ه گزارش روابط عمومي دانشكده پرستاري و مامايي؛ همزمان با برگزاري مراسم بزرگداشت هشتادمين سال تاسيس دانشگاه علوم پزشكي تهران در گفت و گويي ويژه با دكتر محمد علي چراغي، رئيس دانشكده پرستاري و مامايي در خصوص برگزاري اين مراسم صحبت كرديم.

 
به نظر شما پرداختن به موضوع 80 سالگي يا قدمت دانشگاه علوم پزشكي تهران بيانگر چه چيزي مي تواند باشد و چه پيامي دارد؟

سلام عرض مي كنم خدمت شما و همكاران محترم كه زحمت مي كشيد و زنده بودن دانشگاه را ترسيم مي نماييد. و همينطور تقدير و تشكر مي كنم از زحمات ارزشمند دانش آموختگان و استاد بزرگ جناب آقاي دكتر بهادري و دكتر سيداحمديان و همه عزيزاني كه كارهاي ارزشمندي در راستاي نشان دادن قابليت ها و ظرفيت هاي دانشگاه انجام مي دهند.

خيلي جاها صدمين سال يا پنجاهمين سال را بزرگداشت مي گيرند. به نظر مي رسد مبناي انتخاب عدد 80 براي ما هم تاسيس دانشكده پزشكي در سال 1330 است. من تفسيرم از 80 دوتا 40 است. موسسين دانشگاه بسيار زحمت كشيدند و به نظر مي رسد كه ظرفيت عقلاني و عقلانيت دانشگاه در چهل سال دوم و حتي بعد از 80 سالگي بايد خيلي بيشتر استفاده شود. طبيعي است شاخص هاي استفاده از عقلانيت دوتا چهل سال بايد به هم كمك كنند و ظرفيت هاي عقلانيت دانشگاه بعد از اين خيلي بيشتر متبلور شود. شان ملي و بين المللي دانشگاه خيلي به چشم بيايد و ظرفيت استفاده از دانشگاه علوم پزشكي تهران در منطقه به گونه اي تبلور پيدا كند كه خيلي به چشم بيايد. بنابراين جمعي كه شكل مي گيرد كمك مي كند به ترسيم حركت هاي عقلاني دانشگاه و طبيعي است آدمهاي مختلف از رشته هاي مختلف با سابقه، ديدگاه ها و نظرات مختلف كنارهم قرار مي گيرند و خود اين به تبادل تجربيات، صحبت ها و وقايعي كه گذاشته شده كمك مي كند. واقعا تجربه پدر علم است و هشتادمين سال دانشگاه مي تواند بزرگداشت همين عبارت تجربه پدر علم است باشد. مي خواهيم گزاره تجربه پدر علم است را در هشتادسالگي بزرگ بداريم و خيلي كمك مي كند كه بدانيم چي بوديم از كجا آمديم به كجا مي رويم. 
از كجا آمده ام آمدنم بهر چه بود                       به كجا مي روم آخر ننمايي وطنم

اي خوش آن روز كه پرواز كنم تا بر دوست          به هواي سركويش پروبالي بزنم

يعني شايد ما ترسيم كنيم كه خدمت برتر و مطلوب به آحاد جامعه جزء رسالت هاي خيلي اصيل و مهم دانشگاه علوم پزشكي و خدمات بهداشتي درماني تهران خواهد بود. بنابراين من فكر مي كنم هشتادمين سالگرد پاسداشت هويت دانشگاه است. به نقل از استاد ديناني عرض مي كنم كه هويت از هو مي آيد يعني او ورسالت آدميان اين است كه به او برسند و رسالت برتر دانشگاه اين است كه تربيت آدمها را داشته باشد. اين برنامه بزرگداشت هويت آدميان و دانشگاه باهم است؛ يعني دورهم جمع مي شويم و به فكر و انديشه هم مي باليم. اينكه هم خانه هستيم و همه عضو يك خانه

.

حضور افراد مختلف در ادوار مختلف به تحكيم تاريخچه و تثبيت آن كمك كرده؛ شما سالها در اين دانشكده حضور داشتيد از بودن در اين جمع چه حسي داريد؟

اين فرمايش شما خيلي عميق است و طبيعي است من هم به عنوان عضو كوچك دانشگاه احساس افتخار و غرور مي كنم. آدمها به تنهايي نمي توانند كاري كنند با وصل به جمع شدن و در قالب جمع قرار گرفتن هم احساس مي كنند سهمي در جمع دارند و هم اينكه مي توانند از جمع ياد بگيرند و ظرفيت هاي خود را به بالفعل تبديل كنند و ارتقا دهند. تجربه حضور من چه به عنوان دانشجوي دكترا چه به عنوان مدير خدمت گزار مجموعه باعث احساس غرور من شده كه در مجموعه خيلي بزرگي هستم و اينجا به تعالي من خيلي كمك مي كند. هم تعالي فردي و هم تعالي سازماني. شعريست از مولانا كه مي گويد: حاصل اين آمد كه يار جمع باش/ همچو بتگر از حجر ياري تراش.

هر سازماني رسالتي دارد و رسالت دانشگاه هم در زمينه آموزش، پژوهش و خدمات بهداشتي و درماني است. اما صرف انجام اينها كافي نيست و جامعه هم بايد از اثربخشي اينها مطلع باشد كه خودش ضرورت برنامه هايي مثل 80 سالگي دانشگاه است. فكر مي كنيد دانشگاه در زمينه معرفي خدماتش توانسته خود را به خوبي نشان دهد؟ آيا از ابزارها و فرصتها به خوبي استفاده كرده؟ ارزيابي شما از پرداختن دانشگاه به تبليغات موثر از برنامه هاي علمي چطور است؟
من احساسم اين است كه كارهاي خوبي انجام شده؛ ولي كم بوده. يكي از كارهاي مهم دنيا بحث مستندسازي هر واقعه و رخداد در درون سازمان و مجموعه است حتي لحظه نگاري ها، وقايع نگاري ها، اتوبيوگرافي ها و تاريخ نگاري مجموعه، سازمان، افراد، گروه ها و ... اينها كارهاي مهمي است كه در دنيا اتفاق مي افتد و موجب افتخار مي شود. من حتي احساس مي كنم زاويه دوربين ما، عكاسي و تصويرنگاري ما در دانشگاه خوب عمل نمي كند. يعني خوب بوده ولي خيلي بايد بيشتر باشد. مثلا مجله ندا خوب است و تقريبا اتوبيوگرافي است ولي چه خوب است كار تصويرنگاري در طول سال انجام بدهيم و يك مجموعه ارزشمند چاپي خوب داشته باشيم. مثلا اينها را تبديل به دهه كنيم. اينها نكات مهمي است. اينها بايد در سايت قابل دانلود باشد. ما مي توانيم برنامه هاي presentation براي دانشگاه در شبكه هاي اجتماعي داشته باشيم يا حتي كتاب چاپ كنيم يا مجموعه نرم افزاري توليد كنيم تا مردم دانشگاه را بشناسند. كارهايي مثل جشن يكپارچه خيلي خوب بود البته بحث رسانه اي آن بايد بيشتر شود مثلا دانشگاه بيايد مراسمي برگزار كند و افرادي كه خدمات بهداشتي درماني خاص از اين مجموعه گرفتند را معرفي كند. يا حتي براي همين جشن 80 سالگي پيشكسوتان دانشگاه در اين برنامه دعوت شوند و دانشگاه را معرفي كنند.

به مستندسازي از وقايع اشاره كرديد ؛ نمايشگاهي كه برگزار مي شود هدفش همين است. فكر مي كنيد اين نمايشگاه چقدر مي تواند كمك كند؟

نكته خيلي مهمي است اما ما در هر كاري در مرحله شروع هستيم. من فكر مي كنم برنامه 80 سالگي از اول سال فكر مي شد بهتر بود. اگر قبلا طراحي مميزي مي شد و ما مي دانستيم چه چيزي را مي خواهيم در نمايشگاه عرضه كنيم بهتر بود و كميته ارزيابي داشت. در مجموع به نظر مي رسد همين كه فضاي يادگيري از هم اتفاق ميفتد ارزشمند است و به شناسايي نقاط قوت و ضعف كمك مي كند.

  بخشي از مراسم بزرگ 80 سالگي تقدير از كسانيست كه 30 سال خدمت موثر داشتند هم در بخش هيئت علمي و هم در گروه كاركنان. فكر مي كنيد تقدير كردن از كساني كه خدمت موثر داشتند چه هدفي را دنبال مي كند و چه چيزي را روشن تر مي كند؟
به نظرمن تقديري كه از انسانهاي موثر دانشگاه انجام مي گيرد تعميق فرهنگ تشكر است. واقعيت اين است كه قديمي ترها خيلي شكرگزار و قدردان بودند. قدرنان و آب را مي دانستند و شكر گزار بودند. با اينكه شرايط زندگي آنها سخت تر بوده است. تقدير از بزرگان هم فرهنگ سازي و هم تعميق فرهنگ تشكر است و جامعه شديدا به فرهنگ تشكر و احترام به بزرگان و پيشكسوتان نياز دارد. اينها نعمت مي آورد. خيلي كار ارزشمنديست و بايد بيشتر اتفاق بيفتد. انسانها هرچه سنشان بالاتر مي رود شكننده تر مي شوند و بيشتر نياز به توجه دارند.      

  رسالت كساني كه امروز در دانشگاه هستند براي اينكه بتوانند منش و اخلاق را به نسل جديد منتقل كنند چيست؟ براي تقويت اين فرهنگ انتقال ميراثي كه از قديمي ها مانده بايد چه كرد؟
يك نقل قولي از آيت اله فاضل لنكراني مي خواندم كه" اگر آدمها مي خواهند مسيري را طي كنند كه در قيامت روسفيد باشند بايد واجبات را با دقت انجام دهند و در بحث مستحبات فقط كار مردم را راه بيندازند. در روز قيامت خيلي توجه مي شود و اگر سوال كردند بگوييد فاضل گفته است." آدمهاي پيشكسوت را كه مي بينيم مي فهميم آدمهاي ماندگار و جاويدان بودند كه خدمت بي منت به خلق داشتند. تمام وجودشان در خدمت خلق بوده است. جوهره اساسي و مهم ماندگاري و پيشكسوتي، خدمت بي منت به خلق در كنار اخلاق محوري است. انسان به همراه عقلانيت و معنويت انسان قابل توجهي است. انساني است كه مي شود روي آن حساب كرد. انسان منهاي عقلانيت و معنويت خيلي در سطح نازل و پاييني قرار مي گيرد. پيشكسوتان ما آدم هاي بعلاوه عقلانيت و معنويت بسار بالا بودند اينها نظم در زمان داشتند، اهل تقوي بودند، حق ديگران را ضايع نمي كردند، عدالت در گفتار، رفتار و نگاه داشتند. به همه مي پرداختند و خيلي گرفتار خودشان نبودند. نياز همكاران را مي ديدند انسان هايي بودند كه نفعشان به ديگران مي رسيد اينها رمز ماندگاري است. انسان هاي منضبطي بودند و ارزش زمان را مي فهميدند. نيازمند را مي فهميدند و باتمام وجود دركش مي كردند و برايشان كار انجام مي دادند. انسانهايي كه خدمت بي منت و سيري ناپذير مي كردند. منحصر به يك رشته خاص نبودند و ادبيات، روانشناسي، جامعه شناسي ، فلسسفه ، حقوق ، آداب و رفتار اجتماعي را بلد بودند. دكتر قريب، دكتر مداح و ساير عزيزاني كه در همه حيطه ها عاشقانه به مردم خدمت كردند.

ما از چه راهي مي توانيم آنها را بهتر بشناسانيم ؟

روشي كه شما در پيش گرفتيد موثر است؛ يعني همين گراميداشت هشتادمين سال دانشگاه. اينكه شما الگوها و آدم هاي ويژه دانشگاه را تقدير مي كنيد. چه خوب است زندگي نامه اينها را تنظيم كنيد. چه خوب است اينها جملات قصار بگويند و ما از اين جملات در همه جا استفاده كنيم. لذت آدم هاي پيشكسوت و بزرگ از جنس لذتي است كه در ساخت خرد ورزي انسان است. انسانها در سه سطح لذت مي برند نفاسنيات و غرايض، عواطف، احساسات و هيجانات، خرد ورزي و خدمت بي منت در سطح خردورزي. ما بايد گفتار، كردار، نوع نگاهشان به حرفه، رشته و جامعه، نظم در زمان، مسئوليت پذيري و پاسخگويي، احترام به ديگران و رعايت حقوق ديگران را از آنها بشنويم و بزرگشان كنيم. بايد آنها را معرفي كنيم بايد بيوگرافي كساني مثل دكتر بهادري و دكتر شمس .....تهيه شود. چه قدر خوب است بيوگرافي انسان هاي بزرگ دانشگاه را به صورت يك مسابقه دوره كتابخواني بگذرانيم تا دانشجوها بخوانند. شما وقتي به اين نتيجه رسيديد كه همه قابل احترامند و به همه فرصت برابر براي عرضه تفكرات و انديشه هاي خود بدهيد، آنوقت مي شود عدالت را اجرا كرد

.

حضور واحدها در كنار هم در نمايشگاه چه چيزي را به خودمان گوشزد مي كند و چه چيزي را به كساني كه از بيرون  نگاه مي كنند نشان مي دهد ؟

يك نوآوري كه دانشكده ما داشته اين است كه مسئوليت غرفه را به دانشجوها واگذار كنيم و كانون ها و تشكل ها در كنار مجموعه قرار بگيرند. خود اينها براي دانشجويان جوان جنبه يادگيري دارد اينكه دانشكده ها،  بيمارستان ها و مراكز تحقيقاتي در كنار هم قرار بگيرند جنبه يادگيري از هم دارد؛ ديدن خود در آينه ديگري. 
اگر عرضه خدمات به افراد خارج از دانشگاه به صورت رايگان انجام شود و يا براي معرفي خود به افراد خارج پكيج تهيه كنيم مي تواند تاثير مثبتي داشته باشد. براي بيشتر شناساندن خود حتما دعوت هاي هدفمندي از ngo  ها انجمن ها ي صنفي، حرفه اي، علمي، رسانه ملي و خبرگذاري ها و ... داشته باشيم. وقتي ديگران اين مجموعه بزرگ را مي بيند فعاليت اجتماعي اين دانشگاه در ذهن آنها شكل مي گيرد. بعضا كار هاي بسيار مثبتي مثل دست هاي مهربان دراين زمينه انجام  شده است.  

دانشكده پرستاري و مامايي و به طور كلي دانشگاه چه برنامه هايي مي تواند براي استفاده از پتانسيل دانش آموختگان خود در همه شرايط و زمان ها داشته باشد؟
در برنامه چهار ساله دانشگاه دفتر ارتباط با دانش آموختگان برنامه هايي آورده شده است. قاعدتا اگر اين دفتر برنامه راهبردي اي را طراحي و تدوين كند و در قالب آن برنامه هايي از دانشكده ها و مراكز مرتبط داشته باشد مي تواند بسيار مفيد باشد. بايد اطلاعات دانش آموختگان در اختيار دانشگاه قرار گيرد و حتي از آنها بخواهيم اطلاعات دوستان خود را هم در اختيار ما بگذارند

.

بعداز جشن 80 سالگي دانشگاه به پايان سال مي رسيم و همه واحدها درتدارك مهمترين برنامه هاي سال آينده هستند دردانشكده پرستاري مامايي مهم ترين برنامه اي كه سال آينده قرار است انجام شود چه چيزي است ؟

برنامه 4ساله دانشكده در حضور هيئت رئيسه دانشگاه مطرح شد و  ان شاله يكي از مهم ترين برنامه هايي سال آينده اين است كه آموزش پرستاري و مامايي را به حوزه هاي بيمارستان منتقل كنيم. يكي از برنامه هاي مهم ديگر تكميل باز نگري دوره دكتري پرستاري در راستاي بالين محور كردن آن است كه خوشبختانه مورد حمايت هيئت رئيسه دانشگاه نيز قرار گرفته است. قصد داريم همچنين فعاليتهاي بين المللي خود را ارتقاء دهيم وبحث ساختارمند كردن فعاليت اساسي گروههاي آموزشي براي تحقق فعاليتهاي آموزشي، پژوهشي وخدماتي برنامه مهم ديگر ما در سال آينده است. 

فكر مي كنيد پتانسيل مستند سازي و يا ضرورت آن احساس مي شود؟

يكي از برنامه هاي خيلي مهم ما بحث تاريخ نگاري دانشكده پرستاري و مامايي است و اين را سال آينده شروع مي كنيم. ولي اگر يك بخش مستند سازي و تاريخ نگاري دانشگاه شكل بگيرد خيلي بهتر است. برنامه عملياتي مشخص ما تاريخ نگاري دانشكده است. ما سال آينده صدمين سال پرستاري علمي كشور را داريم كه اين بزرگداشت در اروميه انجام مي گيرد؛ چون اولين مدرسه پرستاري در اروميه تأسيس شده است. خانم دكتر نوغاني در دانشكده ما كتابي راجع به قديمي ترها تنظيم كردند و درسي تحت عنوان تاريخ وتحولات پرستاري داريم. حتي تاريخ پرستاري در جنگ هم از چيزهايي است كه مكتوب شده است

. 

در يك جمله كوتاه دانشگاه علوم پزشكي تهران را توصيف كنيد؟

حضور در بزرگداشت هشتادمين سالگرد دانشگاه علوم پزشكي تهران تجربه لذت خردورزي در ديدن و شنيدن صحبت هاي دانشگاه است. آدم بايد لحظه به لحظه متفاوت باشد، تغيير روبه جلو داشته باشد. بهتر شود، هرچه اين بهتر شدن دانايي محور، اخلاق محور، معنويت گرا وبراساس عقلانيت باشد؛ خوب است. من احساسم اين است كه در دانشگاه علوم پزشكي تهران همگي در مسير انسان به علاوه معنويت و عقلانيت حركت مي كنيم.