دكتر سيد علي رضا مرندي، رئيس فرهنگستان علوم پزشكي، درسال 1318 در خانواده اي مذهبي، در شهر اصفهان متولد گرديد و تحصيلات ابتدايي و متوسطه را در همان شهر گذراند. وي دانش آموز كوشائي بود. در سال 1336 دركنكور پزشكي دانشگاههاي تهران و اصفهان كه جداگانه برگزار مي شد، شركت نموده و در هر دو دانشگاه پذيرفته ولي دانشگاه تهران را براي ادامه تحصيل انتخاب نمود و در سال 1343 در اولين دوره هفت ساله پزشكي فارغ التحصيل گرديد. دكتر مرندي، به عنوان سپاه بهداشت نمونه به مدت 18 ماه در روستاي كنجدجان – گلپايگان، خدمت نمود. در سال 1345 تا 1350 در دانشكده پزشكي ويرجينياي آمريكا (Medical College of Virginia) شهرريچموند، دوره تخصصي و بورد تخصص كودكان را گذراند. بورد فوق تخصص نوزادان را در دانشگاه رايت- استيت (Wright-State University) آمريكا، اخذ نمود و تا سال 1358 استاديار و سپس دانشيار همان دانشگاه در شهر ديتون – ايالت اهايو و همچنين رئيس بخش كودكان و رئيس بخش نوزادان بيمارستان دانشگاهي (Miami Valley Hospital)  آمريكا ( وابسته به دانشگاه رايت–استيت) گرديد كه علاوه بر اين عضو چندين كميته و انجمن نيز بود. طي هشت سال آخر اقامت درآنجا علاوه برادامه كارهاي آموزشي دانشگاهي، مطب بسيار موفقي داشت. در آمريكا به اتفاق همسر و چند تن از پزشكان ايراني، انجمن اسلامي پزشكان ايراني مقيم آمريكا و كانادا را تاسيس نمود و پس از پيروزي انقلاب اسلامي به ايران بازگشت. به اصرارجناب آقاي دكترزرگر وزيربهداري وقت، مسئوليت انجمن ملي حمايت كودكان و سپس معاونت آموزش و پژوهش وزارت بهداري  سابق و بعد معاونت امور درمان به ايشان محول گرديد. دكتر مرندي در پست هاي متعدد وزارتي و مديريتي به ارائه خدمات پرداخته است كه برخي از آنها عبارتند از: 
رئيس ستاد برنامه ريزي سياست داروئي كشور- وزارت بهداري (سابق) – 1358، سرپرست انجمن ملي حمايت كودكان ايران ( از آبان 1358 تا ارديبهشت 1359)، قائم مقام معاون آموزشي وپژوهشي، وزارت بهداري  (سابق)  بهمن 1358تا ارديبهشت 1359، معاون آموزشي و پژوهشي وزارت بهداري ( سابق ) ارديبهشت 1359 تا مرداد 1359، معاون امور درمان وزارت بهداري ( سابق ) مرداد 1359 تا بهمن 1359، قائم مقام وزيروعضو ستاد هماهنگي، نظارت برگسترش وايجادشبكه بهداشتي – درماني كشور – 1361، معاون امور بهداشتي وزارت بهداري ( سابق ) بهمن 1361 تا مرداد 1363، وزير بهداري ( سابق ) مرداد 1363 تا شهريور 1364، وزير بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي از شهريور 1364 تا شهريور 1368، معاون بهداشت و درمان ستاد فرماندهي كل قوا  1367 تا 1368، رئيس گروه آموزش پزشكي تخصصي اطفال - وزارت بهداشت ،درمان وآموزش پزشكي –  1369، رئيس شوراي غذا و تغذيه كشور - وزارت بهداشت ،درمان وآموزش پزشكي –  1370، مشاور وزير بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي از شهريور 1368 تا 1371، وزير بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي مرداد 1372 تا مرداد 1376، عضو كميته مشورتي منطقه شرق مديترانه سازمان جهاني بهدشت (Regional Consultative Committee )، رئيس كميته تدوين رشته فوق تخصصي نوزادان، عضو كميسيون عوامل اجتماعي موثر برسلامت(Commission for Social Determinants of Health )سازمان جهاني بهداشت ... و عضو كميته ها و شوراي هاي متعدد علمي- پزشكي دانشگاه و وزارت بهداشت.
در حال حاضر وي نماينده مردم تهران – ري – شميرانات و اسلامشهر در دوره هشتم مجلس شوراي اسلامي و نيز رييس فرهنگستان علوم پزشكي مي باشد. از سال 1368 در مرتبه استادي، استاد دانشگاه شهيد بهشتي بوده ودر بيمارستان كودكان مفيد، حضور دارد.
وزير سابق بهداشت، درمان و آموزش پزشكي به كسب جوايز ذيل نايل آمده است:
- جايزه جمعيت سازمان ملل متحد  ( سال1999)
- جايزه بنياد دكتر شوشاي سازمان جهاني بهداشت( سال 2000)
- نشان دولتي درجه اول خدمت جمهوري اسلامي ايران  (1379)
- چهره ماندگار( سال1382)
- چهره ماندگار (سال 1386  ) استان اصفهان
از تاليفات دكتر مرندي مي توان به نگارش حدود صد مقاله، عمدتاً  در زمينه تغذيه و سلامت نوزادان و كودكان اشاره نمود كه به برخي از عناوين لاتين اشاره مي شود:
- The integration of medical education and health care system in the Islamic Republic of Iran: A historical overview, Report of the Scientific Peer Review Group on Health Systems Performance Assessment, Post- Certification Polio Immunization Policy, Early Child Development,  Breastfeeding, The Interim Report of the Commission on Social Determinants of Health (WHO), Closing the Gap in a Generation (WHO).
همچنين مشاركت در تاليف كتب زير :
 سلامت در جمهوري اسلامي ايران ( 1150 صفحه سال 1377 )،   بهداشت ، اخلاق پزشكي،  تغذيه با شير مادر،  راهنماي ايمن سازي،  نوزادان،  تغذيه شيرخواران، دانستنيهاي تغذيه شير خوران، تغذيه در سال دوم زندگي، راهي به سوي تغذيه و رشد بهتر كودكان،  تغذيه از 6 تا 12 ماهگي، راهنماي تغذيه با شير مادر 
نظارت بر ترجمه كتب و مقالات عديده از جمله : فصل هاي مختلف كتاب كودكان نلسون، كتاب احياء نوزادان، كتاب تغذيه شيرخواران ( اصول فيزيولژيك ). 
دكتر مرندي فوق تخصص كودكان و نوزادان در زمينه نحوه آموزش گفت: مسلماً آموزش، هم در زمان تحصيل ما و هم طي سال ها مي توانست متفاوت باشد و ما را براي برطرف نمودن نيازهاي جامعه آماده تر نمايد. بايد فارغ التحصيلان را براي جوابگويي به نيازهاي سلامت كشور، تربيت نماييم.
نماينده مردم تهران در مورد استفاده از  تجارب اساتيد پيشكسوت افزود: انسان در انجام هر كاري، ضمن توكل برخدا، بايد تمام توان و وجودش را براي آن كار بگذارد و با علاقه، عشق و پيگيري، آن را به انجام رساند. ابعادي از زندگي همه انسان ها مي تواند براي ما الگو باشد ولي بعضي ها الگو بودنشان پررنگ تر است. مثل پدر و مادر، معلم و استاد، كه البته اساتيد الگوهاي خوبي هستند، چون دانش آموز و دانشجو به معلم و استاد، نگاه ديگري دارند. خدا به پدر و مادر، معلم و استاد، توفيقي عطا نمايد تا بتوانند براي الگو بودن، نقش خيلي خوبي را بازي كنند و انسان با هوشياري از  آن در جهت مثبت استفاده نمايد. به نظر من، قبل از اينكه به ديگران بگوييم چطور باشند بايد، خودمان آنگونه باشيم. 
دكتر مرندي در مورد الگوي دوران تحصيل شان افزود: بهترين الگو براي من و اكثر دانشجويان پزشكي در آن سالها، مرحوم دكتر قريب بود. علت اصلي همه موفقيت هايش ديانت ايشان بود. فردي متدين، آگاه نسبت به مسائل روز و ژورنال هاي خارجي و مطابق نياز كودكان و كلاً جامعه، واقعاً به شيوه عملياتي، مورد استفاده دانشجو، اينترن و دستياران، آموزش مي داد. خيلي وقت شناس بود و بيشتر از هر استاد ديگري وقت صرف نموده و با همه وجودش خدمت مي كرد و به ما نيز در مورد مسايل اجتماعي، پيشگيري، نحوه برخورد به عنوان متخصص كودكان، سفارش مي كرد. هرآنچه مي گفت، خودش بدان عمل مي نمود و صفات بسيار خوب ديگري كه بدان اشاره نكرده ام و طبيعتاً هر دانشجو و همكار ايشان، علاقمند به تبعيت از ايشان بود. شايد خيلي از پزشكان خوب ما، خودشان را مديون ايشان بدانند.
رييس فرهنگستان علوم پزشكي در مورد استفاده از تجارب دانش آموختگان، گفت: اساتيد ما يك عمر تجربه هستند. حتما در زندگي آموزشي و پژوهشي، حاصل كار و تلاش و فعاليت هاي پزشكي، نكاتي وجود دارد و دانشگاه و هر موسسه اي مي تواند از پيشنهادات اين اساتيد استفاده نمايد. جلساتي با اساتيد گذشته و حال و اساتيدي كه جوان ترند و فعال در كار، مي تواند جرقه اي در ذهن ها بزند. چنين ارتباطي مي تواند هر چند وقت يكبار اتفاق بيفتد. خداوند توان زيادي در بشر قرار داده است. اگر از اين فرصت ها استفاده كنيم، اين تواناييها بيشتر هم مي شود. براي دريافت چيزي، با كتاب ها و مقالات، خيلي وقت مي گذارم كه شايد اگر يك ساعت مكالمه اي داشته باشم و آن جرقه اي كه به ذهن مي زند، از ساعت ها و روزها وقت، صرفه جويي مي شود. هميشه مي توان از تجربيات و فعاليت هاي ديگران استفاده نمود. گاهي با خواندن مقالات و بعضي وقتها هم با بحث هايي كه چكيده اي از دهها سال عمر است.
استاد پيشكسوت در پاسخ سوالي در مورد توقع شما از دانشگاه و انتظار دانشگاه از شما، گفت: قطعاً دانشگاه از من انتظار دارد كه با وجود همه هزينه اي كه بر كشور تحميل نمودم و از سرمايه و امكانات كشور استفاده كردم، تلاش بيشتري كنم تا براي كشور مفيد باشم. اگر فردي با مشكلات زياد سلامت در جامعه بودم، از اين استاد، پزشك و شخصي كه اين مرحله را طي كرده، خيلي انتظار داشتم. بنابراين هرچقدر دانشگاه و وزارتخانه و جامعه از ما انتظار داشته باشد، حق دارد. ما كه دراين رشته وارد شديم بايد تلاش نماييم كه نتيجه كارمان ارتقاء جامعه باشد و دانشگاه هم وسيله اي براي اين كار است. بخصوص كه جامعه ما، جامعه اي بسيار ارزشمند و مردم ما، بسيار آگاه، فرهيخته هستند.
توصيه وزير سابق بهداشت و در مان و آموزش پزشكي به كساني كه تازه مي خواهند وارد وادي درمان و طبابت شوند اين است كه در مورد هر شغلي انسان بايد شغلش را دوست داشته باشد و به آن عشق بورزد و تمام همش را براي خوب انجام دادن آن بكار گيرد. طبابت كه شغل الهي و مقدسي است و طبيب شريك اسرار مردم است. پس هر دانشجو و پزشك بايد دايماً خود را خودسازي نمايد تا يك انسان الهي شود. جز اينكه انسان با اعتقادات قوي به خدا بتواند تمام اين خواسته ها را برآورده كند، راه ديگري وجود ندارد. آن فرد بايد تمام همش را براي بهتر ياد گرفتن بگذارد و يادش هم باشد از آن روزي كه وارد دانشكده مي شود، بايد خودش را وقف مردم كند. دايماً بايد به اين فكر باشد كه چطور مي توانم براي بهتر شدن وضع مردم، خدمت كنم. نه تنها در مقابل مريض هايي كه مراجعه مي كنند مسوول هستيم بلكه سلامتي افرادي كه هرگز به ما مراجعه نمي كنند هم برعهده ماست. 75 ميليون ايراني سلامتي شان برعهده گروه پزشكي است. فقط به درمان محدود شدن، اشتباه خيلي بزرگي است. فقط مسوول درمان مردم نيستيم، اگر اينطور فكر كنيم، به نظر من حتماً مردم بايد از ما انتقاد كنند، يعني مي گويند دعا مي كنيد كه ما مريض شويم تا شما خدمت خوبي ارائه كنيد. بايد دايماً سطح سلامت جامعه را ارتقاء  دهيم و به سطح سلامت كنوني جامعه بسنده نكنيم. سلامت جامعه و ارتقاء‌ آن و پيشگيري از بيمار شدن بسيار مهم تر است. طبيعي است كه عده اي بيمار مي شوند كه بايد به بهترين وجه به آنها رسيدگي و درمانشان نمود، قبل از اينكه نياز به درمان گسترده تر باشد و بيماري پيش رود. با آموزش بايد آگاهي و فرهنگ سلامت مردم را ارتقاء‌ بخشيد. در كنار آن هم قوانيني بايد وضع نمود. بدون اراده دولت و همكاري هاي بين بخشي و بدون مشاركت فعال مردم، به وظيفه اي كه برعهده ما گذاشته شده، نمي رسيم.
دكتر مرندي در جواب اين سوال كه اگر بنا باشد الان حرفه اي را انتخاب كنيد، آيا بازهم حرفه كنوني تان را انتخاب مي كنيد؟ پاسخ داد: بله. بدون ترديد و خدا را شكر مي كنم كه من را به اين راه هدايت نمود. البته در وجودم مي بينم، هر كاري كه به من بسپارند براي آن تلاش مي كنم و هيچوقت از نتيجه كارم راضي نيستم. ولي مي دانم كه اگر هر شغل ديگري داشتم، ممكن بود به اين اندازه دوست نداشته باشم. 
وي در مورد ارتباط با پيشكسوتان ايران و جهان در جهت تبادل تجارب افزود: متاسفانه آنقدر درگير كارهاي روزمره هستيم كه به كارهاي دراز مدت نمي انديشيم و يادمان مي رود كه آينده اي هست و اساس هم آينده است. بدون ترديد بايد جوابگوي نيازهاي امروز بود ولي بايد براي نسل بعدي هم برنامه ريزي نمود. بايد انجمن هاي پزشكي صورت گيرد. دانشگاه و وزارت بهداشت مي تواند دراين زمينه پيشقدم باشد. جلسات بحث در محافلي با افراد بازنشسته، افراد مسن تر در رشته مختلف پزشكي با مهارت هاي گوناگون كه شاخص تر هستند و از تجارب آنها بهره لازم را برد. اوقات بسيار ارزشمندي است كه افراد تحصيلكرده با سوابق آنچناني با بر نامه ريزي قبلي در كنارهم بنشينند و كار ي براي آينده كشور انجام دهند.
استاد پيشكسوت در مورد جايگاه واقعي دانشگاه در سطح جهاني، گفت: دانشگاه بايد به گونه اي باشد كه براي مردم اين كشور دستاوردهاي فوق العاده زياد داشته باشد و روز به روز سلامت جامعه را ارتقاء‌ بخشد و اين مهم ترين رتبه اي است كه ما مي توانيم براي خودمان ايجاد نماييم. افزايش عمودي مقالات پژوهشي، باعث افتخار ماست، ولي بايد بر روي كيفيت آنها براي رسيدن به هدف مذكور، در جهت باز نمودن گره هاي موجود كشور، تمركز نمود. اگر پژوهشي اين خصوصيت را داشت، ارزشمند است. در زمينه ارتقاء كيفيت آموزش و ارائه خدمات هم همينطور است. بزرگترين رسالتمان رسيدن به 75 ميليون انسان است كه از شرايط عادلانه در تمام زمينه ها برخوردار شوند كه اين جزء وظايف مذهبي، اعتقادي، اجتماعي و قانون اساسي ماست كه البته خود اينها ما را به آن اعداد برتر نزديكتر مي نمايد.
 در پايان دكتر مرندي نماينده مردم تهران، در مورد دفتر ارتباط با دانش آموختگان، گفت: اين دفتر بايد هدفمند شود. چون اين دفتر مال دانشگاه است و دانشگاه هم مال مردم است، نتيجه اش بايد آيد مردم شود. بايد ديد اين پزشكان و اساتيد براي ارتقاء جامعه چكار مي توانند انجام دهند. چه نظري دارند كه دانشگاه، وزارت بهداشت و ارگان هاي ديگر انجام دهند. فقط وزارت بهداشت مسوول سلامت مردم نيست، بلكه الآن عوامل اجتماعي سلامت، حدود 50% در سلامت جامعه نقش دارد. نهادها و ارگان هاي مختلف خودآگاه و ناخودآگاه در سلامت مردم نقش دارند. بايد مردم را راهنمايي كنيم تا به اين ابعاد سلامت پرداخته شود.