به گزارش روابط عمومی دفتر ارتباط با دانش آموختگان در هفتمین سمینار سالانه تعهد حرفه‌ای دکتر شیرازی در مورد رفتار بین حرفه‌ای و آموزش بین حرفه‌ای در کادر بهداشت و درمان سخنان خود را با تعریفی از تیم شروع کرد و گفت: تیم مجموعه‌ای از افراد هستند که وظایف به هم مرتبط دارند و مسیولیت‌ها در آن برای رسیدن به اهداف با هم ارتباط دارند. تیم از دید بیرون یک هویت منسجم اجتماعی است که در داخل ممکن است چند سازمان بزرگ باشد و مدیریت کردن چنین مجموعه هایی محدود به شرایطی می‌شود که سازمان دارد.
وی ادامه داد: IPC یا همکاری بین حرفه‌ای یک فرایند بین حرفه‌ای ارتباطی است که افراد را قادر به تصمیم‌گیری می‌سازد تا بتوانند دانش و مهارت‌های خود را به اشتراک بگذارند و نهایتا منجر به افزایش تاثیر ارائه مراقبت‌های بهداشتی می‌شود.
در تعریف IPE میتوان گفت: بنا بر تعریفی که ایسلر کرده است قرار گرفتن بیش از دو رشته در کنار هم برای اینکه درباره‌ی همدیگر ،از همدیگر و با هم یاد بگیرند.
دانشگاه تهران به صورت مجمع الجزایر است که هرکدام جدای از هم دانش آموختگان خود را تربیت می‌کنند و هیچ زمانی در بین تحصیل وجود ندارد که این فراگیران با هم یاد بگیرند بنابراین این افراد در زمان خدمت متاسفانه نمیتوانند با هم به خوبی تعامل برقرار کنند.
اگر بخواهیم به ظرفیت طیف بین حرفه‌ای که با هم تعامل و همکاری دارند اشاره کنیم باید به دو بعد توجه داشت: 1- قبل از فارغ‌التحصیلی که همان IPE یا آموزش‌های قبل از فارغ‌التحصیلی -2 بعد از فراغت که افراد آموزش‌ها را دیده‌اند.
بسیاری از افراد معتقدند که اگر افراد متخصص در زمینه همکاری عملی بین حرفه‌ای تربیت شوند خود باعث گسترش روابط بین حرفه‌ای در طول زمان خواهد شد و در نتیجه حتما این متصل به آموزش است یعنی باید آموزش دقیق و با کیفیت باشد تا عمل نیز با کیفیت باشد.
وی در ادامه درباره اینکه چه کاری انجام دهیم تا همکاری بین حرفه‌ای را تحقق ببخشیم و بهتر و گسترده‌تر کنیم گفت: 1- هدفی را که تیم دارد در نظر داشته باشیم 2- توجه به اینکه چگونه می‌خواهیم این ارتباط و همکاری بین رشته‌ای را ایجاد کنیم 3- review که باید انجام شود، به طور مرتب ببینیم آیا به این هدف دست پیدا کرده ایم یا خیر و به طور کلی باید بالانس بین IPE و IPC وجود داشته باشد.
دکتر شیرازی ادامه داد: برای ایجاد این ارتباط استراتژی‌های متعددی وجود دارد. یکی اینکه به صورت مکرر جلسات ماهیانه برگزار کنیم. دوم اهداف و برنامه‌ای را که برای برنامه‌ی این ارتباط در نظر گرفته‌ایم در این جلسات مطرح کنیم و اعضای تیم را از کارهایی که قرار است انجام شود مطلع کنیم. سوم باید دید چگونه می‌توان یک روش تصمیم‌گیری موثر برای این موضوع پیدا کرد.
گاهی نقش‌ها با هم تداخل می‌کند. در این موارد نیاز است تا نقش هر یک از ابتدا به درستی مشخص شود تا از overlap اجتناب شود. نقش لیدر باید به درستی توسط اعضای تیم شناسایی شود برای اینکه راهنمای مشکلات مشخص شود و وظیفه‌ی لیدر این است اعتماد اعضای داخل تیم را جلب کند و در تصمیم‌گیری و برنامه‌ریزی‌ها و حل مشکلات اعضا را مشارکت دهد و اگر در موضوعی همه‌ی افراد مایل به انجام نباشند نمی‌توان به هدف نهایی که سلامت بیمار است برسیم.
وی در پایان ویژگی‌های همکار توانمند در حرفه‌ را برشمرد: 1- در زمینه‌ی دانشی باید نقش خود و دیگران را به درستی بشناسد 2- مهارتی عمل کند 3-در رابطه با رفتار احترام در همه‌ی حرف واجب‌ است 4- افراد خود مایل به همکاری موثر باشند 5- هم به خود و هم به دیگران اطمینان داشته باشند.