ششمین سمینارعلمی تعهدحرفه ای در نظام سلامت
دکتر آخوندزاده، عدم ثبات مدیریتی را از مهمترین علل مهاجرت نخبگان دانست و بر ثبات مدیریتی در دانشگاه ها تاکید کرد
دکتر آخوندزاده گفت: دانشگاههای ما با تغییرات دولت و رییس جمهور نباید دچار تغییرات شوند. این اشتباهی است که مکرر در دولتهای مختلف انجام میشود.
در ششمین سمینار تعهدحرفه ای در خدمات سلامت که 6 و 7 بهمن 1401 در تالار ابن سینای دانشکده پزشکی برگزار شد، دکتر شاهین آخوندزاده، رئیس بیمارستان روزبه و مسئول پانل دوم سمینار تعهدحرفه ای در نظام سلامت با بیان خاطره ای از استاد فقید دکتر مسلم بهادری رئیس پیشین دفتر ارتباط با دانش آموختگان گفت: سال های بسیاری بنده در محضر استاد بهادری در فرهنگستان علوم پزشکی در دفتر مجله aims، تلمذ می کردم. ایشان علی رغم سن و سال بالایی که داشت بسیار دقیق و انسانی بی نظیر بود مثلا ما شش ماه قبل درباره ی مقاله ای بحث می کردیم و به یک نتیجه ای میرسیدیم ولی همه ی ما مطالب را فراموش کرده بودیم و استاد بهادری کلمه به کلمهی مباحث جلسه ی شش ماه قبل را تکرار میکرد. وقتی کتاب استاد بهادری را میخواندم (ضمن اینکه بیست سال در محضر درس استاد بودم) خصوصیات برجسته ایی از ایشان دیدم ایشان فردی خیرخواه برای همه بود همه را دوست داشت حتی کسی که کار اشتباهی میکرد.
وی در ادامه گفت: امروز بحث ما در رابطه با پروفشنالیسم و مهاجرت است که من می خواهم از سه منظر در این مورد صحبت کنم. بحث الزامات حاکمیتی، معضلی که امروزه با آن مواجه هستیم و باید واقع بینانه به آن نگاه کنیم و در صدد رفع این مشکل بکوشیم نه اینکه پنهان کاری کنیم. سیاستهای ما در این چند دهه سادهانگاری و ایگنور کردن قضیه بوده و راه حلی پیدا نشده و به تدریج این مشکل حادتر شده است.
دکتر آخوندزاده افزود: باید ببینیم در این چهل و چهار سال چه کارهایی باید میکردیم که نکردیم. من اعتقاد دارم مسایل مالی در مهاجرت کردن خیلی نقش نداشته است، در نسل دکتر اعلمی هرندی وقتی که دهه ی چهل به ایران آمدند از نظر درآمد، نسبت به همکاران پزشک و جراح یکی از کمترین درآمدهای دنیا را داشتند. اساتید دانشگاهی و پزشکان نسبت به متوسط حقوق در ایران، حقوق پایینی میگرفتند. ولی از ده نفر امثال دکتر اعلمی هرندی (چه افرادی که بورسیه می شدند و چه افرادی که با هزینه خودشان میرفتند) 9 نفر برمیگشتند. با اینکه حقوق اندک و امکانات محدود بود.
وی ادامه داد: در سال 1384 دکتر ملک افضلی ماموریتی پژوهشی در مورد مهاجرت نخبگان به بنده محول کرد. من در آن تحقیق که به صورت مکتوب به وزارت بهداشت داده ام و جزو مستندات مهم وزارت بهداشت است با صد و پنجاه محقق دانشگاهی در رشته و پست های مختلف مصاحبه کردم و بر خلاف تصور، مشحص شد اولین دلایل مهاجرت به خاطر مسایل مالی نیست. این نتیجه برای معاون پژوهشی وزارت بهداشت هم جای تعجب بود. این نتیجه نشان میداد که صد نفر اول کنکور سراسری که به دانشکده پزشکی تهران می آیند بعد از سه سال شصت درصدشان از ایران میروند. البته فقط صد نفر اول، نه همه ی جامعه ی پزشکی و نه رتبه های دیگر فقط در مورد صد نفر اول.
وی عدم ثبات مدیریتی را از مهمترین علل مهاجرت نخبگان عنوان کرد و افزود: در تحقیق من مسایل اقتصادی جایگاه سوم را داشت. تا پنج سال قبل درآمد جراحی در ایران 5 برابر کشورهای دیگر بود به خصوص در بخش خصوصی. البته که مسایل اجتماعی نیز در مهاجرت بی اثر نیست و هر گاه بحران وجود داشته باشد در پی آن مهاجرت اتفاق می افتد و باید قبول کنیم بخشی از آن را ما هیات علمی مسبب می شویم. من همیشه دوست دارم رفتاری را که در خانه با دخترم دارم با دانشجوهایم نیز داشته باشم. وقتی از مشکلاتی که به وجود می آید رنج می برم در خانه قسمت های مثبت آن را به دخترم می گویم چون می خواهم او را جذب کنم نه اینکه به سمت مشکلات هل بدهم.
وی ادامه داد: لازم می دانم از مرحوم استاد یلدا مطلبی را عرض می کنم، ایشان می گفت، استادی که همیشه برای دانشجو فاصله ایجاد کند انسان بدبختی است. استاد خوب استادی است که باید اجازه دهد دانشجو از او جلو تر برود و خوشحال شود و او را تشویق کند. در این راه بهتر است فضای جناحی و سیاسی را در دانشگاهها حذف کنیم. دانشگاههای ما با تغییرات دولت و رییس جمهور نباید دچار تغییرات شوند. این اشتباهی است که مکرر در دولتهای مختلف انجام میدهیم. تغییر این فضا به عهده ما اساتید است که در غیر این صورت فرزندان کشور را از دست خواهیم داد.البته بخشی از آن نیز به عهده حاکمیت است. به عنوان استاد باید مشکلات را به مسئولین گوشزد کنیم که حتما تاثیر خواهد داشت.
خبرنگار: فریبا مقدم
نظر دهید