آقای دکتر لطفا از سابقه آشنایی خود با استاد میرسپاسی برایمان صحبت کنید؟
من هم افتخار شاگردی دانشجوی پزشکی  و هم دستیاری روانپزشکی استاد را داشته ام. در سال 1369 زمانی که دانشجو و کارآموز روانپزشکی بودم از محضر استاد میرسپاسی بهره مند شدم . در آن زمان ایشان سایکوفارموکولوژی درس می داد که نحوه ی تدریشان بسیار جذاب بود. البته کتابی هم راجع به مصاحبه روانشناسی و علامت شناسی که زیر نظر استاد میرسپاسی ترجمه شده بود خواندم که تاثیر بسیاری در شناخت من از استاد داشت.
زمانی که توفیق یافتم در خدمت استاد باشم زمان دستیاری روانپزشکی در بیمارستان روزبه بود. البته  در فرصت های بیشتری در بخش، ژورنال کلاب، گزارش بیمار و درمانگاه به طور مستقیم و غیر مستقیم در محضر استاد بودم.
در سه سال دستیاری سعی کردم به طور مستقیم از محضر تمامی اساتید بهره مند شوم  ولی علی رغم تمام تلاشم نتوانستم به طور رسمی با استاد میرسپاسی ارتباط بگیرم .

در مورد خصوصیات اخلاقی استاد برایمان بگویید؟
من فکر می کنم آنچه از استاد میرسپاسی لازم است بگویم و حق مطلب را می رساند گفتنی نیست استاد میرسپاسی را باید با همه وجود تجربه کرد.

آنچه که از استاد میرسپاسی شنیده ایم نظم و صداقت و مدیریت و ... ایشان بوده اما خصوصیتی که موجب شده شما از ایشان به عنوان الگویی به یاد ماندنی یاد کنید چیست؟
استاد میرسپاسی به قدری ویژگی های برجسته دارد که می توان از وی به عنوان یک رول مدل نام برد. به عنوان یک روان پزشک و یک معلم تمام عیار طب. از همه مهمتر استاد چیزی را که می گوید خود به آن عمل کرده، نظم بی نظیر ایشان مثال زدنی بود. ارتباط توام با احترام به تمامی کسانی که به نوعی با ایشان سروکار داشتند. همیشه وجود داشت.  هیچ گاه نشنیدیم که استاد کسی را با دوم شخص مفرد صدا کند همیشه از دوم شخص جمع استفاده می کرد.
حرمت به دیگران در درون استاد میرسپاسی نهادینه شده بود. تمام کارهایی که انجام می داد بر اساس شواهد علمی بود، همیشه به روز بود، حتی پس از بازنشستگی. در تعاملات علمی همیشه وارد گفت و گو می شد، یاد می داد و حتی در بعضی موارد می آموخت.
استاد با دانشجویان و همکارانش ارتباط بسیار مناسبی داشت که موجب احترام توام با راحتی شده بود  البته که این اخلاق زینت هنرمندان است.
بسیاری از مطالب را در کلاس پزشکی به خصوص روانپزشکی نمی توان گفت باید در کنار استادان و پیشکسوتان قرار گرفت و آن را حس کرد. رشد فردی و حرفه ای در کنار استاد قرار گرفتن اتفاق می افتد.
امیدوارم این اتفاقات خوب در جامعه دانشجویی بیفتد ما سال هاست که در مورد رفتار حرفه ای سخن می گوییم ولی تنها چیزی که موجب گسترش پروفشنالیسم در دنیا می شود قرار گرفتن در کنار رول مدل هاست که همراه با بازاندیشی و نقد باشد.

آرزوی قلبی شما برای استاد میرسپاسی چیست؟
آرزو دارم با سلامتی و عزت مانند گذشته سایه شان بر سرمان مستدام باشد تا بتوانیم همچنان از وجودشان بهره مند شویم.

 

تهیه و تنظیم مصاحبه: مقدم
عکس:داود فرامرزی