دكتر فضلعلي زاده متخصص راديولوژي، در سال 1320 از شهرستان اردبيل به تهران آمد و در مدرسه دارالفنون، موفق به اخذ ديپلم شد و سپس در كنكور پزشكي شركت نمود و جزو نفرات اول دانشكده پزشكي گشت. پس از طي دوره پزشكي، در آزمون استادياري پذيرفته و استاديار دانشگاه تهران شد.
وي دوره تكنيكي راديولوژي را در دانشگاه كلمبيا گذراند و بعد از آن به فلادلفيا رفت و در پنسلوانيا از بيمارستان آلبرت اينشتين مديكال سنتر پذيرش گرفت و شروع به كار نمود. بخاطر پشتكار و استعداد و نبوغ وي، پيشنهاد اقامت در آمريكا به ايشان داده شد، ولي به كشور ايران بازگشت و درجه دانشياري دانشگاه تهران را اخذ نمود.
دكتر فضلعلي زاده در سال 1350 به عنوان رييس بخش راديولوژي مركز پزشكي بيمارستان امام خميني(ره)  منصوب گرديد. در سال 1352 به درجۀ استادي ارتقاء يافت. در اين زمان با كمك دانشگاه، دوره هاي تخصصي راديولوژي را كه در لندن برگزار مي شد، طي نمود.
دكتر فضلعلي زاده استاد پيشكسوت دانشگاه، مقالات متعددي در مجلات داخلي و خارجي به چاپ رساند كه از جمله آنها مي توان به انتشار بيش از 25 مقاله در مجله نظام پزشكي، مقاله اي با عنوان:Costal Echinococcosis   انتشار در The American Journal of Roentgenology, Radium Therapy and Nuclear Medicine  در سال 1973، مقاله ديگري با عنوان: Cranial and Intracranial Hydatidosis  انتشار در يكي از ژورنال هاي آمريكا با نام Journal of Neurosurgery ، اشاره نمود. 
استاد بخاطر برگزاري سمينار ساليانه راديولوژي از طريق تصوير در كشور انگلستان و همچنين ارسال مقالات متعدد به مجله علمي نظام پزشكي، تقدير نامه هايي را از دبير كل سازمان مركزي نظام پزشكي، دريافت نمود.
با همت استاد فضلعلي زاده، انجمن راديولوژي ايران تأسيس شد و پروانه اي كه در سال 1371 توسط انجمن راديولوژي ايران صادر گرديد، در مطب ايشان صورت گرفت، وي همچنين رييس هيأت مديره و رييس انجمن راديولوژي بود.
اين گزارش حاكيست در مصاحبه اي كه با دكتر فضلعلي زاده، استاد پيشكسوت دانشگاه انجام شد، وي دانشگاه تهران را منحصر به فرد خواند و با اشاره به قدمت اين دانشگاه گفت، در زمان ما دانشگاه ديگري وجود نداشت و بعدها دانشگاه هاي ديگر تأسيس شدند. در آن زمان ابتدا فقط دو بخش راديولوژي وجود داشت كه يكي در بيمارستان امام خميني فعلي كه دكتر فرهاد رياست آنرا به عهده داشت و ديگري در بيمارستان سينا بود كه بعداً يك بخش هم در بيمارستان رازي به آن اضافه گرديد. وي افزود: زماني كه مسووليت اداره بيمارستاني را برعهده داشتم، به رزيدنت ها آموزش مي دادم.  بعد از انقلاب از 24 هيأت علمي، 14 نفر از ايران رفتند و 10 نفر مانديم بلاخره در سال 69-68 تقاضاي بازنشستگي كردم. 
دكتر فضلعلي زاده ادامه داد: باتوجه به اينكه به دليل ادامه تحصيل فرزندانم به خارج از كشور رفتم ولي هر ساله 4-3 ماه را به ايران مراجعه و در اينجا اقامت دارم.
استاد پيشكسوت دانشگاه در پاسخ به سوالي در زمينه نحوۀ پژوهش در زمان تحصيل خود گفت: در زمان ما پژوهش بيشتر به همت خود افراد بود، براي اينكه سوابقي در كار نبود. سوابق علمي اوليه راديولوژي خود دكتر فرهاد بود چرا كه قبلاً راديولوژي وجود نداشت. وقتي به بيمارستان امام خميني فعلي رفتم، بخش راديولوژي خيلي كوچك بود و بعداً دستگاه هاي مختلف خريداري شد.
وي در مورد آوردن اولين دستگاه سي تي اسكن به ايران گفت: زمانيكه درخواست خريد يك دستگاه سي تي اسكن را به شركت زيمنس آلمان دادم، به من پاسخ داد كه اولين سالي است كه اين دستگاه را درست مي كنم و 4 دستگاه بيشتر توليد نكرده ام، در حاليكه تقاضاي 64 دستگاه را فقط از كشور خودم دارم، نمي توانم به شما بدهم. ولي توانستم آنها را وادار به فروش اين دستگاه كنم. به اين طريق بود كه توانستم اولين دستگاه سي تي اسكن را وارد كشور كنم. همزمان با راه اندازي دستگاه به آموزش دانشجويان پرداختم  و در زمان جنگ كه مجروحان را با هلكوپتر به تهران مي آوردند از همان دستگاه سي تي اسكن استفاده مي كردم.
استاد پيشكسوت دانشگاه درخصوص تبادل اطلاعات و انعكاس تجارب علمي، گفت، مقالات متعددي را با كمك همكارانم در مجله پزشكي دانشكده پزشكي تهران، به چاپ رسانده ام و بيشتر رزيدنت هاي راديولوژي از شاگردان من بوده و اين براي من افتخار بزرگي است كه چنين شاگرداني داشته ام. وي همچنين ابراز اميدواري كرد دانشگاه علوم پزشكي تهران همچون گذشته با افتخار در راس همه دانشگاه ها بدرخشد چرا كه اساتيد مجربي در آن مشغول به فعاليت هستند.
دكتر فضلعلي زاده براي كساني كه تازه مي خواهند وارد حرفه پزشكي شوند توصيه كرد كه بايد بدانند، با انتخاب اين حرفه،زندگي اشان را در اين راه وقف كرده اند. هيچ وقت از كمك به بيماران نيازمند نبايد غافل بود و گرنه انتخاب اين حرفه سودي براي او نخواهد داشت.
وي در ادامه حرفه ي پزشكي را  پرزحمت و با مسئوليت در برابر جامعه عنوان كرد كه پيشرفت علم پزشكي به آن نيار فراوان دارد و موفقيت ايرانيان مقيم خارج از كشور را نشان از همت بالاي آنان دانست.
 استاد پيشكسوت دانشگاه با تاكيد بر حفظ ارتباط با ايرانيان مقيم خارج از كشور و دانشگاه هاي ديگر، اين موضوع را در تبادل علم ميان كشورها موثر عنوان نمود.
وي در پايان گفت: افتخار مي كنم كه در دانشگاه تهران درس خوانده ام. مي دانم كه گسترش دانشكده ها زحمت زيادي دارد و برنامه ريزي براي آموزش دانشجويان مشكل است تا همگام با دانشگاه هاي خارجي به پيش رود. مي دانم كه الآن اين همگامي در ايران وجود دارد و اساتيد ما خيلي زحمت مي كشند. از نزديك با بسياري از آنها آشنا هستم كه نمونه موفق آن استاد دكتر بهادري است./