در دفترارتباط با دانش آموختگان بحث رقابت مطرح نیست، همه به هدف می اندیشند.
چاپ کتابچه اسامی دانش آموختگان برای سال بعد اگر اجرا شود بسیار جالب می شود.
خانم دکتر جمشیدی برای اینکه خوانندگان ما با شما بیشتر آشنا شوند، ابتدا خودتان را معرفی کنید.
من روح انگیز جمشیدی اورک هستم. عضو هیئت علمی گروه آمار و ریاضی دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی و با مرتبه استادیاری در خدمت دانشکده و دانشجویان آن هستم. دکترای رشته آمار زیستی  دارم و دانش آموخته دانشگاه علوم پزشکی تهران هستم. یعنی هم فوق لیسانس و هم دکترا را از دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی تهران اخذ کردم ولی حدود 21 سال است که در دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی به عنوان عضو هیئت علمی مشغول به کار شدم و از اینکه اخیراً به جمع همکارانی که در دفتر ارتباط با دانش آموختگان فعالیت میکنند، پیوستم، خیلی خوشحالم. دانشکده ما در گذشته این دفتر را نداشت و حدوداً اوایل آبان ماه سال گذشته برای بنده حکم زده شد و شروع به کار کردم. باید بگویم که از بین سمت های مختلفی که تاکنون در دانشکده داشتم این سمتی است که خیلی با ذوق و شوق و علاقه و در واقع خیلی با عشق آن را انجام می دهم. شاید مدیر گروهی خیلی برایم مهم نیست همچنین مسئولیت های دیگری که در دانشکده دارم و بر حسب وظیفه انجامشان میدهم ولی این یک مسئولیت را واقعاً علاقه مندم. شاید هم این به این دلیل است که جمعی که در دفتر ارتباط با دانش آموختگان هستند برای همکاری با آنان ایجاد انگیزه می کنند. به هرحال خیلی خوشحالم که در این دفتر کار می کنم.
در مورد روند تاسیس دفتر دانش آموختگان در دانشکده مدیریت ، اینکه به چه شکلی ایجاد و از کی شروع شد و از کارهای که تا کنون انجام شده بگویید؟
موضوع از این قرار بود که یک روز معاون آموزشی دانشکده به من گفتند که یک نامه ای برای ما ارسال شده و این دانشکده باید دفتری را به نام دفتر ارتباط با دانش آموختگان فعال کنیم. خب من اصلا نمی دانستم این یعنی چه؟ گفتم منظورتان چیست ؟ دانش آموخته یعنی چه ؟ چون ما هنوز نمی دانستیم به فارغ التحصیل، دانش آموخته می گویند. بعد ایشان گفتند من خودم هم اطلاعی ندارم ولی دعوت نامه ای آمده و نماینده برای شرکت در آن باید به دفتر ارتباط با دانش آموختگان برود و شما برای شرکت در این جلسه انتخاب شده اید. شما اول در این جلسه شرکت کنید و شرایط آن دفتر را ملاحظه کنید و اینکه اصلاً کارشان چیست؟ چه کسانی در آنجا فعالیت دارند؟ فردای اولین جلسه ای که من شرکت کردم نزد معاون آموزشی دانشکده رفته و گفتم که چرا ما تاکنون با این دفتر همکاری نداشته ایم، یعنی چند ماه است به ما میگویند نماینده معرفی کنید چرا این کار را پیش از این انجام ندادید. ایشان گفت که ما فکر نکردیم آنجا، جای مهمی باشد، بنده هم گفتم نه اتفاقاً مهم است، جای بسیار خوبی است و برایشان درخصوص اهداف این دفتر و فعالیت های آن توضیح دادم. معاون آموزشی دانشکده نیز از من سوال کرد که آیا خود شما حاضری این مسئولیت را بپذیری و من نیز با کمال میل آنرا پذیرفتم. و بلافاصله حکم مسئولیت دفتر ارتباط با دانش آموختگان دانشکده مدیریت را برای بنده زدند و شروع به کار کردم البته در ابتدا این همکاری به شرکت در جلسات ماهانه این دفتر خلاصه می شد ولی کم کم برنامه های مشترکی را با هم انجام دادیم. البته باز هم فکر می کنم دفتر ارتباط با دانش آموختگان دانشکده ما خیلی نوپا است  و خیلی چیزهای دیگر باید از دیگر همکاران یاد بگیریم.
درباره اولین تجربه مشترکتان با دفتر دانش آموختگان سخن بگویید؟
اولین کار مشترکمان همان جشن دانش آموختگان بچه های مدیریت ورودی 87 کارشناسی بود که 18 بهمن سال گذشته برگزار شد. در این مراسم دفتر بسیار بسیار به ما کمک کرد و دانشجوها با کارهایی که دفتر برایشان انجام داده بود بسیار خوشحال بودند. چون خودشان درحال برنامه ریزی برای مراسم بودند ولی خیلی چیزها را بلد نبودند، اصلاً نمی دانستند از کجا باید شروع کنند، از کجا لباس بگیرند و ... ولی بعد که با این دفتر و تسهیلاتی که برای آنان درنظر گرفته شده آشنا شدند خیلی خوشحال شدند، هنوز هم آن گروه از دانش آموختگان می آیند و تشکر می کنند، می گویند که مراسمی که برگزار شد از آن جشنی که در ذهن ما بود هزار مرتبه بهتر بود و این به خاطر کمک هایی بود که دفتر به آنان کرده بود. دومین تجربه ما این بود که در روز مراسم بزرگداشت روز استاد، قرار بود که از بازنشستگان دانشکده تقدیر کنیم و از جناب آقای دکتر بهادری دعوت کردیم که ایشان دعوت مارا پذیرفتند وبه آن جشن بسیار بسیار رونق دادند یعنی حضور ایشان در آن جشن، به مراسم ما خیلی اعتبار داد.
در مورد جشن یکپارچه که با همکاری همه دانشکده ها برگزار شد نظرتان چیست و اصلاً دانشکده شما نسبت به این قضیه چه عکس العملی نشان داد؟
خود جشن یکپارچه که ایده بسیار خوبی بود. یعنی به نظر من نوآوری بزرگی بود و من بسیار با برگزاری آن موافق بودم. مراحل اجرای آن هم خیلی خوب طی شد یعنی همه با همدلی و همکاری کار را پیش بردند، در دانشکده نیز بنده با وسواس تمام کارتها را خودم شخصاً به تک تک اعضای هیئت علمی دادم. من خودم به عنوان مسئول دفتر از 38 عضو هیئت علمی دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی هم زباناً و هم با کارت دعوت کردم. البته اعضای هیئت علمی هم لطف کردند و استقبال آنان بی نظیر بود و تقریباً می توانم بگویم بالای 70 درصد از اعضای هیئت علمی آمدند. البته بعضی از آنها به خاطر مسائل امنیتی که در ابتدای مراسم حاکم بودند به بخش اصلی مراسم وارد نشدند. ولی  برنامه هایی که برای دانش آموختگان بود خیلی عالی برگزار شد. هم دانش آموختگان و هم  خانواده ها راضی بودند. یعنی من فکر کنم هدف بیشتر رضایت دانشجویان بود که کاملاً برآورده شد. دربخش هیئت علمی هم ضعفی بوده که ان شاءالله در سال آینده رفع می شود.
به عنوان استادی که سالهاست با دانشجویان و قطعاً دانش آموختگان خود ارتباط داشته و دارید، نقش این جشن را در تحکیم این ارتباط چگونه می بینید؟
خب این جشن به نظرم برای حفظ ارتباط دانش آموختگان با دانشگاه خیلی مؤثر است. پیش از این دانشجویان وقتی فارغ التحصیل می شدند، دیگر به دانشکده مراجعه نمی کردند، مگر اینکه در مقاطع بعدی قبول می شدند و ما آنان را دوباره می دیدیم. من فکر می کنم وجود این دفتر می تواند خیلی مؤثر باشد تا ما بتوانیم دوباره آنها ببینیم. در واقع این دفتر می تواند یک پایگاهی باشد تا بچه ها بیایند و ما آنها را مجدداً ببینیم. تا پیش از این فکر می کردند در دانشکده چه کسی را ببینند؟ اصلاً کجا بیایند؟ ولی وقتی این دفتر وجود داشته باشد وبه صورت فیزیکی جایی برای مراجعه دوباره دانش آموختگان وجود داشته باشد می توانیم از آنها بخواهیم ارتباطشان را با ما حفظ کنند. با حفظ ارتباط با آنان است که می توانیم از فکر و ایده هایشان استفاده کنیم. بنده در مراسم تقدیری هم که از نماینده های دانشجویان داشتیم، از آنها جدی خواهش کردم که پس از این نیز ما منتظر دوباره شما هستیم تا بتوانیم در جشنهای سال بعد از فکرهای شما استفاده کنیم، آنها هم خیلی استقبال کردند.
آیا فضای دانشکده مدیریت و اطللاع رسانی پزشکی پیش از برگزاری مراسم نیز تغییر کرده بود و استقبال دانش آموختگان چگونه بود؟
بله، کاملاً فضای دانشکده تغییر کرده بود، بچه ها شور وحال زیادی داشتند، و دائم برای همفکری به اتاق من می آمدند تا جایی که آنهایی که با من کار علمی داشتند از این مسئله گله می کردند، هردو اتاق گروه ، هم اتاق شورا و هم اتاق من دربست در اختیار بچه ها بود. روزنامه دیواری تهیه می کردند، عکسهایشان را پرینت رنگی می گرفتند. دانشکده هم خیلی به آنها کمک کرد. همه برای شرکت در نمایشگاه و برپایی غرفه همکاری می کردند و پمفلتهایی هم در این خصوص تهیه شد. واقعاً می توانم بگویم همان یک ماه آخر خیلی شور وهیجان زیادی در دانشکده برای برگزاری این جشن حاکم بود.حتی آنهایی که فارغ التحصیل هم که نبودند بیشتر می آمدند و می گفتند ما می خواهیم در جشن شرکت کنیم. و باتوجه به اینکه می بایست برای سال بعد هم دانش آموختگانی برای شرکت داشته باشیم فقط به فارغ التحصیلان امسال اجازه شرکت دادیم. چون من فکر کنم این جشن مستدام خواهد بود و حتماً هر سال برگزار می شود. البته  بهتر هم برگزار خواهد شد.
در مورد غرفه بفرمایید، آمادگی دانشکده و حضور غرفه شما در نمایشگاه، استقبال بچه ها از نمایشگاه چطور بود؟
در کل غرفه ها خیلی شلوغ بودند یعنی اگر شما ساعت 5:30 تا 6 به نمایشگاه می آمدید ازدحام جمعیت بسیار زیاد بود. من فکر کنم برای سال بعد مجبور بشویم فضای غرفه ها را مقداری بیشتر کنیم یعنی حتی طبقات بالا را هم که برای عکس و آتلیه اختصاص داده شده بود به غرفه ها داده شد.
غرفه دانشکده ما که شلوغ شده بود. ابتدا فکر کردیم به خاطر هدایایی که غرفه دانشکده ما به دانش آموختگان می داد باعث شلوغی شده ولی بعد متوجه شدیم همه غرفه ها شلوغ بودند. استقبال از غرفه ها خیلی زیاد بود. بیشتر دانش آموختگان هم می خواستند مقابل غرفه ها عکس بگیرند. من اصلا فکر نمی کردم استقبال از غرفه اینقدر باشد حتی تصور نمی کردم اعضای هیئت علمی دانشکده ما نیز قبل از ساعت 8  برای بازدید از غرفه مراجعه کنند.
فکر می کنید اگر نمایشگاه  در فضای باز بود انبوه جمعیت کمتر می شد؟
اینکه از نمایشگاه استقبال زیادی شد باید بگوییم که نشان دهنده حسن آن بوده است ولی با توجه به این استقبال خیلی زیاد، ما هم باید امکاناتمان را زیادتر کنیم و شاید فضای بیشتری به آن اختصاص دهیم. اما به طور کلی غرفه ها جزء قسمتهای موفق این جشن بود و همه از غرفه ها خیلی تعریف می کردند. از این گذشته، ما خیلی چیزها از غرفه های دیگر یاد گرفتیم و ایده های جدید گرفتیم تا در نمایشگاه های دیگر استفاده کنیم.
با توجه به اینکه شما خود نیز در جلسات تصمیم گیری برای برنامه های این مراسم حضور داشتید، نظرتان در مورد محتوا و نحوه برگزاری این جشن چیست؟
به نظرم محتوای مراسم خیلی خوب بود. البته شاید سخنرانی ها کمی طولانی شد. اگر یک مقدار سخنرانی ها کمتر باشد به نظرم بهتر است. همچنین سخنرانی ها پشت سر هم نباشد بهتر است و برای تنوع شاید بهتر بود سرودها بین سخنرانی ها پخش می شد.
برنامه آتیش بازی  را که من خودم به شخصه خیلی پسندیدم، هم دانش آموختگان و هم اعضای هیئت علمی از این بخش خیلی خوششان آمده بود. اجرای موسیقی را هم که جوانها دوست دارند، بخش آخر به ویژه خواننده معروفی که آمده بود در مجموع خیلی خوب بود حال اگر کمی از برنامه عقب بودیم شاید کار را خراب می کرد، ولی در مجموع بسیار عالی بود.
شما فکر می کنید که این جشن های یکپارچه می تواند جایگزین  جشنهای اختصاصی باشد یا اینکه جشن های دانشکده ها هم به قوت خودش باقی باشد؟
من فکرمی کنم دانشجویان خواهان برگزاری جشن های اختصاصی خودشان هستند، یعنی می خواهند جشن های دانشکده ای هم داشته باشند چون از من هم می پرسیدند و می گفتند اگر ما در این جشن شرکت کنیم، دیگر جشنی در دانشکده نخواهیم داشت؟ البته من نیز پاسخ دادم که این جشن ها با هم منافاتی ندارند و شما می توانید جشن دانشکده ای را هم داشته باشید. باتوجه به اینکه در جشن یکپارچه مسئولین، اعضای هیئت علمی و دانشجویان از هم جدا بودند و یکی از گله های دانشجویان نیز این بود که نتوانستند با مسئولین دانشکده و اساتید خود عکس بگیرند. من فکر می کنم جشن های دانشکده ها هم لازم است چون بچه ها دوست دارند با استادهای خود، با هم گروهی های خود نیز عکس یادگاری داشته باشند که در جشن یکپارچه امکان پذیر نخواهد شد.
آیا دانشکده مدیریت واطلاع رسانی پزشکی برای جشن بعدی برنامه ریزی دارد؟
بله دانشکده برای برگزاری یک جشن فارغ التحصیلی برای بهمن ماه سال جاری برنامه هایی دارد و طبق گفته معاون آموزشی دانشکده این بار این مراسم نه فقط برای یک گروه خاص بلکه همانند جشن یکپارچه دانشگاه، یک جشن کلی برای تمام فارغ التحصیلان دانشکده برگزار خواهد شد. البته مکان جشن در خود دانشکده خواهد بود. البته برای برگزاری این مراسم روی حمایت همکاران دفتر ارتباط با دانش آموختگان دانشگاه هم حساب کرده ایم و بدون حمایت شما مسلماً این کار برای ما سخت خواهد شد.
 در مورد نقاط ضعف مراسم مثلاً اجرای برنامه، حضور اساتید و یا هر قسمتی که فکر می کنید، بفرمایید.
آن ایده ای که قرار بود همه اساتید با شال قرمز درمراسم حضور داشته باشند ایده خیلی خوبی بود ولی عملاً این اتفاق نیفتاد. شاید اگر این موضوع اتفاق می افتاد دانش آموختگان اساتید خود را بهتر پیدا می کردند برای سال بعد حتما باید برنامه بهتری برای این کار داشته باشیم.
چه پیشنهادی برای برنامه های بعدی دارید؟
یک موردی که امسال برای آن فکری نشده بود و آقای دکتر رواقی هم به آن اشاره کردند چاپ کتابچه اسامی دانش آموختگان است و به نظرم برای سال بعد اگر اجرا شود بسیار جالب شود.  چون من خودم که در دوره کارشناسی فارغ التحصیل دانشگاه شیراز هستم، چنین کتابچه ای دارم و برای بسیار ارزشمند است و هر بار که نگاهش می کنم به خاطر می آورم که در آن سالها با چه کسانی همکلاسی بوده ام. دیدن اسامی آنان بعد ازسالها که از خاطر رفته باشد، باعث می شود حتی چهره دوستان را هم به خاطر و اینکار خیلی قشنگ است اگر سال آینده بتوان برنامه ریزی کرد.
البته برای اجرای آن باید اطلاعات مربوط به فارغ التحصیلان  زودتر و از قبل در دانشکده ها فراهم شود یعنی من خودم واقعاً منتظرم دفترمان تجهیز شود که اولین کاری که می خواهم انجام دهم این است که بفهمم چه کسی از دانشکده ما فارغ التحصیل چه سالی است، وقتی می گوییم فارغ التحصیلان سال 91 و 92 واقعاً فارغ التحصیل های همان سال در آن جشن شرکت کنند یعنی این پایگاه داده خیلی مهم است و همه دانشکده ها باید این پایگاه داده ها را خیلی سریع برای خودشان تشکیل دهند.
به عنوان کسی که مدتی است با دفتر ارتباط با دانش آموختگان ارتباط دارید فضای آن را چگونه ارزیابی می کنید؟
من فضای این دفتر را خیلی صمیمی، خیلی دوستانه می بینم. افراد با هم خیلی همکاری خوبی دارند یعنی واقعاً بحث رقابت مطرح نیست و همه خیلی دوستانه هدف را می بینند و در راستای آن هدف همه با همدلی پیش می روند. این فضا برای من خیلی فضای جذاب و خوبی است یعنی کمتر جای دیگری شاید این فضا را بتوان مشاهده کرد که افراد خیلی دوستانه کار می کنند. برای من جو دفتر خیلی صمیمانه و خیلی خوب است. برداشت من از این جو، اینطوری است و شاید واقعاً دست اندر کاران دفتر دانش آموختگان آن جو را ایجاد کرده اند. یعنی کسانی که در رأس هستند و تصمیم گیری ها را انجام می دهند.  در واقع کارهای دفتر روی دوش کارکنان آن است و من اینها را خیلی خوب ارزیابی می کنم که خیلی موفق دارند کار می کنند، می خواهند جو صمیمی بسازند و در این راستا واقعاً خیلی موفق بودند و خیلی خوب توانستند این جو را ایجاد کنند و نگه دارند.
به عنوان یک استاد که با افراد  مختلفی در دانشکده ارتباط دارید، چه پیشنهاد و یا توصیه ای برای دفتر ارتباط با دانش آموختگان دارید؟
من در واقع خودم را کوچکتر از آن می بینم که نصیحت کنم چون تازه به جمع همکاران دفتر ارتباط با دانش آموختگان پیوستم. ولی به عنوان کسی که در محیط دانشگاه کارمی کنم فقط یک نصیحت دارم و آن این است که از حاشیه هایی که در برنامه ها پیش می آید و آدم را دلسرد می کند نه ناامید شوید و نه دلسرد. اگر آدم فکر کند که این کار یک کار خوبی است و باید انجام شود بنابراین یک نیروی ماوراءطبیعه حتماً انسان را حمایت می کند، ما به حمایت های افراد نیاز نداریم همانقدر که دلگرم باشیم کسی از آن بالا شاهد تلاش ماست و آن ما را حمایت می کند فکر می کنم خودش بزرگترین امید و دلگرمی است، حالا آن حاشیه ها واقعاً دلسردتان نکند، تنها نصیحتی است که می توانم انجام دهم این است.
کلام آخر:
فقط برایتان آرزوی موفقیت می کنم، باری که بر دوش دارید بار سنگینی است و آرزو می کنم همانطور که تا اکنون به خوبی حمل کردید از این به بعد هم بتوانید با موفقیت حمل کرده و به مقصد برسانید. 
 ما هم برای شما آرزوی موفقیت می کنیم.