چهارمين كنگره بين المللي تازه ترين دستاوردهاي پژوهش در دانش پزشكي، به همت بنياد آكادميك جهاني پروفسور يلدا و دفتر ارتباط با دانش آموختگان دانشگاه و با حضور دكتر ملك زاده، معاون تحقيقات و فناوري وزير بهداشت، حجت الاسلام والمسلمين دكتر عيسي زاده رييس نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري در دانشگاه، دكتر بهادري رييس دفتر ارتباط با دانش آموختگان دانشگاه روز شنبه 4 آبان ماه 1392 در تالار امام بيمارستان امام خميني (ره) آغاز به كار كرد. 
ابتلاي نزديك به نيمي از جمعيت جهان به فشار خون يا مرحله پيش فشارخون 
در اين كنگره، دكتر گتميري عضو هيئت علمي گروه نفرولوژي و معاون آموزشي مركز تحقيقات نفرولوژي دانشگاه، در سخنراني خود با موضوع "اهميت آموزش در فشار خون" فشار خون را يك بيماري بسيار شايع خواند و افزود: يك تا يك و نيم ميليارد نفر در جهان به فشار خون بالا مبتلا هستند و اگر prehypertension را به آن اضافه كنيم، قريب به 50 درصد از جمعيت دنيا مبتلا به اين عارضه هستند. 
وي با اشاره به ارتباط فشار خون با ساير بيماري ها گفت: فشار خون ريسك فاكتور جدي بيماريهاي قلبي عروقي، سكته هاي قلبي، سكته هاي مغزي، نارسايي كليه، بيماري عروق محيطي و بيماري هاي چشمي است و عامل مرگ و مير Mortality و بيماري زايي Morbidity قابل توجهي است.
كنترل فشار خون تنها در 15 درصد از مبتلايان
دكتر گتميري ادامه داد: اكثر مطالعات نشان داده است كه 20 درصد از مبتلايان به فشار خون از بيماري خود بي اطلاع هستند كه در برخي ديگر از مطالعات اين رقم تا 50 درصد گزارش شده است. در اين ميان تنها 60% از مطلعين براي درمان اقدام مي كنند و از اين گروه تنها 45% موفق به كنترل فشارخون مي شوند. يعني در حقيقت حدود 15 تا 16 درصد از مبتلايان به فشار خون موفق به كنترل آن مي شوند. 
وي فشار خون را يك بيماري بدون علامت دانست و گفت: اگر منتظر شويم تا علائم بيماري بروز كند، بيماري را بسيار دير تشخيص داده ايم و زماني آن را تشخيص داده ايم كه بيماري عوارض بسياري از خود به جاي گذاشته است. مهمتر آن كه در بسياري از اوقات مريض در ابتدا هيچ علامتي ندارد و با آغاز روند درمان تازه دچار علائم فشار خون مي شوند و بسياري از بيماران به همين علت درمان را كنار مي گذارند و نسبت به آن مقاومت نشان مي دهند. 
دكتر گتميري افزود: تمامي اين مسائل نشان مي دهد كه بايد به فشار خون توجه مضاعف داشته باشيم و به ارتقاي آگاهي هاي عمومي مبادرت كنيم. خوشبختانه در طول يكي دو دهه گذشته نهضتي به راه افتاده كه نسبت به آگاهي دهي به اين بيماري توجه وجود داشته كه البته هنوز فراگير نشده و كشور ما در ابتداي اين مسير قرار دارد. 
اقدامات جهاني در زمينه فشار خون 
عضو هيئت علمي گروه نفرولوژي دانشگاه با بيان برخي از اقدامات جهاني در زمينه فشار خون گفت: از سال 2005 روز 17 ماه مه (27 ارديبهشت ماه) به عنوان روز جهاني فشارخون اعلام شد. همچنين در سال 2013 سازمان جهاني بهداشت (WHO) شعار فشارخون را براي روز جهاني بهداشتHealth Day World) ) تعيين كرد. 
دكتر گتميري با اشاره به برگزاري هفته سلامت در ايران همزمان با روز جهاني بهداشت گفت: در هفته سلامت با عنوان "فشار خون را جدي بگيريم" برنامه هاي مفصلي اجراء شد كه دانشگاه علوم پزشكي تهران و مركز تحقيقات نفرولوژي مشاركت جدي در اين زمينه داشت. 
مدير روابط عمومي دانشگاه افزود: بيش از 50 كشور مختلف از جمله آمريكا، كانادا، فنلاند، كوبا، كشورهاي آسيايي به روز جهاني فشار خون اهميت مي دهند و برنامه هاي مختلفي را براي آن تدارك مي بينند.  
ابعاد مبحث آموزش و فشار خون 
دكتر گتميري با بيان اين كه مسئله آموزش و فشارخون از سه بعد مورد توجه محققين قرار گرفته است گفت: در بعد نخست كه نقش و اثر سطح آموزش افراد در احتمال ابتلا به فشارخون( ASSOCIATION of EDUCATION & HTN) مورد توجه قرار مي گيرد اين پرسش مطرح مي شود كه آيا تحصيل كردگي ارتباطي با ايجاد يا ممانعت از فشار خون دارد يا نه؟ 
عضو هيئت علمي دانشگاه افزود: در بعد دوم كه آموزش پزشكان و كادر درماني ( SPECIAL EDUCATION & HTN) مطرح است، اين آموزش بايستي متناسب با شرايط اقتصادي، داروهاي موجود و پاسخ دهي نژادهاي مختلف در اقليم هاي مختلف تطبيق داده شود و از نظر اين كه اين آموزش ها براي جمعيت تحت پوشش كافي است يا نه بازبيني شود.  
وي بعد سوم را مهمترين بعد دانست و افزود: بعد سوم آموزش بيماران و جمعيت عمومي PUBLIC(PATIENT) EDUCATION & HTN))در مورد فشارخون است و بهتر است كه از اصطلاح Public Education در اينجا استفاده كنيم چرا كه بيماري بسياري از مبتلايان به فشار خون شناخته نشده است.   
اتكا به آگاهي هاي عمومي در تشخيص فشار خون 
دكتر گتميري بر اهميت اتكا بر آگاهي هاي اجتماعي در تشخيص فشار خون تاكيد كرد و گفت: درمان فشارخون عملا زماني انجام مي شود كه اين بيماري تشخيص داده شده باشد و چون بيماري بدون علامت است بنابراين بايستي با اتكا به آگاهي هاي اجتماعي بيماري را تشخيص دهيم نه اين كه منتظر بروز علائم باشيم. 
وي توجه به فشار خون را نخستين گام در درمان و كنترل آن دانست و افزود: نكته ديگر مسئله پيشگيري و توجه به عوامل زمينه ساز و عوارض است و در نهايت اينكه چه اقداماتي اعم از دارويي و غيردارويي فشارخون را به وضع طبيعي برمي گرداند؟ 
مدير روابط عمومي دانشگاه افزود: هيچ گروهي از اين بيماري مصون نيست و همواره احتمال فشارخون بالا در هر سن، جنس، نژاد و گروهي وجود دارد. در اين ميان تنها راه تشخيص بيماري، اندازه گيري فشارخون است نه اين كه منتظر بروز علائم خاصي شويم. 
آموزش، پايه اصلي درمان فشار خون 
عضو هيئت علمي دانشگاه مصرف دارو را تنها راه درمان فشار خون ندانست و افزود: مي توانيم تحت عنوان Non Pharmacological therapeutic effort اقدامات مختلفي انجام دهيم تا از بيماري جلوگيري كنيم و همچنين در صورت بروز بيماري، با انجام اين اقدامات شايد بيش از 60 تا 70 درصد از موارد را بدون مصرف دارو درمان كنيم.  
 دكتر گتميري با اشاره به مهمترين درمان هاي غيردارويي فشار خون گفت: كاهش مصرف نمك، اصلاح اضافه وزن، خودداري از مصرف مقادير بالاي الكل، ورزش هوازي منظم، مصرف پتاسيم و كلسيم كافي، رژيم غذايي و خودداري از مصرف سيگار از جمله اين روش ها هستند. در كنار اين موارد يك موضوع بسيار مهم مساله آموزش است كه نه تنها مستقيماً با فشار خون ارتباط دارد بلكه در هر كدام از درمان ها چه دارويي و چه غيردارويي پايه اصلي است. 
وي با بيان آن كه ارايه DVD آموزشي تشخيص، درمان و اصلاح سبك زندگي در گروهي از بيماران منجر به كنترل بهتر فشارخون شده است گفت: مشاهده دو و نيم ساعت DVD آموزشي در خصوص فشار خون مي تواند در كنترل آن اثر مثبت داشته باشد. 
دكتر گتميري افزود: گام بعدي آن است كه ببينيم آيا آموزش به صورت مستند (Ducumentive) و با اتكا به يافته هاي Evidence Base (مبتني بر شواهد) اثري بر فشار خون دارد يا نه؟ بايد بتوانيم محاسبه كنيم و به صورت ملموس بگوييم آموزش ها به چه ميزان اثر دارد؟ قدم بعدي كه بسياري از كشورها وارد آن نشده اند، تعيين وزن فوايدي است كه از پروسه هاي آموزش عمومي حاصل مي شود تا بتوانيم ببينيم با اين مقدار بودجه اي كه صرف فلان پروسه آموزشي در خصوص فشار خون مي شود، به چه ميزان از حفظ سلامتي و پيشگيري از عوارض دست يافته ايم؟    
مروري بر مطالعات جهاني در خصوص ارتباط آموزش و فشار خون  
دكتر گتميري با اشاره به مطالعات انجام گرفته در خصوص ارتباط آموزش و فشار خون گفت: در مطالعه اي كه نتايج آن در سال 1977 تحت عنوان  FOLLOW-UP PROGRAM   HTN DETECTIONمنتشر شد و طي آن 14 گروه بزرگ از بيماران در آمريكا شامل 158906 امريكايي مورد بررسي قرار گرفتند مشخص شد كه تفاوت هاي نژادي و سطح آموزش ديدگي در مبتلايان به فشار خون وجود دارد. به نحوي كه 4/37 درصد از آمريكايي هاي آفريقايي تبار مبتلا به فشار خون هستند در حالي كه 18 درصد از سفيدپوستان فشار خون دارند. 
در اين مطالعه همچنين مشخص شد سطح آموزش ديدگي در هر دو نژاد و هر دو جنس با فشارخون نسبت عكس دارد. البته اين ارتباط معكوس در جوان ترها قوي تر و در چاق ترها ضعيف تر بود.
دكتر گتميري با اشاره به مطالعه Morisky.D.E در سال 1983 گفت: در اين مطالعه اثرات آموزش عمومي بر فشارخون با سه مداخله شامل يك مصاحبه براي افزايش آگاهي در مورد فشارخون و قابليت پذيرش درمان، يك ويزيت خانگي براي تشويق اعضاي خانواده براي ايجاد حمايت و دعوت از بيماران براي شركت در جلسات گروهي كوچك بررسي شد. 
وي افزود: بررسي پس از دو سال نشان دهنده اثر مثبت برنامه بر پذيرش درمان و كنترل فشارخون بود و كاهش معنادارSignificant) ) در فشارخون سيستول و دياستول ديده شد.
دكتر گتميري با اشاره به تداوم اين برنامه در سه سال بعدي گفت: 400 بيمار سرپايي مبتلا به فشار خون بالا در 8 گروه تحت مداخله و گروه كنترل در اين برنامه شركت كردند. آناليز 5 سال نشان دهنده استمرار اثر مثبت برنامه بر كنترل وزن و كنترل فشار خون بود. مورتاليتي با همه علل در طول زندگي براي گروه تحت مداخله در مقايسه با گروه كنترل 3/57 درصد كمتر و مورتاليتي در اثر فشار خون 2/53 درصد كمتر بود. نتايج اين برنامه باعث تشويق پزشكان براي مشاركت در برنامه هاي آموزش عمومي كنترل فشار خون شد. 
وي به طرح Fors.s.w در 1989 اشاره كرد و گفت: Fors.s.w طرحي با استفاده از مكانيسم انتشار آموزشهاي فشارخون در دو گروه با و بدون كنترل فشارخون در منزل در 1204 دانش آموز با 1446 تن از والدين آنها به اجرا گذاشت. سپس اطلاعات والدين و مهارت هاي آنان در خصوص فشارخون، ريسك فاكتورها، دريافت مراقبت و رفتارهاي پذيرنده درمان، اعتماد به نفس بچه ها و ارتباط خانوادگي بررسي شد. اين برنامه باعث افزايش شاخص هاي دانش مهارت كنترل فشارخون در گروه مورد مداخله شد.
دكتر گتميري افزود: در 1990 Fortmann Stephan P نتايج پروژه هايي را در 5 شهر امريكا، (3 شهر شاهد و 2 شهر مورد مداخله) در خصوص آموزش فشارخون منتشركرد. برنامه ها از 1978 آغاز و در آن از رسانه ها، برنامه هاي اجتماعي، پزشكان و پرسنل بهداشتي، براي ارايه آموزش استفاده شد و مردم براي آگاهي از فشارخون، اصلاح افزايش وزن، ورزش منظم و كاهش مصرف نمك تشويق شدند.
وي ادامه داد: در اين برنامه از گايدلاين هاي ملي فشار خون براي درمان استفاده شد. 4 مطالعه مقطعي و 4 مطالعه كوهورت انجام شد. پس از سه و پنج سال مداخله، 5.5 و 7.6 ميلي متر جيوه كاهش در فشار خون سيستوليك و 3.7 و 5 ميلي متر جيوه كاهش در فشار خون دياستوليك مشاهده شد. 
دكتر گتميري با اشاره به مطالعه Sclar.D.A (HMOs)در 1991 شامل بررسي 453 بيمار از نظر قابليت پذيرش درمان گفت: به بيماران كيتي شامل 30 قرص آتنولول، يك جزوه حاوي نكات آموزشي، اطلاعاتي راجع به تغذيه و سبك زندگي و توضيحاتي در مورد مداخله تحويل شد. برنامه از طريق تلفن پايش شد و هر ماه قرص ها و جزوات جديدي براي بيماران ارسال مي شد و اين برنامه 180 روز ادامه يافت.
معاون آموزشي مركز تحقيقات نفرولوژي دانشگاه افزود: در طول 180 روز به طور معناداري ميزان مصرف آتنولول نسبت به گروه شاهد بالاتر بود. تحليل Multiple Regression نيز نشان دهنده افزايش تعداد روزهايي بود كه آتنولول مصرف شده بود. اين افزايش هم در بيماران قديمي (P<0.001) و هم در بيماران جديد P≤0.001  مشاهده شد. 
وي با اشاره به مطالعه Carney.s  در 1993 گفت: در اين مطالعه گروهي از بيماران تحت آموزش چند بيماري منجمله فشارخون قرار گرفتند. دانش 84 بيمار با پرسشنامه حاوي 13 سوال بررسي و با دانش 58 فرد با فشارخون نرمال كه از نظر سن، جنس و وضعيت آموزشي Match  شده بودند مقايسه شد و تفاوت آشكاري ديده نشد.
عضو هيئت علمي دانشگاه افزود: در اين مطالعه در دو گروه افراد بالاي 70 سال دانش كمتري داشتند (P≤0.05). در همين بررسي رضايتمندي در گروه تحت مداخله از دانش كسب شده بيشتر بود. اين مطالعه همچنين نشان داد كه مبتلايان به فشار خون اطلاعات بهتري از جمعيت عمومي در خصوص بيماري شان ندارند. 
وي ضمن بيان مطالعه Walker.C.C در امريكا در سال 2000 و در رابطه با اثربخشي آموزش از راه دور بر فشارخون گفت: به 83 بيمار راندوم پيام هاي معنوي و اطلاعاتي راجع به فشارخون و به گروه كنترل تنها پيام هاي معنوي داده شد. همچنين براي همه جزواتي در مورد فشارخون ارسال شد. 
معاون آموزشي مركز تحقيقات نفرولوژي دانشگاه افزود: ويزيت منظم در خانه، قرص فشارخون تحويل و فشارخون ها چك شد و نتايج تفاوت نشان نداد. در هفته چهارم در هر دو گروه، كاهش Significant  فشارخون سيستول و دياستول ديده شد اما تفاوت معني دار نبود.
وي با بيان آن كه در 2003 Campbell, Norman RC  نتايجCHEP  را كه 1999 شروع شده بود منتشر كرد گفت: اين برنامه بطور سالانه بازبيني مي شد. اين مطالعه در كانادا و كبك انجام و ازDatabase اين كشورها در آن استفاده شد. 
دكتر گتميري افزود: نتايج سه سال قبل از مداخله برنامه آموزشيCHEP   و سه سال بعد از آن بررسي و مقايسه شد و اين بررسي نشان داد كه تجويز تمام داروهاي ضد فشارخون بطور معني داري از 1996 تا 2001 افزايش يافته است. 
معاون آموزشي مركز تحقيقات نفرولوژي دانشگاه افزود: 11درصد تيازيدها، 45 درصد بتابلاكرها، 68 درصد ACEi، 19درصد CCBs، 4332 درصد ARBها و 27 درصد لوپ ديوروتيك ها افزايش مصرف پيدا كرده بودند و در مقابل 19درصد ديگوكسين و 8 درصد نيترات ها كاهش پيدا كرده بودند.    
دكتر گتميري با اشاره به مطالعه ديگري در 2003 گفت: Roca،  Bernardinoنتايج طرح مفيد بودن برنامه آموزش فشار خون را منتشر كرد. در اين Cohort شش پزشك چارت هاي پزشكي بيماران بستري را مطالعه كردند. بيماران با سابقه فشار خون و بدون سابقه فشار خون ولي داراي دو ثبت فشار خون بالاتر از نرمال وارد مطالعه شدند و تحت برنامه آموزشي قرار گرفتند.
معاون آموزشي مركز تحقيقات نفرولوژي دانشگاه ادامه داد: اطلاعات پايه و اطلاعات چهار ماه بعد بررسي شد. 102 بيمار وارد مطالعه و 95 بيمار آن را كامل كردند. بين سطح پايه آموزش و سطح اطلاعات راجع به فشار خون ارتباط ديده شد. (P<0.005) اطلاعات پس از چهار ماه افزايش پيدا كرد. 
وي با اشاره به مطالعه Ordonez.Pedro در كوبا در سال 2005 گفت: اين محقق نتايج مطالعه بر روي 1667 بيمار را منتشر كرد. وي از 2002-2001 با بيماران مصاحبه كرد (29 درصد سياه يا مولاتو و 71 درصد سفيد بودند) و دريافت كه مردان با سطح آموزشي پايين تر 14 درصد ريسك فشار خون كمتري دارند در حالي كه زنان با سطح آموزش كمتر 24 درصد ريسك فشار خون بالاتر دارند.  
عضو هيئت علمي دانشگاه با اشاره به مطالعه Petrella.R.J  در 2005 گفت: اين مطالعه نشان داد كه فشارخون بالا در بيش از نيمي از كانادايي هاي مبتلا تشخيص داده نشده و تنها 13% از مبتلايان، موفق به درمان و كنترل فشارخون تا محدوده طبيعي مي شوند.
مدير روابط عمومي دانشگاه افزود: مطالعه تلفني Petrella نشان داد كه 34% از فشارخون ها توسط سيستم بهداشتي تشخيص داده شده اما فقط به 58% مبتلايان توسط پزشك توضيح داده شده است و از اين گروه تنها 44% از افراد از فشارخون و ميزان طبيعي و غيرطبيعي آن مطلع بودند.
وي با بيان آن كه عمده بيماران از ارتباط فشارخون با ساير بيماري ها بي اطلاع بودند گفت:  80 درصد از بيماران از ارتباط فشار خون با بيماري قلبي، 66 درصد از ارتباط آن با حملات قلبي، 98 درصد بيماران از ارتباط فشار خون با بيماري كليوي، 95 درصد از ارتباط فشار خون با آسيب به عروق و 74 درصد بيماران از ارتباط فشار خون با مرگ زودرس اطلاع نداشتند.  
دكتر گتميري با اشاره به نتايج اين مطالعه مبني برمحدود بودن ميزان آگاهي از ارتباط وزن زياد و سبك زندگي با فشارخون گفت: 63% افراد تصور مي كردند فشارخون حتما بايد علامت داشته باشد. همچنين آنها عمدتا تصور مي كردند فشارخون بيماري خطرناكي نيست. 59% از آنها معتقد بودند به فشارخون مبتلا نمي شوند و 38 % فكر مي كردند اگر مبتلا شوند مي توانند فشارخون را بدون كمك پزشك كنترل كنند. اين محقق نتيجه گرفت كه برنامه هاي آموزشي فشارخون بايد در اولويت قرار گيرد.
وي با اشاره به هشدار Campbell. Norman   نسبت به ميزان آگاهي كم در مورد فشارخون با اتكا به CHEP  در 2006 گفت: اين محقق تاكيد كرد برنامه هاي آموزشي عمومي بايد در برنامه هاي نظام سلامت گنجانده شود.
وي ادامه داد: Campbell. Norman   در همان سال با انتشار مقاله اي مجدداً گزارشي از اثربخشي برنامه هاي آموزشي CHEP تا 2003 ارائه داد. پيش از آن از افزايش ميزان تجويز داروهاي ضدفشار خون تا 2001 گزارشي از CHEP ارائه شده بود. 
وي با اشاره به Campbell. Norman گفت: طبق اين گزارش، از 1998 تا 2003 تجويز 2809 ميليون داروي ضدفشار خون در Ontario صورت گرفته كه به طور متوسط 58 درصد افزايش سالانه طي پنج سال رخ داده است و عمده اين افزايش ها مربوط به پس از 1999 بوده است. 
دكتر گتميري به بيان نتايج مطالعه Onysco.Jay در 2006 پرداخت و افزود: اين محقق نشان داد كه تحت تاثير CHEP در كانادا بين سالهاي 1994 تا 2003، سالانه 51 درصد در تشخيص فشار خون افزايش رخ داده و سالانه 66 درصد (از 9.57 درصد به 15.86 درصد) در ميزان تجويز داروهاي ضد فشار خون افزايش ديده مي شود. وي نشان داد كه از 1999 به بعد ميزان افزايش تشخيص و درمان فشار خون تقريباً دو برابر سالهاي قبل بوده است. (52 درصد جمعيت در سالهاي قبل از 1999 به 1.03 درصد در سالهاي بعد از 1999) (P<0.001) و تجويز داروهاي ضد فشار خون (از 0.54درصد جمعيت در سالهاي قبل از 1999 به 0.98 درصد در سالهاي بعد از 1999) (P<0.001). 
مدير روابط عمومي دانشگاه افزود: Onysco.Jay نشان داد تعداد آنهايي كه فشار خونشان تشخيص داده شده ولي درمان نمي كنند از 1994 تا 2003 به كمتر از نصف تقليل پيدا كرده است. (31.47 درصد به 15.34درصد) (P<0.001) و همچنين ميزان آگاهي در مورد فشار خون پس از 1999 در مردان بيش از زنان بوده است. 
وي با اشاره به مطالعهCampbell  در 2008 گفت: اين محقق نشان داد كه شيوع فشارخون در كانادا نظير آمريكاست و البته در اين دو كشور كمتر از اروپا. با اين وجود ميزان كنترل فشارخون در كانادا نظير اروپا و كمتر از آمريكاست. برنامه كانادا براي فشارخون شامل آموزش، سرويلانس ملي، آگاهي عمومي و كاهش مصرف نمك است.
دكتر گتميري با بيان گزارش Chockalingam.A  در 2008 گفت: اين محقق گزارشي از اثر تعيين روز جهاني فشارخون بر ارتقاء آگاهي در مورد اين بيماري ارايه و نسبت به عدم آگاهي بيش از 50% مبتلايان به فشارخون در دنيا از بيماري خود هشدار داد.
وي افزود: در 2008  Chung از گردهمايي ژانويه 2007 در سئول در مورد فشارخون گزارشي ارايه و بر موارد چهارگانه افزايش آگاهي عمومي، تاكيد بر آموزش تخصصي پزشكان، تشخيص زودرس و تهيه گايدلاين هاي ويژه آسيا اشاره و نيز بر همكاري دولت ها، شاغلين حرف پزشكي و نظام هاي سلامت، مسئولان بهداشت تغذيه و محيط ، مردم، صنايع غذايي، مديران و سياستگذاران نظام سلامت در تدوين برنامه هاي متناسب براي تشخيص و كنترل فشارخون تاكيد كرد.
دكتر گتميري با اشاره به تاكيد Neutel.C.I  در 2008 بر اصلاح سبك زندگي گفت: در 2010 Campbell   مجددا گزارشي از CHEP  ارايه داد و بر دستورالعمل جديد CHEP  شامل مانيتور فشارخون، ميزان مصرف نمك حداقلي شامل 2 گرم سديم، استفاده متناسب از CCBs، ACEi  و  ARB تاكيد كرد.
وي به بيان آخرين گزارش Campbell در سال 2013 پرداخت و گفت: در اين گزارش مكانيسم ايجاد پيشنهادات جديد CHEP  معرفي مي شود كه چگونه در كارگروه هاي كوچك RTF  (Recommendation Task Force)  پيشنهادات بوجود مي آيد، سپس در CRC (Central Review Committee)  پيشنهادات بررسي و در صورت موافقت بيش از 70% از اعضا تائيد مي شود. سپس محصولات آموزشي كتبي و الكترونيك شامل پمفلت، پوستر، كارتهاي جيبي، محصولات تبليغاتي، اسلايدهاي آموزشي، كيت ها، كتب مرجع، كارگاهها، پيام هاي الكترونيك تهيه و منتشر مي شود. سپس ORTF (Outcomes Research Task Force) نتايج اطلاعات را در سراسر كانادا بررسي مي كند و به  CRC فيدبك مي دهد. 
دكتر گتميري ادامه داد: اين بررسي ها شامل ميزان بستري، ميزان مرگ و مير، ميزان آگاهي و ميزان درمان فشارخون، ميزان تشخيص، ميزان تجويز داروهاي ضدفشارخون و هزينه هاي اين بيماري است. در اين برنامه متخصصين از رشته هاي مختلف شامل پزشكان، داروسازان، پرستاران، جامعه شناسان، متخصصين مختلف گروه پزشكي، فيزيولوژيست ها، اقتصاددانان، متخصصين بهداشت عمومي، متخصصين آموزش مداوم، مترجمين دانش، اپيدميولوژيست ها و پژوهشگران در ارزيابي داده ها و ارايه برنامه ها، مشاركت مي كنند.
اهميت آگاهي عمومي در حل مساله فشار خون  
عضو هيئت علمي دانشگاه با اشاره به اهميت آگاهي عمومي در تمامي سطوح اعم از پيشگيري، تشخيص، كنترل و درمان فشار خون گفت: بررسي ها نشان مي دهد كه بحث آگاهي عمومي نه تنها در مورد تشخيص و مشاركت در درمان و پذيرش درمان فشارخون مهم است بلكه در موفقيت هر يك از مداخلات دارويي و غيردارويي براي درمان فشارخون بحث مهمي است. 
دكتر گتميري افزود: مي توان نتيجه گرفت كه بحث آموزش چه به لحاظ آموزش پايه و اثر آن بر فشارخون، چه به لحاظ آموزش عمومي مردم در مورد فشارخون و عوارض آن و چه به لحاظ آموزش تخصصي گروه هاي پزشكي براي درمان منظم علمي و دقيق فشارخون در اين بيماري اهميت بسياري دارد و لازم است مورد توجه نظام سلامت قرار گيرد.
وي دنيا را در مرحله رصد كردن اثربخشي آموزش عمومي به صورت مستند و مبتني بر شواهد دانست و افزود: دنيا هنوز وارد اين مساله نشده است كه بتواند هزينه اثربخشي سرمايه گذاري در اين كار مفيد را تعيين و آنرا با هزينه اثربخشي فرآيندهاي مشابه در بيماريهاي ديگر مقايسه كند. اين در حالي است كه در مرحله بعد بايد وزن اين فايده ها را از نظر حفظ سلامتي و كاهش بيماري زايي و مرگ و مير در مقايسه با سرمايه گذاري هاي مشابه اندازه گيري كنيم. 
توضيح اين كه چهارمين كنگره بين المللي بزرگداشت دكتر يلدا و تازه ترين دستاوردهاي پژوهش در دانش پزشكي ملكولي، سلولي و باليني از امروز 4 آبان تا 7 آبان 1392 به مدت 5 روز در تالار امام بيمارستان امام خميني (ره) برگزار مي شود.
خبرنگار: زهرا صادقي