به قلم استاد هلاکویی

استاد دکتر ابوالحسن ندیم در چند دهه اخیر با فعالیت‌ها و خدمات بی‌نظیر اجرایی و آموزشی خود، تعلیم و تربیت بسیاری از شاگردان از جمله نسل کنونی اساتید اپیدمیولوژی ایران را بر عهده داشتند. پدر « علم اپیدمیولوژی ایران» در دوران ریاست خود در دانشکده بهداشت و انستیتو تحقیقات بهداشتی همواره دغدغه رسیدگی به وضعیت کارکنان را داشتند. ایشان در مدت زندگی خود از هر کار روتینی که خدمت به مردم نبوده است سر باززده اند. ایشان به سعدی خیلی معتقد بوده و اشعارش را از جمله « آنچه دیدی برقرار خود نماند، وین چه بینی هم نماند برقرار » وصف حال همیشگی می‌دانند. استاد بهادری در وصف دکتر ندیم فرموده اند: « شما نسلی بودید که استثنائا یک دفعه پیدا شدید و یکباره هم از بین رفتید. » دکتر ندیم میفرمایند: از وقتی که به بهداشت آمدم، به این نتیجه رسیدم که درست‌ترین رشته را انتخاب کردم چرا که این رشته خدمت به مردم است. ایشان می‌فرمایند سعدی می‌گوید: « عبادت به جز خدمت خلق نیست، به تسبیح و سجاده و دلق نیست»