متن زیر گفتگوی خبرنگار مجله حکیم مهر با استاد جوادیان استاد فقید دانشکده بهداشت است که در حاشیه همایش روز مبارزه با بیماریهای قابل انتقال بین حیوان و انسان (13 تیر 89) انجام شده است:

حکیم مهر -  استاد دکتر عزت‌الدین جوادیان ، استاد دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران، دامپزشک و متخصص انگل‌شناسی در پانل همایش روز مبارزه با بیماریهای قابل انتقال بین حیوان و انسان (13 تیر 89) حضور یافت و درباره تاریخچه سالک در ایران و روند شیوع آن به سخنرانی پرداخت.

استاد در حاشیه همایش و در گفتگو با حکیم مهر از انتخاب رشته دامپزشکی در مسیر تحصیل خود ابراز خرسندی کرد و گفت : من بسیار خوشحالم و افتخار می‎کنم که در مسیر تحصیل خود رشته دامپزشکی را انتخاب کردم.

دکتر جوادیان افزود : من قبل از دامپزشکی در رشته فیزیک قبول شده بودم ولی یکی از بزرگان فامیل ما به من توصیه کرد که در رشته دامپزشکی هم امتحان بدهم ، چرا که در آن زمان مانند الآن نبود و برای هر رشته جداگانه امتحان می‎گرفتند.

وی در ادامه اظهار داشت : در رشته دامپزشکی امتحان دادم و رتبه هفتم را کسب کردم و از آنجایی که برای این رشته مسکن و ماهی شصت تومان هم می‎دادند و در حالیکه در دانشکده علوم 150 تومان می‌دادند و باید دبیر می‌شدم و همچنین به توصیه همان بزرگ فامیل‌مان که خود پزشک بود ولی به من گفت دکتر دامپزشک از پزشک وضع بهتری دارد و بالاتر است و با مرحوم دکتر میمندی نژاد هم صمیمی بود من را نزد ایشان فرستاد و رشته دامپزشکی را انتخاب کردم.

 

استاد دکتر جوادیان افزود : بعد از طی دوره عالی در زمینه مالاریا به خارج از کشور اعزام شدم و دوره ریشه‎کنی را هم در آفریقا – نیجریه – به مدت یک سال در دو مرکز و هر یک تقریباً به مدت شش ماه گذراندم. البته هر کسی هم به آفریقا در آن زمان نمی‎رفت ولی من که رفتم دیدم پروفسورهای معروف انگلیس مانند پروفسور مک‎دونالد آنجا هستند و از این بابت خیلی شانس آوردم.

 

استاد در ادامه اظهار داشت : ضمن آنکه من را خیلی تشویق می‌کردند و حتی در تعیین سن پشه‌ها و تشریح به من لقب پنجه‌طلایی می‌دانند خودم هم بسیار علاقمند به این کار بودم و برای کار روی مالاریا در ایران بارها از جیرفت تا بندرعباس و در شرایط سخت و گرمای زیاد در سفر بودم و حتی در سن جوانی چون کارشناس و متخصص سازمان جهانی بهداشت هم بودم به کشورهای مختلف هم اعزام می‌‎شدم و مثلاً در سوریه از یک سو تا مرز عراق و از سویی تا مرز ترکیه تمام دهات را سرکشی می‎کردم و به این کار علاقه هم داشتم و در این راه حتی دو بار مالاریا گرفتم و به سالک هم مبتلا شدم اما با این حال همیشه در این فکر بودم که هرآنچه آموختم و کار کردم را باید به دیگران منتقل کنم و این کار را هم انجام دادم.

وی افزود: در حالیکه در سال 1333 از دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران دانش‎آموخته شده بودم، سال 1339 بعد از سه سال، تخصص انگل‌شناسی را هم به پایان رساندم و پس از بازگشت به ایران تا مدتی روی مالاریا کار می‎کردم، چرا که آن زمان هم اپیدمی‎های شدیدی از جمله اولین اپیدمی در خوزستان را داشتیم.

استاد دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت : از سال 1334 در دانشگاه علوم پزشکی مشغول به تدریس و تحقیق شدم و البته آن زمان دانشکده بهداشت هنوز تأسیس نشده بود و در گروه انگل‌شناسی دانشکده پزشکی مشغول بودم.

وی افزود : در آن سالها تعداد دکتر دامپزشک کم بود و به نوعی رقابت هم وجود داشت ولی با این حال ما به دلیل آنکه در زمینه انگل‎شناسی در رشته دامپزشکی بیشتر خوانده بودیم از همکاران پزشک قوی‎تر بودیم.

دکتر جوادیان همچنین توصیه کرد : هیچگاه در کار علمی نگویید من بلدم چرا که وقتی به دنیای علم وارد می‌شوید هر چه جلوتر می‌روید تازه متوجه می‌شوید چه دنیای عجیب و بزرگ ناشناخته‎ای جلوی شما قرار دارد و این روش بزرگان علم است که هر چه بیشتر کار کنید متوجه می‌شوید که خیلی چیزها را نمی‌دانید.

استاد دکتر جوادیان افزود : غیر از مالاریا روی سالک و انگل عامل آن هم سال‎ها کار کردم و روی لیشمانیوز کار زیادی داشتم و دکتر ندیم (رئیس دانشکده بهداشت) هم خیلی به من محبت داشت و ایستگاه اصفهان و غیره را هم به من سپرد و با ایشان

روی سالک تمرکز کردیم و از سوی سازمان جهانی بهداشت به افغانستان، سوریه و غیره برای سالک می‎رفتیم. البته همه این سفرها را با First-Class می‎فرستادند نه مثل این همایش که به سخنران مدعو یک ماشین هم نمی‎دهند و من چون آدرس را بلد نبودم با تأخیر رسیدم!

استاد دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران در پاسخ به این سؤال که چرا در کنگره‎های دامپزشکی، کمیته‎های تخصصی سازمان دامپزشکی، نظام دامپزشکی و جامعه دامپزشکان حضور ندارد و در این همایش که برگزارکننده آن وزارت بهداشت است حضور دارد گفت : دلیل آن اینست که دعوتی صورت نمی‎گیرد و چه بسا شناختی هم ندارند!

منبع خبر: http://www.hakimemehr.ir/