جناب آقاي دكتر لطفاً خودتان را معرفي بفرماييد.
بسم الله الرحمن الرحيم. من دكتر امير احمد اخوان هستم. استاديار دانشكده بهداشت دانشگاه علوم پزشكي تهران و از اوايلي كه دفتر ارتباط با دانش آموختگان دانشكده بهداشت شكل گرفت، بنده به عنوان دبير اين دفتر در خدمت شما بودم. من در سال 1348 در شهر اصفهان متولد شدم. تحصيلاتم را تا پايان دوره ليسانس در اصفهان در رشته مهندسي كشاورزي گرايش گياه پزشكي طي كردم. بعداز آن كارشناسي ارشد را در علوم بهداشتي در رشته حشره شناسي پزشكي و مبارزه با ناقلين ادامه دادم و دكتراي تخصصي ام را هم در همين رشته حشره شناسي پزشكي و مبارزه با ناقلين گرفتم. فوق ليسانس و دكتراي تخصصي، هر دو را در دانشكده بهداشت دانشگاه علوم پزشكي تهران گذراندم. يك دوره كوتاه مدت هم در دانشكده طب گرمسیري ليورپول انگلستان گذراندم و الان به عنوان یک معلم در دانشكده بهداشت خدمت مي كنم و به عنوان معاون اداري مالي دانشكده و سرپرست معاونت اداري مالي پژ‍وهشكده محيط زيست هم هستم.
از فعاليتهاي بين المللي خودتان هم اگر امكان دارد توضيح بفرماييد؟
بايد عرض كنم كه من مشاور سازمان جهاني بهداشت در زمينه كنترل بيماري ليشمانيوز پوستي هستم و هم به عنوان مدرس دوره ليشمانيوز كه در ايران برگزار شد و هم به عنوان مسئول اموري كه به دانشكده مربوط مي شود انجام وظيفه می نمایم.
از چه زماني با دفتر ارتباط با دانش آموختگان آشنا شديد؟
از همان اوايل كه دفتر هنوز چندان شكل نگرفته بود، يعني همان ساختمان موقت قبلي كه در خيابان طالقاني قرار داشت.در حال حاضر در دانشكده بهداشت، رئيس این دفتر، جناب آقاي دكتر ادريسيان كه از پيشكسوتان دانشكده بهداشت هستند و من به عنوان دبير در خدمت دفتر ارتباط با دانش آموختگان هستم.
باتوجه به اينكه شما مقاطع تحصیلی مختلفي طی کرده و چندين دانشگاه را تجربه كرديد، در رابطه با تأسيس دفتر دانش آموختگان در دانشگاه هاي بزرگ و به خصوص دانشگاه علوم پزشكي تهران نظرتان را بفرماييد.
تأسيس اين دفتر فكر خيلي خوب و بزرگي بود كه خوشبختانه بعد از حدود 6 سال، تقريبا شكل گرفته  و نمود آن در اين جشن یکپارچه فارغ التحصیلی پيدا شد. برای يك دانشگاه بايد مهم باشد كه بداند دانش آموختگانش كجا مي روند؟ چه سرنوشتي پيدا مي كنند؟ و اینکه با دانش آموختگانش ارتباط داشته باشد. صرف اينكه يك دانشگاه فقط دانش آموختگان را تربيت و به اجتماع تحویل نماید و هيچ رابطه اي با آنها نداشته باشد، يك كار ابتر و ناتمام است. چطور مي شود كه يك سازمانی يك عده اي را تربيت كند و هيچ علاقه اي نداشته باشد كه بداند آنها كجا و به چه كاري مشغول هستند. آنها چه كمكي مي توانند به دانشگاهي كه از آن فارغ التحصيل شدند بكنند و دانشگاه چه كمكي مي تواند به آنها بكند؟ بنابراين يكي از ضروريات يك دانشگاه حتي دانشگاه كوچك، اين است كه دفتر ارتباط با دانش آموختگان داشته باشد. دانشگاه بزرگي مثل علوم پزشكي تهران كه ديگر جاي خودش را دارد.
شما به عنوان كسي كه در اين مجموعه فعاليت داريد، فعاليتهاي دفتر را به چه شكل مي بينيد؟
ما يك سري اهداف داريم به نام اهداف آرماني كه الزاماً ممكن است به اين اهداف نرسيم. اهداف آرماني چشم اندازي هستند كه ما به سمتش حركت مي كنيم. دفتر ارتباط با دانش آموختگان هم اين هدف آرماني را دارد؛ يعني ارتباط با دانش آموختگانش در تمام زمينه ها. همان طور كه مي دانيد در فرم هايي كه توسط دانش آموختگان تكميل مي شود، تمام زمينه هاي علمي،‌ پ‍‍‍ژوهشي، ‌آموزشي، مذهبي، ورزشي و فرهنگي را سؤال مي شود. اهدافمان هم از اول همين بود كه ارتباط ما با اين عزيزان فقط علمي و پژوهشي نباشد. مثلا حتي مي گفتيم كه زماني ما خطاطان دانش آموخته دانشگاه را جمع كنيم و يا ورزشكاران را و... خوبي آن اين است كه اگر از سال 85 تا الان داريم آهسته حركت مي كنيم؛ ولي حركتمان پيوسته بوده است. اگر موفقيت هايي داشته ايم كه نسبي بوده است، شاید ‌اگر آني و سريع حركت می کردیم  اين حركتها به نتيجه نمي رسد. به نظر من آرام و پيوسته وارد اين گستره بشويم بهتر است.
 دفتر دانش آموختگان به عنوان يك واحد نوتأسيس در مجموعه دانشگاه، بين ساير واحدها چه جايگاهي دارد؟ و اصولاً جايگاهش بايد به چه شكل باشد؟
دفتر ارتباط با دانش آموختگان نسبت به ساير واحدهاي دانشگاه، جايگاهش يك تفاوتهايي دارد. اين دفتر بايد به سمتي برود كه يك استقلال نسبي نسبت به دانشگاه پيدا كند. ساير قسمتهاي دانشگاه جزو بدنه دانشگاه هستند ولي ما انشاءالله به سمتي باید برويم كه استقلال نسبي در آينده پيدا كنيم و حتي قدرتي پيدا كنيم كه بتوانيم به دانشگاه كمك كنيم. بنابراين جايگاه ما با جايگاه بقيه واحدها اين تفاوت را دارد كه ما دنبال يك جايگاه استقلال نسبي هستيم. بقيه واحدها نمي توانند دنبال استقلال نسبي باشند.
جایگاه این دفتر در دانشكده بهداشت چگونه تعریف شده است و ‌تصور بقيه واحدها از دفتر ارتباط با دانش آموختگان چیست؟
من فكر مي كنم جايگاهي كه دفتر ما دارد تقريبا مشابه جايگاهي است كه دفتر ارتباط با دانش آموختگان ستاد دانشگاه دارد؛ ‌اگرچه ما به خاطر سياستهايي كه گذاشتيم، افراد مراجعه مي كنند و مراجعه به اين دفتر  مرتب است. ولي آنطور كه شايسته و بايسته است هنوز آن جايگاه ويژه اش را پيدا نكرده است. چون بيشترين ارتباطي كه ما الان با دانش آموختگان داريم، با دانش آموختگان فعلي است. ولي رابطه مستحكمي با دانش آموختگان سالهاي گذشته و پيشكسوتمان نداريم و آنها هم اين دفتر را به آن صورت نشناخته اند كه مرتب به آن مراجعه كنند. شايد هم فكر مي كنند كه اين دفتر هنوز نمي تواند انتظارات آنها را برآورده كند. همانطور كه شما استحضار داريد چهل و پنجمين سالگرد تأسيس دانشكده بهداشت را در اسفند 89 جشن گرفتيم و خيلي ها آمدند و خيل عظيمي از دانش آموختگان و حتي پيشكسوتان با اين دفتر آشنا شدند. ولي ما انتظارمان اين است كه اين دفتر به جايي برسد كه همه دانش آموختگان آن را مال خودشان بدانند و به آن مراجعه كنند. ما هنوز تا آنجا فاصله داريم.
در اين بين فكر مي كنيد اساتيد دانشكده چه نقشي مي توانند داشته باشند؟
اساتيد دانشكده بخصوص اساتيدي كه در واقع نه جزء پيشكسوتان هستند و نه جزء اساتيد جديد، مي توانند نقش ويژه اي بازي كنند. اساتيدي كه اساتيد قبليشان، همان اساتيد پيشكسوت بودند و اساتيد جديد شاگردان آنها بودند. يعني در واقع اين نقش را اساتيدي بازي كنند كه بين خدمتشان هستند.
يكي از بزرگترين اقداماتی كه اين دفتر با مشاركت دانشكده ها انجام داده، همين جشن يكپارچه است. شما به عنوان يكي از افراد همکار در كميته برنامه ريزي و مسئول يكي از كميته هاي اصلي اين مراسم، برگزاري اين جشن را چطور ارزيابي مي كنيد؟
خدا را شكر که اين يكي از بهترین كارها و حتي بزرگترين كاري بود كه دفتر انجام داد. در سطح دانشگاه هاي علوم پزشكي كل ايران، بي نظير بود! شايد الگويي براي بقيه دانشگاهها باشد. بنابراين اولاً ما لزوم اين جشن را احساس مي كرديم كه به اجراي آن رأي داديم. ثانیاً اين جشن يك نويد وحدت بود بين رشته هاي مختلف علوم پزشكي. شروع يك رابطه مستمر و مستحكم بود بين اساتيد و دانش آموختگان و به حمد خدا با موفقيت برگزار شد. جشني كه با برآرودهايي كه داشتيم بیش از  7000 نفر شركت كننده داشته و شكر خدا بدون حاشيه برگزار شد؛ معني آن اين است كه اين جشن توانست به آن هدفي كه مي خواست برسد و به نظر من برگزاری این جشن يكي از موفقيتهاي بزرگ نه تنها در دفتر ارتباط با دانش آموختگان بلكه در دانشگاه علوم پزشكي تهران است.
چه فعالیتها و اقداماتی در دانشكده بهداشت برای برگزاری این جشن صورت گرفت؟
همانطور كه استحضار داريد دانشكده بهداشت از همان اول با شوق و علاقه وارد شد و با همين شوق و علاقه هم كارش را به انجام رساند. چون جشن دانش آموختگان بود. طبق آمار، ‌بيشترين دانش آموختگان شركت كننده چه در اصل مراسم و چه در كارهاي پشتيباني مراسم، از دانش آموختگان دانشكده بهداشت بودند. حتی در كميته دانشجويي كه برای این مراسم شكل گرفت، دانشكده بهداشت نقش ويژه داشت. مسئوليت كميته دانشجويي هم به عهده يكي از دانشجويان دانشكده بهداشت بود. بچه ها با ذوق و شوق وارد اين قضيه شدند. اکثر آنها تجربه جشن 45 سالگي دانشكده بهداشت را هم داشتند و با سابقه قبلي آمدند و در اين جشن بزرگ نقش آفريني كردند. از لحاظ ستادي هم مسئوليت كميته سلامت را ستاد بر عهده ما گذاشت. اعم از سلامت تغذيه،‌ سالم بودن مواد غذايي، ‌مسائل بهداشتي و درماني و فوريت ها كه آن هم با موفقيت انجام شد. جا دارد من اينجا تشكري داشته باشم از معاونت محترم درمان و مديريت درمان دانشگاه علوم پزشكي تهران که در این مراسم، بسيار با ما همكاري داشتند. 3 بيمارستان جامع بانوان آرش، بيمارستان فيروزگر و مجتمع آموزش درماني حضرت رسول(ص) برای همکاری و مساعدت در صورت بروز حوادث احتمالی هر سه آماده باش بودند که خوشبختانه مشكلي هم پيش نيامد. مجهز ترين آمبولانس هايشان را در اختيار ما گذاشتند. بيمارستان ميلاد هم در این خصوص با ما همكاري كرد. بايد از معاونت دانشجويي هم تشكر كنم. برای اینکه این معاونت كلينيكي که در محوطه پردیس همت دارند را تا ساعت 12 شب در اختيار ما گذاشتند. دراین كلينيك، پزشك و پرستار مستقر بودند. همچنین وسايل جراحي اوليه و داروهاي اوليه مور نياز در اين كلينيك تأمين شد که خوشبختانه به آنها نياز پيدا نكرديم.
بنظر شما در برنامه ريزي مراسم چه چيزي باعث شد كه ما با استقبال خيلي زياد دانش آموختگان روبرو شويم؟
يكي از پيشنهادات اصلي در ستاد اين بود كه اگر مي خواهيم اين برنامه با استقبال زياد روبرو شود بايد دانشجوها را درگير كنيم. شما ميدانيد كه اكثر ارتباط ما با دانش آموختگان، از طريق دفتر ستادی دانشگاه انجام شد و خود دانشجوها در بين دانشجويان دیگر انگيزه ايجاد كردند. اگر خاطرتان باشد ما در آن اوايل با يك سري از مخالفت هاي مجموعه هاي دانشجويي روبرو شديم. آنها طور ديگري فكر مي كردند. ولي وقتی يكرنگي و يكدلي را در دفتر ديدند، ‌قضيه تغيير كرد و يكباره سيلي از دانشجويان و حتي كساني كه مخالفت هايي با این موضوع داشتند به سوی دفتر سرازیر شد و اکثر آنها هم در مراسم حضور پيدا كردند.
در مورد محتواي مراسم اگر نظري داريد بفرماييد كدام قسمت از مراسم جذابيت بيشتري داشت؟
محتواي مراسم خوب بود؛ ‌اما جاذبه هاي آن براي افراد مختلف متفاوت است. مثلا اساتيد و خانواده ها ازسخنراني ها استفاده كردند. براي عده اي،‌ سوگندنامه خيلي به يادماندني تر بود. يكي از دانشجويان  PhD من را ديد و گفت: می خواستم از شما تشكر كنم، ‌از اينكه اين لباس را پوشيدم خيلي احساس خوشي داشتم. براي عده اي كه جوان تر بودند، مراسم آتش بازي و موسيقي جذاب تر بود. يعني مجموعه اي از جذابيت ها وجود داشت.
در مورد نمايشگاه توضيح بفرماييد كه آيا برگزاري اين نمايشگاه مورد استقبال قرار گرفت؟
استقبال از نمايشگاه خيلي خوب بود. جمعيت استقبال كننده از نمايشگاه خيلي زياد بود. ولي به نظرم مي آيد كه زمان براي ساعت نمايشگاه، زمان كمي بود. انشاء الله در آينده زمان نمايشگاه را يكي دو روز قرار دهيم. افراد زيادي زحمت مي كشند تا چشم انداز كوچكي از دانشكده را در نمايشگاه به نمايش بگذارند تا پدران و مادران، اساتيد و دانشجويان بتوانند آن را ببينند. بنظرم 3 ساعت زمان كمي است.
باتوجه به تاکید جناب آقاي دكتر لاريجاني برای حضور همه واحدها در این نمایشگاه فكر مي كنيد این نمایشگاه چه نقشي در معرفي بيشتر دانشگاه در سطح ملي دارد؟
ما با سياستي كه آقاي دكتر لاريجاني فرمودند، کل مراسم را به اجرا گذاشتيم؛ ‌به نظر من يك دانشگاه ابرقدرت اسلامي را به رخ كشيديم. به هر حال اين دانشگاه، دانشگاهي نيست كه به اين صورت در منطقه رقيبي داشته باشد. دانشگاهي كه حدود 50 هزار نفر جمعيت دارد كه شامل كارمند، ‌اعضاي هيئت علمي و دانشجوست. بنابراين ميشود گفت كه اگر ديد نظامي هم داشته باشيم، ‌يك مانور دانشگاهي بود.
همیشه كارهاي بزرگ،‌ايراداتي هم دارد شما به عنوان يكي از مسئولين برگزاری آن و هم به عنوان يكي از ميهمانان اين مراسم؛‌ چه ایرادی به آن می گیرد؟
ما كه به عنوان ميزبان كار مي كنيم، ‌معصوم از خطا و اشتباه نيستيم. بعضي اشتباهات فردي و بعضي اشتباهات سيستماتيك وجود داشت. بطور کلی هر چقدر مراسمی كه افرادي مثل ما آن را اجرا مي كنند بزرگتر باشد، اين اشتباهات بيشتر مي شود. ولي من همانطور كه در روز مراسم و بعد از آن گفتم نظرم اين هست كه با توجه به گستردگي اين برنامه،‌ جاهايي كه عمومي هست، ‌خيلي به نقاط ضعفش نپردازيم، چون حواسمان هست. آقاي دكتر سيداحمديان پرسيدند كه از 100 چه امتيازي مي دهيد؟ من باز هم مي گويم 100 امتیاز مي دهم. ديدید كه در جلسات اختصاصي هم ما حداكثر 10-15 % ضعف مشخص كرديم كه اين ضعفها بعيد نيست كه دوباره اين نقايص تكرار شود؛ ‌چون برنامه بسيار بزرگ است. بنابراين چون برنامه خيلي با قدرت انجام شد و خدا را شكر هيچ حاشيه و هيچ مشكل عمده اي هم رخ نداد، به نظر من موفقيت برنامه با توجه به بزرگي آن، كامل بوده است؛ گرچه ما برگزاركنندگان توجهمان به نقاط ضعف هم هست كه در برنامه هاي بعدي آن را رفع كنيم.
حضور اساتيد را چگونه ارزيابي مي كنيد؟ آيا اساتيد آن استقبال را داشتند يا انتظار بيشتري از آنان مي رفت؟
واقعيتش اينكه به نظرم ما آنچه كه پيش بيني مي كرديم،‌ همه اش انجام شد. حتي فكر نمي كرديم چنين جمعيتي استقبال كند. من اساتيد پيشكسوتي را ديدم مانند آقاي دكتر كاظم محمد، آقاي دكتر ادريسيان و اساتيدي كه نيم قرن سابقه فعاليت در دانشكده ها را داشتند، تشريف آوردند كه اگر نام ببرم ممكن است تعدادي از اسامي را از قلم بيندازم. ولي به نظر من باتوجه به اينكه اولين برنامه بود، ‌استقبال چه از نظر اعضاي هيئت علمي و چه از نظر دانشجويان و خانواده اي آنان،‌ استقبال خوبي بود.
آيا حضور مقامات بلند كشورو رئيس يكي از سه قوه مهم كشور در اين مراسم، اهمیت اين مراسم را پررنگ تر كند؟
بله مسلماً. وقتي كه رياست محترم مجلس تشريف مي آورند و وقتي متوجه مي شويم كه دختر خانم ايشان يكي از دانش آموختگان دانشكده پزشكي هستند، رنگ و بوي مراسم تغيير ميكند و شيريني آن بيشتر به خاطر اين قسمت بود كه رياست محترم مجلس به عنوان خانواده يكي از دانش آموختگان دانشگاه به اين مراسم تشريف آورده بودند.
نظرتان درخصوص تقدير از دانشمندان يك درصد جهان در اين مراسم، چیست؟
منافاتي ندارد كه تقديري كه از ايشان در اين مراسم انجام شد، در جاي ديگري هم بشود. به هر حال آنها از مفاخر جهان اسلام هستند و مي شود براي آنها مراسم جداگانه اي هم گرفته شود. اگر در اين جشن بزرگ و يكپارچه، ‌از اين دانشمندان تقدير نمي كرديم، جاي اين كار خالي بود. بايد اين کار انجام می شد. اين به خانواده هاي دانش آموختگان نشان داد كه، ‌دانش آموختگان قبلي با تلاش به اين مرحله رسيدند. آنها از كشور و منطقه فرا رفتند و جزو يك درصد دانشمندان برتر جهان شدند.
در مورد تبليغات مراسم و انعكاس آن در سطح كشور، به عنوان يكي از مسئولين برگزار كننده مراسم،‌ آيا این مراسم انعكاس خوبی هم داشت؟
تا آنجا كه من اطلاع دارم حداقل 3 بار در تلويزيون و راديو پخش شده و اين حركت نماديني كه مي خواستيم داشته باشيم به كشور نمايش داده شد و حتما در خارج از كشور هم ديده شده است. در سطح دانشگاه مي توانستيم بيشتر از اين اخبارش را منتشر كنيم.
به نظر شما جاي چه فعاليتي در دفتر ارتباط با دانش آموختگان خالي است و بايد زودتر از اين به آن پرداخته شود؟
فعاليتي كه جاي آن در این دفتر خالي است همانطور كه قبلا عرض كردم این است که رابطه ای مستمر و مداوم با اساتيد پيشكسوت نداريم. بايد براي اين كار برنامه ريزي انجام دهيم. شايد مجبور شويم واحدي را براي اين كار اختصاص دهيم كه زير مجموعه دفتر ارتباط با دانش آموختگان ستاد باشد. به يك شكلي جايي را ايجاد بكنيم كه مثلا اتاق فكري براي پيشكسوتان باشد و به دانش آموختگانمان اعلام كنيم كه اساتيد پيشكسوت دانشكده مثلا پزشكي،‌ بهداشت و .. در فلان تاريخ در اتاق فكر دفتر دانش آموختگان جلسه دارند تا آنها هم حضور پيدا كرده و تبادل اطلاعات و تجربيات داشته باشند. رابطه اي كه مستمر و مستحكم باشد وظيفه دفتر ماست كه آن را ايجاد كند. البته ما هنوز در سطح يك نهاد هستيم و مانند دفتر دانش آموختگان دانشگاه هاروارد نيستيم. حركتهاي خوبي داشته ايم ولي براي آينده جا دارد كه ما رابطه را با نسل هاي قبلي بيشتر كنيم.
چه توصيه و يا پيشنهاد براي كساني كه دراين دفتر كار مي كند داريد؟
اگر كه ما كارمان را براي رضاي خدا انجام ندهيم، ‌باعث دلسرديمان شود. توصيه ام اين است كه با توكل بر خدا كارمان را با سرعت بيشتر و با علاقه پيش ببريم و از حواشي كه براي دفتر ايجاد ميشود‌، دلسرد نشويم.