به گزارش روابط عمومي دانشكده پرستاري و مامايي؛ زهرا طيبي؛ متولد 1356 در  شيراز؛ در سال 1379 تحصيلات دانشگاهي اش را در رشته كارشناسي پرستاري در دانشكده پرستاري حضر ت زينب (س) لار (دانشگاه علوم پزشكي شيراز) آغاز كرد و در سال 1385 از دوره كارشناسي ارشد گرايش بهداشت جامعه از دانشگاه علوم پزشكي اصفهان فارغ التحصيل شد. طيبي كه در بهمن ماه سال 1388 در مقطع دكتري تخصصي پرستاري دانشگاه علوم پزشكي تهران پذيرفته شده بود؛ در 14 بهمن ماه سالجاري از رساله دكتري اش با عنوان تبيين فرايند ملاقات از بيماران بستري در بخشهاي ويژه و ارائه مدل به راهنمايي استاد راهنما دكتر ليلي بريم نژاد و مشاوره دكتر ناهيد دهقان نيري با موفقيت دفاع كرد.
 
موضوع رساله شما تبيين فرايند ملاقات از بيماران بستري در بخشهاي ويژه و ارائه مدل است؛ در مورد آن برايمان توضيح دهيد و تمركز اصلي اين پژوهش چيست ؟
در اين رساله تلاش كرديم با رويكرد گراندد تئوري، ابعاد و ويژگيهاي ملاقات از بيمار را از ديدگاه كليه افراد درگير در اين فرايند به تصوير بكشيم. اهميت اين موضوع و دليل انتخاب آن از سوي من اين بود كه در حال حاضر موضوع ملاقات به عنوان يك چالش در حوزه مراقبت ويژه مطرح مي شود و متاسفانه بنا به دلايل مختلف، در ايران محدوديت ملاقات به يك عملكرد روتين تبديل شده است و لازم بود به صورت علمي اين پديده  مورد بررسي قرار گيرد. فكر مي كنم ما نياز داريم بيش از هر زمان ديگر، به فرايند هاي انساني مرتبط با پرستاري بپردازيم و بر روي رويه هاي روتين علامت سوال قرار دهيم.
 آيا مطالعه مشابهي در اين خصوص شده بود؟
مطالعاتي كه در اين حوزه انجام شده بود؛ اگر چه محدود بود از جنبه هاي مختلف به اين موضوع پرداخته بود. چهار مطالعه انجام شده بود كه مستقيم و غير مستقيم به ملاقات مربوط مي شد و البته همه اين مطالعات از روش كمي  بهره برده بودند. در خارج از كشور هم مطالعات متفاوت و متنوعي انجام شده است اما تا آنجايي كه من جستجو كردم مطالعه اي كه با اين عنوان و با رويكرد گراندد تئوري انجام شده باشد ،وجود نداشت. البته شايد هم انجام شده باشد و گزارشي تحت اين عنوان ارائه نشده باشد.
اگر بخواهيد مطالعه در اين زمينه را ادامه دهيد، فكر مي كنيد چه جنبه اي از آن جاي كار دارد و روي آن پژوهش مي كنيد؟
لازم است كه قبل از هر تغييري در سياست هاي ملاقات ، شواهد لازم در ارتباط با عدم ارتباط افزايش ريسك عفونت با حضور ملاقات كنندگان در قالب يك مطالعه مداخله اي ايجاد شود. بنابراين فكر مي كنم ادامه راه قطعا يك مطالعه مداخله اي و ارزيابي تاثير ملاقات منعطف بر شاخصهاي متنوعي از جمله ريسك عفونت، رضايت مندي بيمارو خانواده و .....باشد.
مهم ترين مشكلي كه در جمع آوري داده ها با آن مواجه شديد، چي بود؟ 
فرايند جمع آوري داده در رساله من با اشكالات اجرايي متعددي رو به رو شد . كسب مجوز از دانشگاهها و بيمارستانها براي نمونه گيري زمان زيادي را از من گرفت. ضمن اينكه همواره مكان مصاحبه يكي از چالشهاي جدي مطالعه من بود.خوشبختانه موضوع مطالعه من به گونه اي بود كه داده اي در آن وجود نداشت كه امكان ارائه آن وجود نداشته باشد.
خروجي رساله شما چند مقاله بود؟
من تنها يك مقاله از رساله ام استخراج و چاپ كردم و چاپ مقالات بعدي را موكول مي كنم به زماني كه بتوانم نتايج رساله ام را در قالبهاي مناسب به گرو ههاي هدف رساله در داخل كشور منتقل كنم. اميدوارم بتوانم كتابچه اي را در ارتباط با ملاقات براي كادر درمان خاصه سرپرستاران آماده كنم و آماده هستم تا مطالب كليدي رساله را  در قالب يك برنامه درس روزانه در اختيار گروه مراقبتهاي ويژه دانشكده ه قرار دهم . ضمن اينكه اميدوارم در كنگره هاي داخلي مربوط به مراقبت ويژه، نتايج را ارائه كنم.
و اما حرف آخر
اميدوارم اعضاء تيم درمان و به ويژه پرستاران به عنوان حاميان بيمار، بيش از هميشه به مسائل انساني و جنبه هاي رواني اجتماعي بيمار و خانواده اش  توجه كنند و مراقبت همه جانبه و كل نگر را سرلوحه عملكرد خود قرار دهند. آرمان همه ما بايد اين باشد كه بيمار به جز رنج بيماري، رنج ديگري نداشته باشد. اين آرمان خواهي بايد در ميان دانشجويان پرستاري نهادينه شود و در كنار واقع گرايي به يك مطالبه جدي تبديل شود.