به گزارش روابط عمومی دفتر ارتباط با دانش آموختگان در نخستین جشنواره ملی تجارب برتر پاسخگویی اجتماعی در نظام سلامت که ۳ مرداد ۱۴۰۳ در وزارت بهداشت و آموزش پزشکی برگزار شد، دکتر واعظ مهدوی استاد دانشگاه شاهد با ارایه گزارشی از عمکرد بنیاد هاسب، سخنان خود را در حوزه حقوق و وظایف شهروندی آغاز کرد و گفت: امروزه در سیاستهای حکمرانی جهانی و آموزه های اسلامی با دو مفهوم مواجه هستیم:1- حقوق شهروندی 2- وظایف شهروندی
حق با وظیفه ارتباط تنگاتنگی دارد. هرجا حقی هست وظیفه ای نیز وجود دارد و هر کجا وظیفه ای هست حقی وجود دارد.
در مقابل حقوق شهروندی ای که تعریف شده است، ما نیز در مقابل شهروندان و هم وطنان خود وظیفه ای داریم. هرکدام از موهبت هایی را که در زندگی داریم به نوعی جامعه در پرورش آن سهیم بوده است. در آموزه های ژاپنی بر شکرگزاری و تشکر بسیار تاکید شده است. در آموزه های دینی ما نیز گفته شده است، شکر، یک عمل است و عمل کردن به شکر معطوف به انجام وظایف است و به تعبیر امام امت فقط نگوییم جامعه برایمان چه کرده است بلکه به این فکر کنیم ما برای جامعه و مردم چه کرده ایم.
وی ادامه داد: ایفای مسئولیتهای اجتماعی، امروزه در قالب نوینی مطرح است. Isso26000 خطوط راهنمایی را تشکیل می دهد تا استاندارد وظایف دانشگاه ها و ارگانهایی که میتوانند در وظایف اجتماعی نقشی داشته باشند را تعیین کند. ما سعی کرده ایم آرمان ها و کمال مطلوب های انقلاب، که آرمان عدالت بوده است را تحقق بخشیم و به تجارب و گلوگاه های دست نیافتنی کشور دست پیدا کنیم.
وی عدالت را به توازن در توسعه معنا کرد و گفت: مصداق عینی عدالت اجتماعی، کاهش نابرابری ها در حوزه سلامت است.
دکتر واعظ مهدوی در ادامه گزارش خود گفت: تجربه به ما آموخته بود که به دنبال شاخص ها باشیم و پس از تحلیل شاخص های محاسبه شده متوجه شدیم استانهای مختلف کشور حول یک میانگین هستند، اما ناگهان متوجه افت شدید این میانگین در یکی از این استانها شدیم و تصمیم بر این شد که دولت، نهاد های غیر دولتی عمومی و همچنین موسسات خیریه، باید روی آن متمرکز شوند و به این ترتیب نهادی برای آنها ایجاد شد و در آن 3 خط قرمز تعریف شد: 1- منع ورود به مسائل سیاسی 2- عدم دخالت در مسائل مادی مانند تجارت 3- بی توجه به انتصابات. ما استراتژی خود را تلاش برای رساندن شاخص های توسعه مناطق کم برخوردار به مناطق برخوردار، با اولویت استان سیستان و بلوچستان به میانگین کشوری قرار دادیم. و ما برای برنامه هفتم، مصوبه قانونی لازم را نیز پیشنهاد کرده ایم اما تصویب نشد اما به عنوان راه حل برون‌رفت از این نابرابری و استمرار نابرابری میتوان آن را بیان کرد.
در سیستان و بلوچستان 78 درصد دردهک پایین قرار دارند و این نشانه فقر و نابرابری است. در این استان وضعیت بهداشت و درمان نیز بسیار نابرابر و نابسامان است به طوریکه امروز استان سیستان و بلوچستان بیش از 400 خانه بهداشت کم دارد و وضعیت امروز سیستان و بلوچستان با 30 سال پیش تبریز برابری میکند.
طی برنامه ای تمامی استانداران، نمایندگان، روسای سابق و وقت، دانشگاه را در مجموعه جمع کردیم و با یک ارتباط تنگاتنگ با حوزه های محلی و دستگاه های اجرایی جلسات مختلفی را داشتیم و همچنین با حوزه معاونت آموزشی، معاونت بهداشتی و معاونت درمان و اداره مالی جلسات متعددی را برگزار کردیم و استفاده از امکانات مالی را به عنوان چاشنی برای کارها قرار دادیم تا دولت نیز برای استمرار کار ترغیب شود و موفق شدیم چندین مدرسه را تاسیس و 20 قنات را احیا و 40 روستا را تحت پوشش آبرسانی قرار دهیم و با هماهنگی با 130 موسسه خیریه سعی کردیم مشکلات را حل کنیم و موفق شدیم توجه را به منطقه جلب کنیم و عاملی باشیم تا امر مدیریتی برای ارتقا شاخص ها در این منطقه مقداری سامان یابد.
وی افزود: خوشبختانه موسسات بسیاری در این موضوع به کمک ما آمده اند که حدود 110 موسسه جزو موسسات پزشکی اند. تفکر انجام کار خیر یک تفکر گسترده است و همت بالایی را میطلبد ما نیز سعی کرده ایم از حالت خدماتی بالاتر برویم و دغدغه توسعه محلی را در دستور کار خود قرار دهیم.
با ایجاد اتاق فکری در سیستان و بلوچستان، مزیت های اقتصادی و منطقه ای را بررسی میکنیم و برای مسائل امنیتی نیز، تفاهماتی با مسئولین محلی انجام داده ایم و در حوزه های جذب منابع و اقداماتی که باید تصویر روشنی را برای تصمیم گیری مسئولین فراهم کند، اطلاعات بسیاری استخراج شده است. طی این بررسی ها به این نتیجه رسیده ایم برای پیشرفت سیستان و بلوچستان و رسیدن به شاخص مانگین باید تصمیمات متفاوتی گرفته شود.

دکتر واعظ مهدوی در پایان گفت: یکی از تفاوتهای جوامع توسعه یافته با سایر جوامع در این است که در جوامع توسعه یافته، نهاد های غیردولتی و اشخاص حقیقی و حقوقی که برای خود حق مطالبه گری توسعه را قائل هستند بسیار زیادند و در جوامع توسعه نیافته افراد وقتی در جایگاه مسئولیتی قرار میگیرند احساس مسئولیت میکنند و پس از برکناری از پست مسئولیتی، آن را وظیفه خود نمیدانند، در صورتیکه در جوامع توسعه یافته خلاف این است و این مسئولیت همواره وجود دارد. در نتیجه تصمیم برآمده برآیند هزاران مسئولیت اجتماعی است. امیدوارم ما نیز روزی به این جایگاه برسیم و شاهد این باشیم مسائل اجتماعی ما با حضور فعال افراد حقیقی، موسسات و نهادهای دولتی و غیردولتی دغدغه‌مند برای افزایش شاخص های اجتماعی رو به رشد و ارتقا باشد و در این مسیر حرکت کنیم.