دانشجویان، تندیس استاد محبوب من را بر دستان اساتید منتخب خود نشاندند
مراسم استاد محبوب من با حضور جمعی از اساتید، مسئولان، دانشجویان و چهره‌های علمی حوزه پرستاری در دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی تهران همزمان با برنامه جایزه بنیاد علمی فرهنگی پرستاری مداح دوشنبه 15 اردیبهشت 1404 برگزارشد.
به نقل از روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران دانشکده پرستاری و مامایی، در مراسم استاد محبوب من که توسط شورای نمایندگان دانشجویی برگزار شد، دکتر عباس عبادی معاون پرستاری وزارت بهداشت با اشاره به اهمیت هفته آموزش در دانشگاه‌ها گفت: این هفته، فرصت ارزشمندی برای بازنگری در اهداف آموزشی و بررسی عملکرد‌هاست. امیدواریم با بهره‌گیری مناسب از برنامه‌ها و ظرفیت‌های موجود، بتوانیم نسل جدیدی از دانش‌آموختگان را تربیت کنیم که نه‌تنها از لحاظ علمی و مهارتی، بلکه از نظر اخلاق حرفه‌ای نیز الگو باشند.
دکتر عبادی در ادامه سخنان خود دو نکته کلیدی را به عنوان اولویت‌های آموزشی مطرح کرد: نخست، ضرورت ایجاد شور و نشاط آموزشی در فضای دانشگاهی است؛ دانشجویان باید از بودن در محیط یادگیری لذت ببرند و انگیزه حضور فعال در فرآیند آموزشی را داشته باشند. دوم، تمرکز جدی بر ارتقا توانمندی‌های دانشجویان است به‌گونه‌ای که پس از فارغ‌التحصیلی، بدون نیاز به نظارت مستقیم، بتوانند با اطمینان و آمادگی کامل وارد عرصه حرفه‌ای شوند.
وی با اشاره به اهمیت رویکرد آموزش مبتنی بر شایستگی (Competency-Based Learning) افزود: این مدل آموزشی، تضمین‌کننده تربیت نیروی کارآمد برای نظام سلامت است و لازم است در تمامی دانشکده‌های حوزه سلامت از جمله پرستاری، با جدیت دنبال شود.
دکتر عبادی ضمن ابراز امیدواری نسبت به استمرار چنین مراسم‌هایی مانند استاد محبوب من، تأکید کرد: برگزاری این‌گونه رویدادها نه‌تنها فرصتی برای تجلیل از تلاش‌های اساتید است، بلکه زمینه‌ساز تقویت انسجام علمی و ارتقا کیفیت آموزش در سطح ملی خواهد بود.
دکتر هومن شهسواری رئیس دانشکده ضمن تاکید بر جایگاه فراملی این دانشکده در توسعه آموزش پرستاری کشور، به حضور اساتید برجسته‌ای که بسیاری از آن‌ها خود روزی در همین دانشکده پرورش یافته‌اند، اشاره کرد و گفت: من خود را نماینده دانشکده نمی‌دانم، چرا که این مجموعه، متعلق به تمام اساتید پرستاری و مامایی کشور است؛ دانشکده‌ای که فراتر از مرزهای دانشگاه علوم پزشکی تهران، به مثابه خانه‌ای مشترک برای همه فعالان این عرصه شناخته می‌شود.
وی ضمن اشاره به اهمیت ایجاد همگرایی در میان نهادهای علمی و حرفه‌ای پرستاری و مامایی، بیان کرد: امیدواریم با هم‌افزایی بیشتر، بتوانیم انرژی این دو جامعه بزرگ را در مسیری هماهنگ برای خدمت‌رسانی بهتر به جامعه و بیماران به‌کار گیریم.
دکتر شهسواری با ادای احترام ویژه به دکتر احمدی، از اساتید تأثیرگذار کشور، ادامه داد: هرچند افتخار شاگردی مستقیم استاد احمدی را نداشته‌ام، اما بی‌تردید تأثیر ایشان در مسیر علمی و حرفه‌ای من و بسیاری از فعالان این حوزه عمیق و ماندگار است. از سوی دانشکده، این افتخار را دارم که به ایشان تبریک عرض کنم و از زحماتشان قدردانی نمایم.
وی ضمن تاکید بر برنامه‌ای منسجم برای تقدیر سالانه از اساتید پرستاری در سطح ملی گفت: امیدواریم برنامه تقدیر از استاد و جایزه بنیاد علمی و فرهنگی پرستاری مداح، هر ساله به شکلی پایدار و هدفمند برگزار و از تلاش‌های بی‌وقفه اساتید گران‌قدر کشور قدردانی شود.
دکتر سریه پورتقی معاون آموزشی دانشکده با بیان اینکه نقش استاد در دنیای امروز دیگر صرفاً انتقال دانش نیست گفت: با گسترش بسترهای آموزش مجازی، اینترنت، هوش مصنوعی و منابع متعدد یادگیری، دانشجو انتظار ندارد استاد فقط منبع دانش باشد؛ بلکه آنچه جایگزینی برایش متصور نیست، نقش انسانی استاد است.
وی افزود: استاد امروز، باید توانایی پرورش تفکر انتقادی، آموزش سبک زندگی، و توجه به ابعاد انسانی، عاطفی و اجتماعی دانشجویان را داشته باشد. مراسم امروز با عنوان "استاد محبوب من" دقیقاً بر همین نکته تأکید دارد؛ انتخاب اساتیدی که در کنار دانش تخصصی، با انسانیت، دلسوزی، همدلی و درک متقابل، جایگاه ویژه‌ای در دل دانشجویان یافته‌اند.
دکتر پورتقی ضمن قدردانی از زحمات شورای نمایندگان دانشجویی که فرآیند انتخاب اساتید محبوب را به‌صورت مستقل، منسجم و شفاف اجرا کردند؛ از انتشار فراخوان و اطلاع‌رسانی گرفته تا برگزاری رأی‌گیری حضوری و شمارش آرا، که همگی توسط خود دانشجویان و با حضور تشکل‌های مختلف انجام شد.
در ادامه این بخش از مراسم، تندیس‌های افتخارآمیز «استاد محبوب من» توسط نمایندگان شورای دانشجویی با شور و اشتیاق به دکتر هومن شهسواری و دکتر پگاه مطوری پور اساتید محبوب منتخب پرستاری و دکتر مریم دامغانیان استاد محبوب منتخب مامایی اهدا شد. لحظاتی سرشار از احساس، احترام و قدردانی که با تشویق گرم حاضران همراه بود و پیوندی عمیق میان نسل آموزش‌دهنده و نسل فراگیر به تصویر کشید.
این آیین نمادین، نقطه اوجی بود بر اهمیت ارتباط دوسویه میان استاد و دانشجو و نشانی از پویایی فضای آموزشی دانشگاه؛ جایی که صدا و نظر دانشجویان شنیده می‌شود و تجلیل از مقام معلم نه‌فقط رسمی اداری، بلکه قلبی تپنده در میان جامعه علمی است.
نظر دهید