تاکید دکتر کاظم آملی فوق تخصص ریه و استاد پیشکسوت دانشگاه بر کار گروهی علمی
دكتر كاظم آملي، همكاري بيشتر و كار مضاعف، ايجاد برنامه هاي مشترك با رشته هاي مختلف و دانشگاه هاي ديگر كشورها و كار دسته جمعي را راهي جهت ارتقاء بيشتر دانشگاه مي داند.
دكتر كاظم آملي، متولد سال 1304 در شهر نجف بدنيا آمد و در زمان كودكي به اتفاق خانواده اش به ايران باز گشتند. وي تحصيلات ابتدايي را در دبستان بصيرت و دوره متوسطه را در دبيرستان شريف واقع در شهر تهران گذراند. در سال 1324 به واسطه هوش و ذكاوت و پشتكار فراوان در كنكور سراسري نفر اول شد و وارد دانشكده پزشكي شد. در سال 1330 دانشنامه پزشكي عمومي خود را با درجه ممتاز، به اتمام رساند و فارغ التحصيل گشت. پس از 7 سال تحقيق و تحصيل در كشور انگلستان، موفق به اخذ درجه فوق تخصص در رشته ريه گشت و از سال 1335 در دانشگاه تهران، به عنوان استاد در رشته داخلي ريه به كار تحقيق و تدريس پرداخته و خدمات شايان توجهي به جامعه پزشكي و ميهن خويش نموده است.
خلاصه اي از سوابق علمي و تحقيقي استاد به شرح ذيل است:
• كسب رتبه استادياري در سال 1331 از دانشگاه مشهد و ادامه فعاليت با همين رتبه در دانشگاه تهران
• كسب رتبه دانشياري در سال 1348 از دانشگاه علوم پزشكي تهران
• كسب رتبه استادي در سال 1364 از دانشگاه علوم پزشكي تهران
• پزشك نمونه در سال 1380 به مناسبت روز پزشك
• عضويت در جامعه توراسيك انگلستان BTS از سال 1354
• عضويت در جامعه توراسيك آمريكا ATS از سال 1367
• عضويت در كالج آمريكايي ريه ACCP از سال 1367
• عضويت در كالج اروپايي ريه (سوئيس ERS) از سال 1370
• عضويت در جامعه ساركوئيدوز WASOG از سال 1367
• تأليف كتاب نشانه شناسي دستگاه تنفس در سال 1352 و تجديد چاپ در سال 1376
• تأليف كتاب سل ريه در سال 1352
• راه اندازي بخش ريه در بيمارستان امام (ره)
• شروع به انجام تست هاي فيزيولوژيك تنفسي از سال 1341 در ايران
• پيدا نمودن هيره "mites" بطور زنده در ايران و تعيين نوع آنها
استاد آملي در گفتگويي با دفتر ارتباط با دانش آموختگان در مورد زندگي كاري خود اظهار داشت: از سال 1374 بازنشسته شده ام ولي مثل سابق به كار تدريس در دانشگاه علوم پزشكي تهران ادامه داده ام. هفته اي 4 روز به مطب و 2 روز به بيمارستان امام (ره) مي روم.
وي در مورد تحقيقاتش گفت: در مورد خيلي از امراض ريه كه در سال هاي 1340-1330 ناشناخته بود، تحقيق نمودم و در باره آنها مقاله نوشتم. در سال 1353 مايت هاي ايران را پيدا نموده و انواع آن را در انگلستان تعيين نمودم كه تا آن زمان شناخته شده نبود(مايت ها جانوراني از بندپايان هستند كه در ايجاد حمله آسم دخالت دارند). همچنين در مورد سل و بيماري هاي ريه خيلي كار كردم و از حدود 30 سال قبل متوجه شدم كه بيماري هايي ريوي در ايران وجود دارد كه شناخته نشده است.
وي افزود: در برونكوسكوپي آنتراكوز پيدا نمودم و با پيگيري دريافتم خانم هايي كه نان مي پختند و دود به ريه شان نفوذ مي كرد، از آن موقع به بيماري مزمن ريه مبتلا مي شوند. همچنين اخيراً كتابي در مورد ساركوئيدوز منتشر نمودم كه در آن 310 مورد بيمار ساركوئيدوزي را بررسي كرده ام.
دكتر كاظم آملي جايگاه تخصص ريه در ايران را در مقايسه با كشورهايي مثل آمريكا، انگليس، اروپا، ژاپن و استراليا كه پيشرفت خوبي در اين زمينه دارند، تقريباً همگام با آنها به سمت توسعه خواند و پيشرفت تكنولوژي در اين مورد را هم خوب ارزيابي نمود.
استاد با تجربه دانشگاه، همكاري بيشتر و كار مضاعف، ايجاد برنامه هاي مشترك با رشته هاي مختلف و حتي دانشگاه هاي ديگر كشورها و كار دسته جمعي را راهي جهت ارتقاء بيشتر دانشگاه خواند.
وي ادامه داد كه كار انفرادي خوب است ولي كار دسته جمعي نتايج بهتري به دنبال دارد. در مورد بررسي بيماري هاي ريه، پيگيري هاي بلندمدت مثلاً ده ها سال تحقيق در يك موضوعي، نتيجه مي دهد.
دكتر آملي در پايان خاطر نشان نمود جلساتي كه هم علمي باشد و هم خانواده ها در آن شركت داشته باشند، همكاران در آن بيشتر مشاركت مي كنند و علاوه بر آشنايي افراد باهم، اطلاعات مفيدي مبادله مي شود و حتي جلساتي كه در آن افرادي خارج از كشور مشاركت دارند، هم براي ما و هم براي آنها خوب است.
ارسال به دوستان