جناب آقای دکتر امامی با توجه به اینکه در آستانه برگزاری مراسم تقدیر از تعدادی از استادان پیشکسوت دانشگاه هستیم، برای ما از نقش اساتيد پيشكسوت دانشگاه در پایه‌گذاری روش‌های درماني جديد توضیح دهید؟

خدمت شما و همكارانمان در خانواده بزرگ دانشگاه علوم پزشكي تهران و دانشكده پزشكي سلام عرض می‌کنم.

مسلماً امروز ما میراث‌خوار اساتيد بزرگي هستيم كه در بيش از 80 سال سابقه‌ای كه دانشگاه تهران و دانشكده پزشكي به‌طور اختصاصي دارد بنیان‌گذار فعالیت‌های آموزشي در درجه اول و پژوهش و آنچه امروز نظام بزرگ سلامت ما را تشكيل می‌دهد هستيم و اگر فعالیت‌های آن روز اساتيد نبود مسلماً دانشكده پزشكي در جايگاه اول كشور و منطقه است نبود.

نام اساتيد را كه نگاه می‌کردم از 7 استاد نمونه كه قرار است در شهریورماه از آن‌ها تقدير شود 6 استاد را افتخار شاگردي مستقيم داشتم و فكر می‌کنم درس‌هایی كه از محضر اساتيد گرفتم توانسته مسير زندگي من را مشخص کند البته در مورد ساير شاگردانشان نيز همین‌گونه است.

غير از مطالبي كه در باب علم و تخصص از آن‌ها فراگرفتم و به‌طور مشخص در ذهن من باقي مانده است شخصیت تأثیرگذار و منش استادي آن‌ها است و همه ما مرهون اين اساتيد هستیم و قسمت‌های عمده شخصيت ما از همراهي با اين اساتيد شكل گرفته است. بنیان‌گذارانی كه با خلق‌وخوی انساني و علم طبابت در كنار هم شاگردان خوبي را پرورش دادند كه کوچک‌ترین آن‌ها بنده بودم و افتخار شاگردي اين اساتيد را داشتم اميدوارم كه ساليان سال همان‌گونه كه اين طب را بنيان گذاشتند و آموزش طب به‌ویژه طب داخلي را جلو بردند در آینده سایه‌شان بر سر ما مستدام باشد و از محضرشان استفاده كنيم.

 

براي این‌که حضور این‌گونه استادان را در دانشگاه همچنان حفظ کنیم چه‌کارهایی می‌توانیم انجام بدهيم؟

آنچه موردعلاقه بنده به‌عنوان رييس دانشكده است این است که اگر وضعيت جسمي آن‌ها اجازه بدهد باید ارتباط آن‌ها با دانشكده، بیمارستان‌ها و همچنین مشارکت آن‌ها در امر آموزش تداوم داشته باشد. این استادان براي همه اعضاي هیئت‌علمی گروه داخلي و همه دانشكده يك الگو و سرمشق هستند که نبايد رابطه‌مان را با آن‌ها قطع كنيم. عقیده من این است که دانشگاه خانه دوم نیست بلكه خانه اول ما است.

 

با توجه به تجربه شاگردی اکثریت این استادان، چه خاطره‌ای از آنان به یاد دارید که همیشه برایتان تازگی دارد؟

همه براي من خاطره است تز دوران تخصصي را با خانم دكتر محامدي گذراندم ايشان با يك علاقه ويژه و خاص پایان‌نامه من را دنبال می‌کرد و براي این‌که زمان براي دفاع كم بود ايشان براي رسيدگي به پایان‌نامه، بنده را به منزلشان دعوت كردند و تمام جملات پایان‌نامه را خط به خط با دقت خواندند. كه فكر می‌کنم الآن دیگر حوصله اين كارها وجود نداشته باشد. استاد سيار هم که من افتخار دارم درس همانولوژي و انكولوژي را از ايشان ياد گرفتم و آنچه از اين دانش دارم از ايشان است. بعضي تكه کلام‌ها را كه بكار می‌برم دوستان می‌گویند از جايي ياد گرفتي.

استاد نفيسي عنصر بی‌نظیری است كه بسياري از سجاياي اخلاقي ايشان را ما بعدها متوجه شديم و بسياري از كارهاي ايشان را زماني كه در محضرشان بوديم درك نمی‌کردیم ولي بعدها فهميديم و ياد گرفتيم که يكي از نكات ويژه ايشان سحرخيزي ايشان بود.

سال‌ها بعد زماني كه من هیئت‌علمی بخش خون شدم گاهي اوقات استاد نفيسي به خاطر علاقه‌ای كه داشتند به درمانگاه خون هم سري مي زندند و گاهي پيش می‌آمد كه ما اول صبح براي مورنينگ ريپورت (گزارش صبحگاهي) می‌رفتیم و بعد به درمانگاه می‌آمدیم ايشان به درمانگاه خون می‌آمدند به من می‌گفتند امامي دير آمدي! برايم جالب بود كه هنوز شاگرد قديم خود را درحالی‌که استاد شده بود را رصد می‌کرد. چون ايشان اخلاق من را می‌دانست از دوران رزيدنتي كه من زود می‌آمدم به بخش و نگران اين بود كه نكند الآن كه ديگر استاد شده‌ام اين اخلاق من تغيير كرده باشد. تمام این‌ها براي من درس است.

استاد ناظري، استاد عاملي، استاد هادوي نيز همينگونه هستند. بنده افتخار شاگردي استاد نيكخو را به‌طور مستقيم نداشتم اما تعريف ايشان را بسيار شنيدم ايشان از بزرگان بخش نورولوژی هستند.

تمام استادان ديگر نيز همین‌گونه بودند شايد همه نكات درسی كه به نام طب فراگرفتيم در خاطرم نباشد چرا كه بسياري از آنها تغيير و توسعه پيدا كرده و گاهي شايد باطل شده باشد اما نكات و سجاياي اخلاقي از اين اساتيد لحظه‌به‌لحظه خاطره دارم.

 

چه اميد و آرزويي براي كساني كه در عرصه پزشكي خدمت می‌کنند، دارید؟

رشته پزشكي تماماً اميد و آرزو است و اميد و آرزوي آن را فقط خود ما می‌سازیم، دانشجويان ما می‌سازند و نبايد منتظر جايي باشيم و آنچه هست خود ماييم و آن‌سوی ديگر بيماران ما هستند.

بيماران آيينه تمام‌قد ما هستند ما می‌توانیم بفهميم كه چه می‌کنیم، چه در بستري و چه در سرپايي، دانشجويان و فراگيران بايد به آن توجه كنند. آنچه ما انجام می‌دهیم را می‌توانیم ببينم آيا بيماران از ما راضي هستند يا نه؟ هر چه كه خدمت بهتري به بيماران بدهند تمام علم و روح و قدرت جسمشان را براي بيماران بگذارند و زمانشان را صرف اين كار بكنند گرچه ممکن است گاهي از لحاظ جسمي خسته ‌شوند اما مطمئن باشند اگر اين چنين كنند آينده بهتري در انتظار خودشان و جامعه‌مان هست. هيچ راه بهتري جز احترام به خودشان و بيماران وجود ندارد.

 

چه سخنی برای این استادان پیشکسوت دارید؟

بنده به‌عنوان رئیس دانشکده‌ای که محل پرورش بسیاری از دانشجویان رشته پزشکی است براي ذره‌ذره وقتی‌که این استادان در دانشگاه و دانشکده گذاشتند از تک‌تکشان متشكرم و دستشان را می‌بوسم.

توضیح اینکه دفتر ارتباط با دانش‌آموختگان دانشگاه با همكاري سازمان نظام پزشكي و انجمن‌های تخصصي داخلي، مراسم بزرگداشت اساتيد برجسته گروه داخلي مجتمع بيمارستاني امام خميني (ره) را برگزار می‌کند. در مراسمی که از ساعت 11 تا ١٣ روز سه‌شنبه 2 شهریور 95 در تالار امام این مجتمع برگزار می‌شود از مقام شامخ علمی دكتر كاظم آملي استاد ريه، دكتر شكوه اقدس محامدي استاد ريه، دكتر نصرالله سيار استاد خون، دكتر نورالدين هادوي استاد داخلي، دكتر ايرج ناظري استاد قلب، دكتر محسن نفيسي استاد داخلي و دكتر محمدعلی نيكخو استاد كليه که نقش بزرگی در توسعه و پیشبرد اهداف نظام آموزش پزشکی و درماني کشور داشته‌اند، تجلیل خواهد شد.