای بهتری برای آنان به ارمغان داشته باشد.

چه پیامی برای دانشجویان، خانواده هایشان و اساتید دانشکده پیراپزشکی دارید؟

بنده به دانش آموختگان عزیز تبریک عرض می کنم که با تلاشی که داشتند توانستند بعد از یک دوره ی تحصیلی  مرحله ی بزرگی از زندگیشان را به انجام برسانند. باید گفت که آنها الآن یک دانش آموخته ی حرفه ای هستند و می توانند حرفه ای به جامعه خدمت کنند. دانش آموخته باید در تمام مراحل زندگی دانش کسب کند. این یک دوره از زندگی است و باید خودشان را برای دوره های بالاتر از زندگی آماده کنند. به خانواده ها ی این عزیزان که این چنین فرزندانی تربیت کرده اند و تبریک می گویم. با فارغ التحصیلی فرزندانشان، نتیجه ی زحمات خودشان را می بینند. از طرف دیگر به اساتید هم تبریک عرض می کنم. اساتید هر دوره شاهد ارتقا ی یک دوره از تربیت یافتگان خودشان هستند و جای تبریک دارد که توانستند یک گروهی دیگر از دانش آموختگان را تربیت کنند.