ه گزارش روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران، دکتر پروانه عسگری دانشجوی نمونه کشوری دانشگاه، پس‌ازآنکه مورد تشویق هیئت‌رئیسه قرار گرفت، با حضور در استودیو شفا و گفتگو با روابط عمومی دانشگاه، چگونگی برگزیدن شدن خود در جشنواره نمونه کشوری را بیان کرد که در ادامه می‌خوانید.
لطفاً خودتان را معرفی کنید؟
پروانه عسگری هستم دانشجوی دکترای پرستاری که اخیراً از پایان‌نامه‌ام دفاع کردم و فارغ‌التحصیل شدم.

چه مراحلی را طی کردید که به‌عنوان دانشجوی نمونه معرفی شدید؟
از دوران کارشناسی، ارشد و PhD افتخار دانشجویی دانشگاه تهران را داشتم  و کل دوران تحصیلم  را در این دانشگاه گذراندم و در اینجا بزرگ شدم. اینکه چه شد تصمیم گرفتم به‌عنوان دانشجوی نمونه کشوری شرکت کنم به سال 1396 برمی‌گردد که به‌صورت اتفاقی در جشن دانشجوی نمونه کشوری یکی از دوستانم شرکت کردم و مراسم آن‌ها را دیدم. آن زمان، بدو ورودم به مقطع PhD بود و از همان موقع تصمیم گرفتم در فراخوان شرکت کنم و برگزیده شوم.  فردای همان روز آیین‌نامه دانشجوی نمونه کشوری را از سایت دانلود کردم و آیتم‌های آن را که خیلی زیاد بود، دیدم و متوجه شدم برای برگزیده شدن باید در تمامی زمینه‌های آموزشی، پژوهشی، فرهنگی، قران و عترت و ورزشی فعالیت کنم. به همین دلیل یک لیست تهیه کردم و تمام اهدافم را مشخص کردم و برروی تمام اهدافم و قوانین که در این آیین‌نامه بود و باید مطابق با آن پیش می‌رفتم متمرکز شدم و هرکدام را که انجام می‌دادم علامت می‌زدم که تا چه مرحله پیشرفت کرده‌ام.  در طی این 4 سال همه تلاشم در این زمینه بود و درنهایت در بیست و نهمین و سی‌امین فراخوان شرکت کردم و به لطف خدا توانستم برگزیده شوم.

چه ویژگی‌هایی در شما وجود داشت که باعث شد به این موفقیت برسید؟
آیتم‌های جشنواره به‌گونه‌ای است که باعث می‌شود دانشجویان در تمام ابعاد رشد کنند. باتوجه به اینکه من پرستار هستم و در بالین کار می‌کنم و با انسان‌ها به‌عنوان موجودات چندبعدی سروکار دارم؛ آیتم‌های جشنواره به‌گونه‌ای است که تمامی ابعاد دانشجویان را پرورش می‌دهد  که بسیاری  از آن‌ها ذاتی نیست و اکتسابی است و لازم است آن را کسب کنید و کسب آن‌ها باعث می‌شود که علاوه براینکه جایزه جشنواره را برنده شوید، به حدی از رشد و پرورش در تمام ابعاد برسید و بتوانید با بیماران و سپس با دانشجویان به‌عنوان انسان‌ها و موجودات چندبعدی، تعامل بهتری برقرار کنید. درواقع شرکت در این جشنواره، این تأثیر را در زندگی کاری من داشته است. من انگیزه خیلی زیادی داشتم و حقیقتاً بعد از چهار سال با برگزیده شدن احساس می‌کنم نتیجه تلاش‌هایم را گرفتم و این چهار سال برایم سودمند بوده است.

برای اینکه دانشجویان با جدیت درس بخوانند و برای رشد خود اهمیت قائل شوند چه توصیه‌ای دارید؟
باتوجه به اینکه دانشگاه علوم پزشکی تهران  در منطقه برند است و ما تعداد زیادی دانشجوی بین‌الملل داریم که این‌ها  به کشور خودشان بازمی‌گردند و تعریف می‌کنند که در این دانشگاه چه قدر افراد موفق وجود دارد. درواقع باتوجه به حساسیتی که دانشگاه دارد؛ دانشجویان از همان بدو ورودشان به دانشگاه  تلاش کنند و اهدافشان را به‌گونه‌ای تنظیم کنند که بتوانند به آیتم‌های جشنواره که پرورش تمامی ابعاد دانشجویان است برسند و بتوانند نتیجه را در پایان سال سوم و یا چهارم کسب کنند. فرایند برگزیده شدن در دانشجوی نمونه کشوری به‌گونه‌ای نیست  که بتوان در شش ماه یا یک سال همه آیتم‌های آن را کسب کرد. بنابراین لازمه برگزیده شدن در این جشنواره، تلاش از روز اول پذیرفته شدن در دانشگاه است.

چگونه متوجه برگزیده شدنتان به عنوان دانشجوی نمونه کشوری شدید و چه احساسی داشتید؟
پس از فراخوانی که به‌صورت همگانی در تمامی دانشگاه‌های کشور اعلام شد؛ در سایت ثبت‌نام کردم و بعدازآن داوری مرحله دانشگاهی انجام شد که حدنصاب امتیاز را کسب کردم و در سایت پیام  دادند که وارد مرحله کشوری شدم. مدتی هم داوری مرحله کشوری طول کشید و بعد از وزارتخانه تلفنی تماس گرفتند و گفتند که به‌عنوان دانشجوی نمونه برگزیده شدم. خیلی خوشحال شدم چون یک رزومه و امتیاز خیلی خوب برای دانشجو و بعد برای دانشکده و دانشگاه است.

از اینکه رئیس دانشگاه در جلسه هیئت‌رئیسه از شما تقدیر کردند چه احساسی دارید؟
اولین بار بود که رئیس دانشگاه را از نزدیک می‌دیدم و بسیار خوشحال شدم. پیام این جلسه این بود که دانشجویان بدانند زحماتی که می‌کشند توسط مقامات بالاتر و مسئولان دانشگاه دیده می‌شود و این انگیزه‌ای برای همه دانشجویان است که تلاش  آنان مورد قدردانی قرار می‌گیرد. حتی اگر این قدردانی یک لوح باشد چون ارزش معنوی کار بسیار بیشتر است. من از جلسه امروز بسیار خوشحال شدم و از رئیس محترم دانشگاه و تیم توانمند و پرتلاش ایشان تشکر ویژه دارم.

درخواست شما از دانشگاه علوم پزشکی تهران چیست؟
این دانشگاه ارزش بسیار بالایی دارد و من تعصب خاصی به آن  دارم. به‌هرحال 12-13 سال است که در اینجا درس می‌خوانم و دانشگاه را خانه خودم می‌دانم.  درخواستم این است که دانشجویان را با  فراخوان‌های بسیار زیادی که وجود دارد و  نه‌فقط دانشجوی نمونه کشوری آشنا کنند.  گاهی دانشجویان دیر متوجه این فراخوان‌ها می‌شوند و لازم است  از همان بدو ورودی که دانشجو وارد می‌شود این حساسیت و انگیزه را در دانشجویان ایجاد کنند.  بعضی وقت‌ها یک تلنگر باعث درخشش افراد می‌شود. لازم است یک نفر به‌عنوان راهنما باشد و  دانشجویان را در تمامی مراحل راهنمایی کند تا آن‌ها به هدف برسند و در سال‌های آینده تعداد بیشتری از دانشجویان برگزیده شوند.

چه برنامه‌ای برای آینده خودتان دارید؟
باتوجه به اینکه درسم تمام‌شده، باید طرح و تعهدم را به‌صورت هیئت‌علمی بگذرانم و پیگیر انجام کارهای هیئت‌علمی هستم که بتوانم در یک جایگاه و شرایط دیگر همچنان به دانشجویان و بیماران خدمت کنم.

سخن پایانی
من از شما و همکارانتان که وقت گذاشتید و همچنین ریاست محترم  و مسئولان دیگر دانشگاه تشکر ویژه دارم.