به اعتقاد دكتر هادوي دانش‌آموخته پيشكسوت دانشگاه، استاد موظف است بذر دانش را در مغز دانشجو بكارد، خود دانشجو است كه بايد اين بذر را به بوته، درخت و گل تبديل كند تا شخص برجسته‌ای شود.

به گزارش دفتر ارتباط با دانش‌آموختگان دانشگاه علوم پزشکی تهران، دكتر نورالدين هادوي در سال 1299 شمسي در يك خانواده روحاني در اصفهان متولد شد. پدر خود را كه يكي از مدرسين حوزه علميه نجف اشرف و كربلاي معلي بود و بنا به دعوت حوزه علميه اصفهان بدان جا مراجعت كرده بود، در یک‌سالگی از دست داد. وي تحصيلات ابتدايي را در دبستان فردوسي و متوسطه را در دبيرستان سعدي اصفهان گذراند و در سال 1316 شمسي با كسب رتبه اول آزمون ورودي دانشكده پزشكي دانشگاه تهران، تحصيلات عالي را آغاز و در سال 1322 شمسي از آن دانشگاه فارغ‌التحصیل شد. دكتر هادوي پس از گذراندن دوره یک‌ساله خدمت وظيفه عمومي، در سال 1324 در امتحان ورودي دستياري در سه بخش جراحي، داخلي و زنان شركت و در هر سه رشته مقام اول را به دستاورد ولي رشته بیماری‌های داخلي را برگزید و در بخش بیماری‌های داخلي بيمارستان رازي مشغول به كار شد.

سپس در سال 1325 در مسابقه رييس درمانگاهي (استادياري) بیماری‌های كودكان شركت كرد و با كسب رتبه نخست اين مسابقه به سمت رييس درمانگاهي طب كودكان بيمارستان اميراعلم برگزيده شد. وي همچنين در سال 1327 در بين 12 پزشك شرکت‌کننده در مسابقه انتخاب دانشيار نظري بیماری‌های داخلي، مقام اول را از آن خود كرد و براي دانشياري بیماری‌های داخلي و تدريس در دانشگاه، با حفظ سمت رياست درمانگاه كودكان، انتخاب شد. دكتر هادوي در سال 1331 با موافقت دانشگاه و دعوت دولت فرانسه، بدان كشور عزيمت كرد و در مدت سه سال اقامت، علاوه بر تحصيل و كسب تجربه در رشته بیماری‌های غدد درون‌ریز و كارهاي عملي و آزمايشگاهي به تكميل مطالعات خود در زمينه بیماری‌های كودكان، كليه و قلب پرداخت.

استاد هادوي در طي سال‌های متمادي فعاليت دانشگاهي خود مقالات متعددي در مجلات معتبر داخلي و خارجي تدوين نموده و نيز کتاب‌های بیماری‌های كليه، معده و اثني عشر، بیماری‌های روده، بیماری‌های مجراي صفرا، بیماری‌های كبد، بیماری‌های ناشي از آلرژي و حساسيت، بیماری‌های جنب و مدياستن، بيماري قند و فصولي از دو جلد كتاب بیماری‌های داخلي مربوط به غدد درون‌ریز بیماری‌های ناشي از مسمومیت‌ها، ازجمله تأليفات وي بوده است. به‌علاوه ترجمه برخي كتب از قبيل بیماری‌های كبد تأليف پروفسور شرلاك و بیماری‌های ديابت و عوارض آن با نظارت و راهنمايي ايشان، صورت گرفته است.

از ديگر تلاش‌های علمي او می‌توان به حضور فعال و مستمرش در کنگره‌های داخلي و خارجي اشاره كرد. استاد از مؤسسین نخستين انجمن‌های علمي پزشكي كشور است و از مهم‌ترین آن‌ها تأسيس انجمن متخصصان كليه، انجمن متخصصان بیماری‌های درون‌ریز و انجمن متخصصان طب داخلي را می‌توان نام برد. همچنين ايشان عضو انجمن متخصصان كودكان ايران، انجمن متخصصان آلرژي ايران و انجمن متخصصان پوست ايران بوده است. در مدت 40 سال فعاليت علمي، مسئولیت‌های مهمي برعهده داشته كه می‌توان به اين موارد اشاره كرد: مشاور و پزشك بیماری‌های كودكان در شيرخوارگاه تهران، مشاور و پزشك بیماری‌های كودكان در درمانگاه كودكان وزارت بهداري، رياست بخش طبي بيمارستان راه‌آهن، رياست بخش طبي بيمارستان شهرداري، مشاور سازمان مشترك بهداشت كودكان و مادران، همكاري با شوراي توسعه و تشويق پژوهش‌های علمي وابسته به وزارت علوم و آموزش عالي، رييس كميته پژوهشي و رياست بخش‌های 1 و 2 بيمارستان امام خميني فعلي، عضويت در كميته شوراي همكاري و تنظيم امور دارويي وزارت بهداري، عضويت در كميته سه‌نفره دانشكده پزشكي براي تهيه و كاربرد واژه‌های علمي فارسي، عضويت در كميته بررسي داروهاي وارداتي و تقليل آن‌ها، عضويت در شوراي فني موسسه گياهان دارويي كشور، عضويت در هیئت مشاوران مجله ماهانه دانشكده پزشكي، عضويت افتخاري فرهنگستان علوم پزشكي، رياست انجمن بیماری‌های كليه، نائب رييس انجمن بیماری‌های غدد.

استاد پيشكسوت دانشگاه علوم پزشکی تهران به خاطر تلاش‌های علمي و سخت‌کوشی‌های فراوانش به كسب تقدیرنامه‌های متعددي نائل آمده، كه از آن جمله است: تقديرنامه از پروفسور ابرلن، رييس وقت دانشكده پزشكي به مناسبت فعاليت دو جانبه تدريس و اداره درمانگاه كودكان؛ تقديرنامه از پروفسور پاستور والري راد براي تأليف كتاب آلرژي؛ تقديرنامه از پروفسور لوسين دوژن استاد بیماری‌های غدد درون‌ریز دانشگاه پاريس؛ تقديرنامه از انجمن بیماری‌های كليه ايران؛ تقديرنامه از شوراي توسعه و تشويق پژوهش‌های علمي وابسته به وزارت علوم و قدرداني از طرف دانشكده پزشكي دانشگاه تبريز؛ لوح سپاس از انجمن غدد مترشحه دروني ايران.

سرانجام استاد هادوي، در سال 1358، پس از 35 سال خدمت بنا به درخواست شخصي بازنشسته شد، اما 20 سال بعدازآن هم در دانشگاه علوم پزشكي تهران به فعاليت پرداخت.

دكتر هادوي در مورد دوران تحصيل در دانشكده پزشكي چنين گفت: پروفسور ابرلين از فرانسه، تغييراتي را بر اساس اسلوب دانشگاه‌های فرانسه در دانشگاه تهران ايجاد كرد، به‌طوری‌که در سال 1320 براي نخستين بار در زمان رياست او، كنكور انترن ها برگزار شد. سال چهارم پزشكي بودم كه در اين كنكور شركت كردم و در بين کلاس‌های چهارم، پنجم و ششم مقام اول را احراز كردم و با سمت انترن فني بیمارستان‌های تهران براي مدت سه سال، مشغول فعالیت‌های آموزشي و عملي شدم. بعد از اتمام خدمت سربازي، در دوره دانشياري داخلي، در خدمت دكتر وكيلي بودم و بعد از چند سال شروع به تدوين حدود 9 جلد كتاب به‌عنوان رفرنس دانشجويان كردم كه مكرراً تجديد چاپ شد.

وي افزود: با توجه به خدماتم، كتبي كه نوشته بودم و رضايتي كه دانشجويان از من داشتند، دانشگاه علوم پزشكي تهران به صلاحيت استادي ام رأي داد و استاد بیماری‌های داخلي شدم. بعدازاینکه خود درخواست بازنشستگي كردم، حدود 20 سال با دانشگاه همكاري داشتم. بعدازآن هم در مطب مشغول به كارم و الآن مریض‌های محدودي را ويزيت می‌کنم.

دكتر هادوي در مورد الگوهاي خود و اساتيد بزرگي كه محضرشان را درك كرده، با بيان ویژگی‌های شخصيتي و علمي آن‌ها گفت: استاد مرحوم دكتر قريب برايم الگو بود. ايشان استادي باسواد، نکته‌سنج، دلسوز، اهل مطالعه و پایه‌گذار طب كودكان ايران بود. در هر بيمارستاني كه بودم در کنفرانس‌هایش شركت می‌کردم. استاد مرحوم دكتر صادق پيروز عزيزي استاد بیماری‌های داخلي كه انتخاب رشته بیماری‌های داخلي به‌عنوان حرفه اصلي خود را مديون راهنمايي و تشويق ايشان هستم. مرحوم دكتر مهدي آذر، پزشكي دانشمند، جامع شرايط علمي، عملي و درعین‌حال انساني شريف بود. پروفسور ماكس ماير آلماني، استاد گوش و حلق و بینی داراي نظم و دیسیپلین بود. مرحوم پروفسور شمس در بيمارستان فارابي يكي از فعالترين و مجهزترين بخش‌های آموزشي دانشكده پزشكي را دارا بود. مرحوم دکتر وکیلی كه افتخار دانشياري و سپس در سمت استادي افتخار همكاري را با ايشان داشتم، استادي بی‌نظیر در تدريس، داراي نظم، دلسوز و بسيار بامحبت بود. سرانجام مرحوم دكتر اقبال و مرحوم دكتر جهانشاه صالح كه لازم می‌دانم از ايشان يادي كنم.

استاد هادوي در مورد انتخاب حرفه پزشكي خود اظهار داشت: اگر صد مرتبه به دنیا بيايم حرفه پزشكي را انتخاب می‌کنم. البته می‌دانم براي خانواده سخت است و زحمت دارد، بیداری‌های شب دارد، اما خوشبختانه همسرم ليسانسيه مامايي است و درد من را خوب حس می‌کند و هميشه با من همكاري داشته و از ايشان خيلي ممنونم. يك فرزند دارم، او روانشناس است و در آمريكا زندگي می‌کند. خيلي خوشحالم كه پسرم همانند من در رشته‌ای كه با بيماران ارتباط دارد مشغول به خدمت است.

استاد باتجربه دانشگاه دربيان توصیه‌ای به دانشجويان پزشكي افزود: هیچ‌وقت در طبابت به فکر جمع‌آوری پول نبودم. اگر به پرونده بيمارانم مراجعه كنيد، ملاحظه می‌کنید كه نوشته‌ام، بيمار هرقدر تخفيف می‌خواهد، موافقت كنيد. نمی‌خواهم كه بيمار ناراضي باشد. سعي کرده‌ام به كسي تعدي نكنم و هر كاري كه از دستم بيرون می‌آید، براي ديگران انجام دهم. وقتي قلم روي كاغذ می‌گذارم تا نسخه بنويسم، وجدانم را در نظر می‌گیرم. اگر بدانم كه با اين نوشتن به بيمار خدمت می‌کنم اين كار را انجام می‌دهم وگرنه معذرت‌خواهی می‌کنم. تصور می‌کنم، اگر كسي درصدد جمع‌آوری مال و ثروت است، بهتر است كه سراغ طب نرود. اگر انسان با ديد مالي به طب نگاه كند، كار اشتباهي است و بايد چنين كسي را به طب راه نداد و يا خودش وارد نشود. پزشك بايد كاملاً به فكر بيمار و غمخوار او باشد.

وي با بررسي ارتقاء سطح علمي دانشگاه از دو جنبه، خاطرنشان كرد: يكي صلاحيت و فعاليت دانشجو و ديگري مربوط به دانشگاه است. موقعي كه خودم تحصيل می‌کردم، تنها به درس استاد اكتفا نمی‌کردم. هر وقت سر كلاس استاد می‌رفتم، قبلاً درس را خوانده بودم و می‌دانستم كه استاد می‌خواهد چه چيزي بگويد. يعني بيشتر دانشجو است كه بايد به خودش زحمت بدهد. دانشگاه قدرت دارد تا وسايل تحصيل را فراهم كند، اما ایده ال نيست. بايد خود دانشجو فعاليت بيشتري كند. به‌طور مثال در يك كلاس با شرايط واحد، 3-2 نفر خيلي خوب و برجسته‌اند، ولي بقيه متوسط هستند. آن 3-2 نفر برجسته خودشان زحمت بيشتري متحمل شده‌اند. استاد موظف است كه بذر دانش را در مغز دانشجو بكارد، خود دانشجو است كه بايد اين بذر را به بوته، درخت و گل تبديل كند و كساني كه اين كار را انجام می‌دهند، اشخاص برجسته‌ای می‌شوند. به نظر من خود دانشجو در ارتقاء علمي نسبت به دانشگاه نقش بيشتري دارد.

استاد در مورد چگونگي گذران اوقات فراغت گفت: كار اصلی‌ام مطالعه است. علاوه بر طب، به مطالعه در حيطه ادبيات، فلسفه و استفاده از اينترنت مشغولم و راضي هستم. به حافظ خيلي علاقه‌مندم و تا غزلي از حافظ نخوانم، نمی‌خوابم. خوشبختانه فراموشي و آلزايمر نگرفته‌ام. تا زماني كه زنده‌ام براي خدمت به همنوعم، آماده‌ام.

دكتر هادوي سخنانش را با اين جمله زيبا به پايان رساند: دنيا جاي آزمايش است نه جاي آرامش

بنابراین گزارش دكتر بهادري رييس دفتر ارتباط با دانش‌آموختگان نيز در گفتگويي در معرفي دكتر نورالدين هادوي گفت: استاد دكتر هادوي عضو افتخاري فرهنگستان علوم پزشكي كشور، به‌منظور تجليل از علم و دانش، تمام اندوخته خود را كه معادل يك هزار سكه طلا بود به فرهنگستان اعطا كرده است و جایزه‌ای كه جايزه پژوهشي فرهنگستان علوم پزشكي است به نام دكتر هادوي نام‌گذاری شده است. 

وي افزود: هرساله انتخاب پژوهش برتر محققين حوزه سلامت كشور بر اساس معيارهاي علم‌سنجی توسط فرهنگستان علوم پزشكي و بر اساس بند 5 ماده 2 اساسنامه آن انجام می‌گیرد كه امسال نيز 3 نفر از محققين دانشگاه علوم پزشكي تهران به‌عنوان پژوهشگر برگزيده جايزه دكتر هادوي را دريافت كردند.

توضیح اینکه دفتر ارتباط با دانش‌آموختگان دانشگاه با همكاري سازمان نظام پزشكي و انجمن‌های تخصصي داخلي، مراسم بزرگداشت اساتيد برجسته گروه داخلي مجتمع بيمارستاني امام خميني (ره) را برگزار می‌کند. در مراسمی که از ساعت 11 تا ١٣ روز سه‌شنبه 2 شهریور 95 در تالار امام این مجتمع برگزار می‌شود از مقام شامخ علمی دكتر كاظم آملي استاد ريه، دكتر شكوه اقدس محامدي استاد ريه، دكتر نصرالله سيار استاد خون، دكتر نورالدين هادوي استاد داخلي، دكتر ايرج ناظري استاد قلب، دكتر محسن نفيسي استاد داخلي و دكتر محمدعلی نيكخو استاد كليه که نقش بزرگی در توسعه و پیشبرد اهداف نظام آموزش پزشکی و درماني کشور داشته‌اند، تجلیل خواهد شد.