به بهانه برگزاري چهارمين جشن يكپارچه دانش آموختگان گفتگويي با رئيس دفتر ارتباط با دانش آموختگان انجام شده كه شما خوانندگان گرامي را به خواندن آن دعوت مي كنيم. 

- استاد بهادري اين روزها اكثر دانشگاه‌ها در تدارك برگزاري جشن فارغ‌التحصيلي هستند. براي ما از جشن‌هاي فارغ‌التحصيلي برگزار شده در دنيا صحبت بفرمائيد. 
در زندگي هر فرد روزهايي وجود دارد كه برايش ماندني است. يكي از آن روزها جشن دانش‌آموختگي است كه خانواده و دوستان و همكلاسي‌ها دورهم جمع مي‌شوند. اما اينكه اين جشن چگونه برگزار شود در طول زمان تغيير كرده است. سالهاي گذشته هر فرد به همراه خانواده خود جشني مي‌گرفت، بعدها اين مراسم گسترده‌تر شد و همكلاسي‌ها با هم جشن فارغ‌التحصيلي برگزار مي‌كردند و درنهايت هر دانشكده‌اي براي فارغ‌التحصيلان هر سال خود مراسمي را با حضور دانش‌آموختگان خود برگزار مي‌كرد. در حدود 4 سال پيش در دانشگاه علوم پزشكي تهران به اين فكر افتاديم كه چرا دانش‌آموختگان يك دانشگاه همديگر را نشناسند و در رشته‌هاي مختلف با هم مرتبط نشوند؟ چرا عظمت كار را نبينند؟ بنابراين ما تصميم گرفتيم اين مراسم را به‌صورت يكپارچه برگزار كنيم. به دو دليل. يكي اينكه خود جشن اهميت و جنبه مردمي زيادي داشته باشد و دليل دوم اين است كه دانش‌آموختگان يك دوره با هم آشنا شوند و بتوانند در آينده در يك شبكه منسجم براي خدمت به مملكت آماده شوند. در تمام دنيا اين موضوع وجود دارد. اگر اواخر ماه مي به شهرهاي بزرگ آمريكا برويد در تمام شهر دانشجويان را با لباس فارغ‌التحصيلي مشاهده مي‌كنيد. هفته پيش جشن دانش‌آموختگي نوه‌ام در دانشگاه نيويورك بود كه حدوداً 10هزار نفر از دانش‌آموختگان در مراسم شركت كرده بودند. به خاطر استقبال بالاي دانشجويان و خانواده‌هاي آنان اكثر هتل‌ها اشغال شده بود و فضاي شهر به دليل تردد دانشجويان با لباس فارغ‌التحصيلي نشاط خاصي پيداكرده بود. درواقع كل مردم شهر در جريان اين اتفاق بودند. 

- در خصوص جشن‌هاي يكپارچه‌اي كه برگزار شده و جشني كه قرار است برگزار شود برايمان توضيح دهيد؟
دفتر ارتباط بادانش آموختگان طي سال‌هاي 91 الي 93 سه دوره جشن يكپارچه دانش‌آموختگان علوم پزشكي دانشگاه را برگزار كرده و امسال هم به خواست خداوند چهارمين جشن در حال تدارك است. براي اجراي اين كار همواره با دو مشكل بزرگ مواجه هستيم. يكي نداشتن جاي مناسب براي جشن است و ما هرساله مجبور به آماده‌سازي محل برگزاري مراسم هستم كه اين مسئله هزينه و وقت زيادي نياز دارد. دوم زمان برگزاري آن است كه ازنظر شرايط جوي دچار تغييرات آب و هوايي شده و برنامه‌هايي كه در فضاي باز برگزار مي‌شود را دستخوش تغيير مي‌كند. در تمام دنيا رسم است كه جشن فارغ‌التحصيلي را در ماه‌هاي ارديبهشت و خرداد برگزار كنند. در اين مدت هم وضع هوا نامعلوم است و فضاي باز مناسب نيست. به خاطر اتفاقي كه سال گذشته افتاد امسال ناچار شديم كه اين مراسم را در جاي سرپوشيده برگزار كنيم. با توجه به اينكه كه ظرفيت سالن‌ها در تهران محدود است ما نيز مجبور شديم اين مراسم را با تعداد كمتري از دانشجويان و خانواده‌هايشان برگزار كنيم. البته با انتخاب تالار بزرگ وزارت كشور كه بزرگ‌ترين تالار شهر تهران است سعي داريم ميزبان حداكثر دانشجويان و خانواده‌هاي گرامي آنان باشيم. اميدوارم در برنامه جديد دانشگاه هم مكان مناسبي براي اين كار در نظر گرفته شود تا جشن‌هاي بزرگ، اجلاس‌هاي بزرگ، گردهمايي‌هاي بزرگ در آنجا انجام شود ضمن اينكه بتوان براي كارهاي آموزشي و تحقيقاتي استفاده كرد.

- به نظر شما برگزاري اين مراسم چه پيامي مي‌تواند داشته باشد؟
اين اقدام مفيدي است و دفتر ارتباط با دانش‌آموختگان سعي دارد با برگزاري اين مراسم سه هدف را دنبال كند. نخست اينكه به جامعه ايراني نشان دهيم در يك سال تا چه حد توانستيم نيروي انساني مناسب به جامعه تحويل دهيم. براي اينكه بزرگ‌ترين سرمايه هر جامعه نيروي انساني تحصيل‌كرده و باشعور است كه بتوانند به نيازهاي جامعه پاسخ دهند. هدف دوم ما ايجاد يك ارتباط نزديك بين دانشكده‌هاي مختلف است، چراكه يكي از مشكلاتي كه در آموزش عالي وجود دارد تفاوت‌هايي است كه در رشته‌ها و مقاطع مختلف ايجادشده است. اين تفاوت‌ها معني ندارد چون هر رشته اهميت خاص خودش را دارد. يك پزشك به همان اندازه به جامعه خدمت مي‌كند كه پرستار در حرفه خود خدمت مي‌كند. ما بايد جدا بودن رشته‌ها را برداريم و نشان دهيم اين تعداد كه در يك بدنه مجموعه علمي به جامعه تحويل مي‌دهيم از كارشناس ساده تا فوق دكترا و ... همه با هم براي خدمت به مردم جامعه هستند. هدف سوم برگزاري اين مراسم اين است كه به مردم نشان داده ‌شود مالياتي كه به‌عنوان بودجه به دانشگاه‌ها داده مي‌شود بيهوده صرف نشده و اين ماليات‌ها منجر به افزوني دانش، افزوني فنون و نيروي انساني شده كه همه براي خدمت به جامعه بكار خواهند گرفت و اقدامي كه دانشگاه علوم پزشكي تهران در اين راستا انجام مي‌دهد بسيار مفيد و باارزش است و اميدوارم ساير دانشگاه‌ها نيز چنين عمل كنند. 

- به نظر شما دانشگاه‌ها چه بهره‌اي مي‌توانند از جشن‌هاي فارغ‌التحصيلي يكپارچه ببرند؟ 
هرچه دانشگاه‌ها در اين كار هماهنگي بيشتري با دانشجويان داشته باشند عظمت كار بيشتر مي‌شود. يك قسمت از اين جشن مربوط به دانش‌آموختگان است ولي مهم‌ترين بخش آن مربوط به دانشگاه است كه نيروهاي تخصصي را تربيت‌كرده و تحويل جامعه مي‌دهد. بنابراين بهره اصلي را دانشگاه و استادان مي‌برند كه دراين‌باره همكاري مي‌كنند. يكي از محاسن جشن يكپارچه هماهنگي و همدلي نزديك بين هيئت‌علمي دانشگاه و شاگرداني كه فارغ‌التحصيل شدند است. اين‌ها اغلب در آينده هم مي‌توانند باهم مرتبط شوند و دفتر دانش‌آموختگان يك وسيله است كه مي‌تواند اين ارتباط را برقرار كند و جشن يكپارچه دانش‌آموختگان نيز سرآغاز اين ارتباط مي‌تواند باشد. 

- در مورد مشاركت دانش‌آموختگان براي برگزاري اين مراسم چه توصيه اي داريد؟ 
 خوشحاليم كه رئيس و هيئت‌رئيسه دانشگاه به اين كار علاقه‌مندند. يعني وقتي به رئيس پيشين دانشگاه (دكتر لاريجاني) اين پيشنهاد را داديم باكمال ميل پذيرفت، اكنون نيز دكتر جعفريان به اين جشن توجه ويژه دارند و سال گذشته كه مراسم به دليل بارندگي به هم خورد، ايشان دستور دادند جشن را دوباره برگزار كنيم و اين نشانه علاقه‌مندي‌ ايشان براي اين كارهاست. مشاركت دانشجويان در برگزاري مراسم يكي از نكات مهم است. معمولاً جشن‌هاي دانش‌آموختگي دو بخش مي‌شود. يك بخش مربوط به دانشگاه و يك بخش هم مربوط به خود دانش‌آموختگان است. آن بخشي كه مربوط به دانشگاه است شامل فراهم كردن مكان مناسب، ايجاد امكانات پاركينگ و ... است ولي آن بخشي كه دانش‌آموختگان بايد انجام دهند تأمين محتواي آن است تا خود و همراهانشان از اين مراسم لذت ببرند. از سخنراني‌هاي مناسب، برپايي نمايشگاه‌هاي مختلف علمي، همراهي خانواده‌هايشان تا گرفتن عكس‌هاي دسته‌جمعي و ... بنابراين قسمت اعظم اين جشن با خود دانش‌آموختگان است. ما امسال نيز قدري از مخارج را به عهده دانش‌آموختگان قرارداديم يعني براي حضور مهمانانشان از آن‌ها هزينه دريافت كرديم كه البته در مقابل كل هزينه مراسم رقم ناچيزي است. درواقع در دنيا هزينه اين‌گونه مراسم به‌وسيله خود دانش‌آموختگان تأمين مي‌شود و بودجه آن وابسته به دانشگاه نيست. ما هنوز در اينجا از اين امكان استفاده نكرديم و اميدوارم كه بتوانيم با طي كردن مسيرهاي قانوني به اين مهم دست پيدا كنيم. 

- حضور گروه‌هاي تخصصي را در اين جشن چگونه مي‌بينيد؟
اين جشن براي همه است و هرچه سطح علمي دانش‌آموخته بيشتر باشد بيشتر به آن مربوط مي‌شود. همان‌طور كه جشن پايان دبيرستان از پايان دبستان اهميت بيشتري دارد، جشن فارغ‌التحصيلي در مقاطع تحصيلات تكميلي از مقاطع پايه مهم‌تر است. متأسفانه چون در ايران حركت‌هاي اجتماعي به‌جز در ورزش بسيار ضعيف است. در اينجا هم دانش‌آموختگان مقاطع بالاتر همكاري كمتري دارد درحالي‌كه كارگردان اصلي اين مراسم بايد دانشجويان تخصصي باشند و ما به‌عنوان كمك براي آن‌ها باشيم. اگر مروري داشته باشيم بر فعاليت دانشگاه‌هاي بزرگ، مي‌بينيم كه همه آن‌ها اين مراسم رادارند و دانش‌آموختگان مقاطع بالاتر حضور چشمگيري در مراسم داشته و آن را بااهميت مي‌دانند كه متأسفانه هنوز اين كار صحيح فرهنگي و باارزش جا نيفتاده است.

- ما چطور مي‌توانيم فرهنگ‌سازي كنيم؟ 
اول اين‌كه اين‌گونه كارها نيازمند كسب تجربه است و بايد تكرار شود تا اينكه شرايط بهتر شود. دوم اينكه بايد فرهنگ كشور به آموزش عالي اهميت دهد. هنوز فرهنگ آموزش كشور ما ازنظر علمي خود را وابسته به ديگران مي‌داند. درحالي‌كه هم‌رديف دانشمندان بزرگ دنيا را در ايران هم داريم اما از انسجام كافي برخوردار نيستند. يكي از برنامه‌هاي دفتر دانش‌آموختگان ايجاد همين انسجام است. اگر دانشگاه‌هاي ديگر كشور هم اين برنامه را ايجاد كنند مي‌توانيم با همكاري مسئولين آن‌ها يك اجتماع بزرگي ايجاد نماييم و يك كار فرهنگي در سطح كشور انجام دهيم. 

- پيامتان براي دانش‌آموختگان شركت‌كننده در اين مراسم چيست؟
رسيدن به مرحله دانش‌آموختگي از دانشگاه علوم پزشكي تهران دريافت كوچكي نيست. خيلي از افراد ايران مايل‌اند كه دانشگاه تهران را از نزديك ببيند چه رسد كه بخواهند در آن تحصيل كنند. دانشگاه رفتن كار آساني نيست و براي رسيدن به اين مرحله افراد زيادي تلاش مي‌كنند. اول از همه پدر مادرها زحمت مي‌كشند تا فرزندانشان را بتوانند مدارج تحصيلي را طي كنند. دوم خود دانشجويان هستند كه چقدر زحمت مي‌كشند و تمام تفريحات دوران جواني را كنار مي‌گذارند و سوم استاداني كه براي ارتقاي سطح علمي آن‌ها تلاش مي‌كنند. افتخاري است كه اين‌ها به دست مي‌آورند خيلي مهم است چراكه اين افراد، در بين برگزيده جامعه هستند. اين وظيفه من است به‌عنوان مسن‌ترين فرد دانش‌آموخته دانشگاه به تمام استادان، دانش‌آموختگان اين دوره يعني سال تحصيلي 94-93 و خانواده هايشان تبريك بگويم. مي‌دانم كه براي رسيدن به اين درجه زحمات زيادي كشيده‌اند و اميدوارم با حضور خود در اين مراسم سعي كنند جامعه را با اهداف دانشگاهي آشنا كرده و خود را براي خدمت به جامعه و رفع مشكلات آن آماده كنند.