خانم روزبه از چالش هایی که در راه اندازی بخش روانتنی وجود داشت برایمان بگویید؟
در سال 1389 به عنوان سرپرستار در این بخش مشغول شدم و خدا را شاکرم چون خدمت به این بیماران برای بنده موجب برکاتی شده تا در زندگی کاری و شخصی خود احساس رضایت مندی کنم.
با راه اندازی این بخش ما  فعالیت خود را  با 3 نیروی پرستار آغاز کردیم. در ابتدا با کار بسیار سخت بود گاهی اوقات مورد تهاجم بیماران نیز قرار می گرفتیم. ولی به تدریج با تلاش های بی شائبه دکتر نوربالا  حمایت های ایشان به درمان می پرداختیم.
پس از مدتی در سال 1391 این بخش به دلیل ساخت ساختمان جدید بیمارستان تعطیل و به یک دفتر کوچک تبدیل شد. خوشبختانه در اردیبهشت 1392 مجدد این بخش راه اندازی شد و از همان ابتدا تمامی کارها اعم از خرید میز و تجهیزات تا... توسط خودمان انجام گرفت.
در حال حاضر وضعیت بخش چگونه است؟
مشکلات عمده ای از ابتدا تا کنون در این بخش وجود داشته و دارد، محدودیت فضای فیزیکی، کمبود نیروی پرستاری و تجهیزات اما ما با وجود تمامی این ها توانسته ایم به خوبی این بخش را اداره کنیم. به دلیل اینکه ما همه یک خانواده ایم و در انجام مسئولیت ها و تعهدات خود از هیچ کوششی فروگذار نیستیم.

آینده بخش روان تنی را چگونه می بینید؟
بسیار خوب. افزایش مشاوره های درمانی و همکاری بخش های دیگر بیمارستان برای روند بهبود سریع بیماران بسیار امید بخش است و حاکی از پیشرفت و رضایت مندی درمان بیماران دارد.

تهیه مصاحبه و تنظیم: مقدم
عکس:ایرج نعمتی