شورو شوق و هیجان دانش آموختگان

شور و شوق که در جشن یکپارچه دانش آموختگان دانشگاه به چشم  می خورد را در کمتر فعالیت اداری می توان دید . دلیل این هیجان شاید بر می گردد به حضور محوری دانشجویان در این عرصه اگر تصویر روشنی از دبیرخانه  جشن بخواهم توصیف کنم باید شما را به دفتر هیات تحریریه یک جریده پر تیراژ ارجاع دهم  و جنب و جوش که در آن برپاست . صد البته ظرفیتهای بالای استاد بهادری و تیمی  که پر تلاش در این وادی وارد شده اند را اگر از قلم بیاندازیم بی انصافی کرده ایم. ما بعنوان دانش آموختگان دیروز دانشگاه نظاره گر  ورود  و خروج سیل مشتاقانی هستیم که می آیند و می روند. شاید این آمد و شد برای ما بنوعی بتوان گفت  عادی شده  باشد. ولی برای این همه دانش آموخته حضوری چند ساله در یک محیط آموزش عالی خاطره ای زیبا ، ماندنی و نمایی فراموش نشدنی در زندگی باشد که نمای آن را در هیچ فعالیت اجتماعی نمی توان بیادگار نشان داد. آنچه که از خاطر هیچ کدام از ما نمی رود یکی کلاس اول ابتدایی و معلمی است که به ما الفباء را آموخت و یکی این به ظاهر آخری است که آموزش عالیه می بینیم. حالا دست این دوره شبانه درد نکند که به فکر آموزشهای مدام العمر یا مستمر است که می خواهد ارتباط با دانش آموختگان را در عرصه  آموزشهای مهارتی باز بگذارد.