به یادبود فرخ شادان، استاد فقید دانشگاه علوم پزشکی تهران

با خبر شدیم استاد دکتر فرخ شادان روز سه‌شنبه به دیار باقی شتافت. این ضایعه را به همه‌ی ایرانیان و خانواده‌ی ایشان و بویژه دانشجویان و همکاران ایشان تسلیت می گویم. روحش شاد و یادش گرامی باد. به همین بهانه دکتر سیدمنصور گتمیری سرپرست دفتر ارتباط با دانش آموختگان متنی را به یاد ایشان نوشته اند که در ادامه می خوانیم.

به یادبود فرخ شادان، استاد فقید دانشگاه علوم پزشکی تهران
فرخ شادان، در سال ۱۳۱۵ ه. ش. در شیراز متولد شد.  تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در شهر تهران گذراند و در آبان ۱۳۳۹ از دانشکده پزشکی دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد. او ادامه تحصیلات را در آمریکا گذراند و در سال ۱۳۴۳ به ایران بازگشت و دستیار رسمی در کارگروه فیزیولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه تهران شد.  در سال ۱۳۴۶ استادیار این دانشگاه شد. کتاب فیزیولوژی پزشکی اثر آرتور گایتون از ترجمه‌های بسیار روان اوست که در نخستین جشنواره کتاب سال جمهوری اسلامی ایران، جایزه کتاب سال را دریافت کرد.
شادان به راستی عمر خود را وقف کارش نمود. او هیچگاه ازدواج نکرد و شاید شدت علاقه اش به فیزیولوژی باعث این ناکامی ظاهری شد. علاقه‌ی او به مباحث فیزیولوژی خارج از دایره وصف و شرح بود و در حقیقت گویی با این رشته از علم زندگی می کرد. آنانکه کلاس درس او را درک کرده بودند می‌دیدند که چگونه و با چه احساسی از قوانین فیزیولوژی صحبت می کند. در کلاس های عملی فیزیولوژی نیز این حس وصف‌ناشدنی در رفتار او هویدا بود. زندگی اش در کلاس درس، اطاق کارش در گروه فیزیولوژی و خانه‌ی محقرش خلاصه می شد. به گمانم سفر هم نمی رفت. نزدیکترین افراد به او دانشجویان و همکارانش در گروه فیزیولوژی دانشکده‌ی پزشکی بودند.
دیروز باخبر شدیم که پس از طی چند روزی بیماری تنفسی و البته دوره‌ی طولانی‌تری از اختلال حافظه به دیدار حق شتافت.
زندگی استاد فرخ شادان شاید بیش از هر زندگی دیگری با یاد گرفتن و یاد دادن آمیخته بود.
برای این استاد فرهیخته و پاکباخته‌ی راه علم و آموزش، آرزوی علوّ درجات و آرامش و آمرزش الهی دارم.

دکتر سیدمنصور گتمیری
سرپرست دفتر ارتباط با دانش‌آموختگان دانشگاه علوم پزشکی تهران
۳۰ تیر ۱۴۰۱