دکتر اکبری ساری در ابتدای سخنان خود گفت: نظام‌های سلامت در سراسر دنیا ویژگی‌های خاصی دارند. سلامت، کالایی گران‌بهاست که مردم به هر قیمتی حاضر به دستیابی به آن می‌شوند و عدم دستیابی به آن، به‌ویژه در همه‌گیری‌ها و بیماری‌های عفونی، می‌توانند باعث آسیب به افراد دیگر شوند.

وی ادامه داد: فاصله اطلاعاتی بین پزشک و پرستار با بیمار، می‌تواند به مسائل اخلاقی و حرفه‌ای تبدیل شود. معمولاً پزشکان به پزشکان اعتماد می‌کنند و توصیه‌هایشان را می‌پذیرند، اما گاهی باید پزشکان و بیماران را در نظر بگیرند و پزشک تصمیم بگیرد که کدام را در اولویت قرار دهد.

 دکتر اکبری ساری در ادامه به پزشک متخصص در کشور اشاره کرد و گفت: کشور ما با پزشک متخصص، به‌ویژه متخصص، برخورد می‌کند. سرانه پزشک در ایران، در مقایسه با کشورهای مشابه انگلستان و کوبا، بسیار پایین است و به‌تازگی اعلام می‌شود که برای یکی از مناطق تهران، علی‌رغم فراخوان‌های متعدد، حتی یک پزشک برای جذب در شبکه بهداشتی ثبت‌نام نکرده است. برخی از پزشکان نیز کرده‌اند و می‌شوند که بسیاری از پزشکان عمومی نیز به کارهای غیرپزشکی، مانند زیبایی، هستند. این عوامل، پیچیدگی‌ها و مشکلات را از جمله احتمال احتمال خطاهای پزشکی و عدم عدالت در ارائه خدمات در نظام سلامت ایجاد می‌کند.

وی افزود: در برخی از بیمارستان‌های دانشگاهی، مانند بیمارستان امام خمینی(ره)، اورژانس‌ها به‌طور مداوم با حجم بالای بیماران مبتلا هستند. درآمد کارکنان نظام سلامت، به‌ویژه پرستاران و مراقبین سلامت، در مقایسه با پزشکان، به‌طور معمول توزیع نشده است. در حالی که در بالاترین میزان، میزان درآمد بین پزشکان و سایر کارکنان، دو برابر است، در ایران این تفاوت بسیار بیشتر است.

بیش از هشتاد درصد خدمات بستری در بیمارستان های دولتی ارائه می شود. بحران‌های مانند همه‌گیری‌ها، فشار مضاعفی را بر نظام سلامت وارد می‌کنند. این شرایط، مهم است که بر روی یک نظام سلامت تاثیرگذار باشد و می‌تواند منجر به کاهش امید و افزایش خطر، افزایش استرس و افسردگی، دلسردی و ترک شغل شود. اعتراضات و اعتصابات نیز در حال افزایش است. برخی از بیماران، به‌ویژه کم‌برخورداران، نمی‌توانند خدمات دریافت کنند. پزشکان نیز در تعارض شدید در قرار میگیرند. این مسائل باعث کاهش عدالت، بهره‌وری و رعایت اصول اخلاقی می‌شود. آسیب‌های شغلی نیز در حال افزایش است.

وی اضافه کرد: اعتراضات باید به گونه‌ای باشد که کمترین آسیب را به بیماران وارد کند. تصمیم‌گیران نیز باید تصمیمات خود را در نظر بگیرند و با رعایت نظام سلامت، از طریق سازوکارهای مناسب، گفتگو و طرح کنند.

راهکارهای پیشنهادی:

• نگاه سیستمی به مسائل نظام سلامت

• تقویت مهارتهای ارتباطی و مدیریت تعارض در کارکنان.

• تکریم و مشارکت دادن آنها در تصمیم گیری ها.

• شفافیت در فرآیندها و تعیین وظایف و انتظارات.

• توانمندسازی از طریق آموزش.

• جذب و پاداش عادلانه بر اساس معیارهای عینی.

• جلوگیری از تبعیض و ایجاد محیطی عادلانه.

• شایسته‌سالاری در انتخاب و ارتقاء.

• فراهم کردن امکانات رفاهی برای کار.

• رضایت‌پذیری شغلی در ساعات کاری.

• آموزش مهارتهای زندگی، مانند مدیریت زمان و استرس.

• آموزش مقاطع پایین تر، بهویژه در مدارس.

دکتر اکبری ساری در پایان سخنان خود گفت: مطالعات نشان می‌دهد که میزان افسردگی و نگرانی در میان دستیاران پزشکی بسیار بالاست. این موضوع نگران کننده است و نیازمند توجه و اقدام فوری است.