به گزارش روابط عمومی دفتر ارتباط با دانش‌آموختگان در سمینار سالانه تعهد حرفه‌ای، دکتر سالاریفر به عنوان سخنران موضوع منتورینگ و شرایط و ویژگی های آن گفت: بحث منتورشیپ در دوره بالینی قرار است یک دانشجوی پزشکی را به یک پزشک تبدیل کند که بتواند در محیط کار کند. ما میتوانیم چند نوع نگاه به منتورشیپ داشته باشیم اما سوالی که مطرح است آیا شیوه ای که در بالین به کار می‌بریم همان شیوه ای است که در مبانی سنتی مطرح می‌کنیم و آیا استادی وجود دارد که تمامی ویژگی‌هایی را که برای استاد برمی‌شماریم داشته باشد؟ قطعا هیچ کدام از ما انسان کامل نیستیم در این میان ما افرادی را الگو قرار میدهیم که خود دارای ضعف‌اند. باید واقع بین باشیم و ببینیم وظیفه‌ی ما در کلینیک چیست؟ نمی‌توان دانشجو را از نبود استاد جامع و کامل ناامید کرد. بحث اول اینست که در دنیای مدرن امروز بخصوص در تجربه‌ی بالینی منتی نباید به دنبال منتور کامل و جامع باشد. در ادبیات فارسی نیز مولانا یا سعدی بحث هایی درباره استاد شاگردی دارند همانطور که مولانا میفرماید:
بداد پندم استاد عشق ز استادی
که هین بترس ز هر کس که دل بدو دادی
هر آن کسی که تو از نوش او بنوشیدی
ز بعد نوش کند نیش اوت فصادی
چو چشم مست کسی کرد حلقه در گوشت
ز گوش پنبه برون کن مجوی آزادی
ما اعتقاد داریم استاد روح خود را در اختیار دانشجو قرار میدهد در مقابل نگاهی نیز وجود دارد که دانشجو خود را در اختیار استاد قرار دهد که این نیز درست نیست. سعدی میفرماید:
استاد معلم چو بود بی آزار
خرسک بازند کودکان در بازار
در اینجا نیز اعتقاد براین است که استاد باید سخت گیر باشد در صورتیکه تساهل استاد یک اصل است و این نکات در بحث بالینی با بحث جدیت متاسفانه مخلوط شده است.
در کلینیک که میخواهیم از دانشجو به پزشک برسیم منتور و منتی با گذشته بسیار تفاوت دارد. هم از نظر انتظارات و هم از نظر ویژگی های شخصیتی، افراد منتی از ما انتظار رشد شخصیتی، حمایت شغلی و موضوعی که باید از ما یاد بگیرد را دارند در مقابل استاد نیز رضایت شغلی بالاتری نسبت به گذشته دارد زیرا هم آموزش میدهد هم در سیستم منتی کلینیکال در واقع به کمک رزیدنت از حجم کاری وی کم میشود و هم میتواند با کمک منتی‌ها یا همان رزیدنتها مقاله و کتاب بنویسد.
وی ادامه داد: در سیستم منتورشیپ انتظار این است که منتور بیش از مطالبی که در کوریکلوم هست به منتی تکامل پروفشنال بدهد و به رشد شخصی، فردی، و مسائل فردی او‌کمک کند. می تواند به networking بپردازد و جلوی Burn Out که بحثی حیاتی است را بگیرد. میتواند به موضوع قضاوت بالینی و یک سری فعالیتهای ارتباطی دانشجو کمک کند.
منتورشیپ را نباید با advising ،coching sponsor اشتباه گرفت. منتور می تواند هر کدام از اینها باشد اما فراتر از اینهاست.
دکتر سالاریفر افزود: انتظار اینست نتیجه‌ی یک سیستم دانشگاهی بهتر از یک بخش خصوصی باشد زیرا وجود منتور میتواند نتایج را بالا ببرد و باید بتواند انتقال حرفه ای انجام دهد، تولید تحقیقاتی را بالا ببرد و تجربه دانشجو را به تجربه یک پزشک یا استاد برساند. تجربه منفی در این دوران میتواند هم در تکامل توانایی‌ها اختلال ایجاد کند و گاهی حتی موجب ترک تحصیل شود.
استاد گروه قلب دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود یکی از مسائلی که مهم است مسئله burn out یا همان مسئله دلزدگی و فرسودگی شغلی است که واقعیتی است در شغل پزشکان که اغلب با آن مواجه هستیم. هم رزیدنت و هم استاد میتوانند دچار فرسودگی شغلی شوند و سیستم منتورشیپ میتواند به هر دوی اینها کمک کند تا هم ریکاوری پیدا کنند هم اینکه از فرسودگی شغلی جلوگیری کند.
در رابطه با تولیدات علمی مانند تولید مقاله، کتاب و... را نیز منتورشیپ میتواند نتیجه را افزایش دهد که رضایت شغلی استاد و دانشجو را افزایش میدهد و هم امکان ارتقاء دانشجو را بیشتر میکند.
وی در آخر در رابطه با منتورشیپ و جنسیت گفت: متاسفانه تبعیض جنسیتی در بعضی رشته ها وجود دارد. در برخی از مقالات عنوان شده است که حدود 40% خانمها به دلیل فشار کاری حدود 6 سال پس از دوره رزیدنتی از کار کناره گیری میکنند و از میان عوامل متعدد این امر، عدم توازن مسئولیت خانوادگی با مسئولیت پزشکی مهمترین عامل است در این مورد نیز بحث منتورینگ با انتخاب استاد مناسب، شیفتهای مناسب و .... در بسیاری از زمینه ها میتواند موثر و مهم باشد.
وی در رابطه با اینکه چه منتورهایی ارجح اند گفت: منتورهای ارشد، منتور هایی که سن بالا و تجربه بالا دارند و نفوذ بیشتری دارند بهترند و میتوانند نقش بهتری در منتورینگ فراگیران داشته باشند اما گاها فاصله سنی باعث میشود درک صحیحی بین طرفین اتفاق نیفتد یا ارتباط برقرار کردن با نسل جوان کمی مشکل باشد در کنار
وی در رابطه با اینکه چه منتورهایی ارجح اند گفت: منتورهای ارشد، منتور هایی که سن بالا و تجربه بالا دارند و نفوذ بیشتری دارند بهترند و میتوانند نقش بهتری در منتورینگ فراگیران داشته باشند اما گاها فاصله سنی باعث میشود درک صحیحی بین طرفین اتفاق نیفتد یا ارتباط برقرار کردن با نسل جوان کمی مشکل باشد در کنار اینها پیر منتورشیپ را داریم. منتورهایی که در یک رده هستند و از بهترین انواع منتورینگ‌هاست.
دکتر سالاریفر در انتها افزود امروزه در دوره ای قرار داریم که باید از هر استاد و شخصیتی ویژگی های مثبت را فرا گرفت و به سمتی حرکت کنیم که بتوانیم در سیستم کلینیکی خود یک منتورشیپ و سیستم منسجم تر و بهتری داشته باشیم.
دکتر سالاریفر: منتورشیپ را نباید با حامی، کوچینگ و مشاور اشتباه گرفت/منتور میتواند هر کدام از این ویژگی‌ها را داشته باشد اما فراتر از اینهاست.
به گزارش روابط عمومی دفتر ارتباط با دانش‌آموختگان در سمینار سالانه تعهد حرفه‌ای، دکتر سالاریفر به عنوان سخنران موضوع منتورینگ و شرایط و ویژگی های آن گفت: بحث منتورشیپ در دوره بالینی قرار است یک دانشجوی پزشکی را به یک پزشک تبدیل کند که بتواند در محیط کار کند. ما میتوانیم چند نوع نگاه به منتورشیپ داشته باشیم اما سوالی که مطرح است آیا شیوه ای که در بالین به کار می‌بریم همان شیوه ای است که در مبانی سنتی مطرح می‌کنیم و آیا استادی وجود دارد که تمامی ویژگی‌هایی را که برای استاد برمی‌شماریم داشته باشد؟ قطعا هیچ کدام از ما انسان کامل نیستیم در این میان ما افرادی را الگو قرار میدهیم که خود دارای ضعف‌اند. باید واقع بین باشیم و ببینیم وظیفه‌ی ما در کلینیک چیست؟ نمی‌توان دانشجو را از نبود استاد جامع و کامل ناامید کرد. بحث اول اینست که در دنیای مدرن امروز بخصوص در تجربه‌ی بالینی منتی نباید به دنبال منتور کامل و جامع باشد. در ادبیات فارسی نیز مولانا یا سعدی بحث هایی درباره استاد شاگردی دارند همانطور که مولانا میفرماید:
بداد پندم استاد عشق ز استادی
که هین بترس ز هر کس که دل بدو دادی
هر آن کسی که تو از نوش او بنوشیدی
ز بعد نوش کند نیش اوت فصادی
چو چشم مست کسی کرد حلقه در گوشت
ز گوش پنبه برون کن مجوی آزادی
ما اعتقاد داریم استاد روح خود را در اختیار دانشجو قرار میدهد در مقابل نگاهی نیز وجود دارد که دانشجو خود را در اختیار استاد قرار دهد که این نیز درست نیست. سعدی میفرماید:
استاد معلم چو بود بی آزار
خرسک بازند کودکان در بازار
در اینجا نیز اعتقاد براین است که استاد باید سخت گیر باشد در صورتیکه تساهل استاد یک اصل است و این نکات در بحث بالینی با بحث جدیت متاسفانه مخلوط شده است.
در کلینیک که میخواهیم از دانشجو به پزشک برسیم منتور و منتی با گذشته بسیار تفاوت دارد. هم از نظر انتظارات و هم از نظر ویژگی های شخصیتی، افراد منتی از ما انتظار رشد شخصیتی، حمایت شغلی و موضوعی که باید از ما یاد بگیرد را دارند در مقابل استاد نیز رضایت شغلی بالاتری نسبت به گذشته دارد زیرا هم آموزش میدهد هم در سیستم منتی کلینیکال در واقع به کمک رزیدنت از حجم کاری وی کم میشود و هم میتواند با کمک منتی‌ها یا همان رزیدنتها مقاله و کتاب بنویسد.
وی ادامه داد: در سیستم منتورشیپ انتظار این است که منتور بیش از مطالبی که در کوریکلوم هست به منتی تکامل پروفشنال بدهد و به رشد شخصی، فردی، و مسائل فردی او‌کمک کند. می تواند به networking بپردازد و جلوی Burn Out که بحثی حیاتی است را بگیرد. میتواند به موضوع قضاوت بالینی و یک سری فعالیتهای ارتباطی دانشجو کمک کند.
منتورشیپ را نباید با advising ،coching sponsor اشتباه گرفت. منتور می تواند هر کدام از اینها باشد اما فراتر از اینهاست.
دکتر سالاریفر افزود: انتظار اینست نتیجه‌ی یک سیستم دانشگاهی بهتر از یک بخش خصوصی باشد زیرا وجود منتور میتواند نتایج را بالا ببرد و باید بتواند انتقال حرفه ای انجام دهد، تولید تحقیقاتی را بالا ببرد و تجربه دانشجو را به تجربه یک پزشک یا استاد برساند. تجربه منفی در این دوران میتواند هم در تکامل توانایی‌ها اختلال ایجاد کند و گاهی حتی موجب ترک تحصیل شود.
استاد گروه قلب دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود یکی از مسائلی که مهم است مسئله burn out یا همان مسئله دلزدگی و فرسودگی شغلی است که واقعیتی است در شغل پزشکان که اغلب با آن مواجه هستیم. هم رزیدنت و هم استاد میتوانند دچار فرسودگی شغلی شوند و سیستم منتورشیپ میتواند به هر دوی اینها کمک کند تا هم ریکاوری پیدا کنند هم اینکه از فرسودگی شغلی جلوگیری کند.
در رابطه با تولیدات علمی مانند تولید مقاله، کتاب و... را نیز منتورشیپ میتواند نتیجه را افزایش دهد که رضایت شغلی استاد و دانشجو را افزایش میدهد و هم امکان ارتقاء دانشجو را بیشتر میکند.
وی در آخر در رابطه با منتورشیپ و جنسیت گفت: متاسفانه تبعیض جنسیتی در بعضی رشته ها وجود دارد. در برخی از مقالات عنوان شده است که حدود 40% خانمها به دلیل فشار کاری حدود 6 سال پس از دوره رزیدنتی از کار کناره گیری میکنند و از میان عوامل متعدد این امر، عدم توازن مسئولیت خانوادگی با مسئولیت پزشکی مهمترین عامل است در این مورد نیز بحث منتورینگ با انتخاب استاد مناسب، شیفتهای مناسب و .... در بسیاری از زمینه ها میتواند موثر و مهم باشد.
وی در رابطه با اینکه چه منتورهایی ارجح اند گفت: منتورهای ارشد، منتور هایی که سن بالا و تجربه بالا دارند و نفوذ بیشتری دارند بهترند و میتوانند نقش بهتری در منتورینگ فراگیران داشته باشند اما گاها فاصله سنی باعث میشود درک صحیحی بین طرفین اتفاق نیفتد یا ارتباط برقرار کردن با نسل جوان کمی مشکل باشد در کنار
وی در رابطه با اینکه چه منتورهایی ارجح اند گفت: منتورهای ارشد، منتور هایی که سن بالا و تجربه بالا دارند و نفوذ بیشتری دارند بهترند و میتوانند نقش بهتری در منتورینگ فراگیران داشته باشند اما گاها فاصله سنی باعث میشود درک صحیحی بین طرفین اتفاق نیفتد یا ارتباط برقرار کردن با نسل جوان کمی مشکل باشد در کنار اینها پیر منتورشیپ را داریم. منتورهایی که در یک رده هستند و از بهترین انواع منتورینگ‌هاست.
دکتر سالاریفر در انتها افزود امروزه در دوره ای قرار داریم که باید از هر استاد و شخصیتی ویژگی های مثبت را فرا گرفت و به سمتی حرکت کنیم که بتوانیم در سیستم کلینیکی خود یک منتورشیپ و سیستم منسجم تر و بهتری داشته باشیم.
دکتر سالاریفر: منتورشیپ را نباید با حامی، کوچینگ و مشاور اشتباه گرفت/منتور میتواند هر کدام از این ویژگی‌ها را داشته باشد اما فراتر از اینهاست.
به گزارش روابط عمومی دفتر ارتباط با دانش‌آموختگان در سمینار سالانه تعهد حرفه‌ای، دکتر سالاریفر به عنوان سخنران موضوع منتورینگ و شرایط و ویژگی های آن گفت: بحث منتورشیپ در دوره بالینی قرار است یک دانشجوی پزشکی را به یک پزشک تبدیل کند که بتواند در محیط کار کند. ما میتوانیم چند نوع نگاه به منتورشیپ داشته باشیم اما سوالی که مطرح است آیا شیوه ای که در بالین به کار می‌بریم همان شیوه ای است که در مبانی سنتی مطرح می‌کنیم و آیا استادی وجود دارد که تمامی ویژگی‌هایی را که برای استاد برمی‌شماریم داشته باشد؟ قطعا هیچ کدام از ما انسان کامل نیستیم در این میان ما افرادی را الگو قرار میدهیم که خود دارای ضعف‌اند. باید واقع بین باشیم و ببینیم وظیفه‌ی ما در کلینیک چیست؟ نمی‌توان دانشجو را از نبود استاد جامع و کامل ناامید کرد. بحث اول اینست که در دنیای مدرن امروز بخصوص در تجربه‌ی بالینی منتی نباید به دنبال منتور کامل و جامع باشد. در ادبیات فارسی نیز مولانا یا سعدی بحث هایی درباره استاد شاگردی دارند همانطور که مولانا میفرماید:
بداد پندم استاد عشق ز استادی
که هین بترس ز هر کس که دل بدو دادی
هر آن کسی که تو از نوش او بنوشیدی
ز بعد نوش کند نیش اوت فصادی
چو چشم مست کسی کرد حلقه در گوشت
ز گوش پنبه برون کن مجوی آزادی
ما اعتقاد داریم استاد روح خود را در اختیار دانشجو قرار میدهد در مقابل نگاهی نیز وجود دارد که دانشجو خود را در اختیار استاد قرار دهد که این نیز درست نیست. سعدی میفرماید:
استاد معلم چو بود بی آزار
خرسک بازند کودکان در بازار
در اینجا نیز اعتقاد براین است که استاد باید سخت گیر باشد در صورتیکه تساهل استاد یک اصل است و این نکات در بحث بالینی با بحث جدیت متاسفانه مخلوط شده است.
در کلینیک که میخواهیم از دانشجو به پزشک برسیم منتور و منتی با گذشته بسیار تفاوت دارد. هم از نظر انتظارات و هم از نظر ویژگی های شخصیتی، افراد منتی از ما انتظار رشد شخصیتی، حمایت شغلی و موضوعی که باید از ما یاد بگیرد را دارند در مقابل استاد نیز رضایت شغلی بالاتری نسبت به گذشته دارد زیرا هم آموزش میدهد هم در سیستم منتی کلینیکال در واقع به کمک رزیدنت از حجم کاری وی کم میشود و هم میتواند با کمک منتی‌ها یا همان رزیدنتها مقاله و کتاب بنویسد.
وی ادامه داد: در سیستم منتورشیپ انتظار این است که منتور بیش از مطالبی که در کوریکلوم هست به منتی تکامل پروفشنال بدهد و به رشد شخصی، فردی، و مسائل فردی او‌کمک کند. می تواند به networking بپردازد و جلوی Burn Out که بحثی حیاتی است را بگیرد. میتواند به موضوع قضاوت بالینی و یک سری فعالیتهای ارتباطی دانشجو کمک کند.
منتورشیپ را نباید با advising ،coching sponsor اشتباه گرفت. منتور می تواند هر کدام از اینها باشد اما فراتر از اینهاست.
دکتر سالاریفر افزود: انتظار اینست نتیجه‌ی یک سیستم دانشگاهی بهتر از یک بخش خصوصی باشد زیرا وجود منتور میتواند نتایج را بالا ببرد و باید بتواند انتقال حرفه ای انجام دهد، تولید تحقیقاتی را بالا ببرد و تجربه دانشجو را به تجربه یک پزشک یا استاد برساند. تجربه منفی در این دوران میتواند هم در تکامل توانایی‌ها اختلال ایجاد کند و گاهی حتی موجب ترک تحصیل شود.
استاد گروه قلب دانشگاه علوم پزشکی تهران افزود یکی از مسائلی که مهم است مسئله burn out یا همان مسئله دلزدگی و فرسودگی شغلی است که واقعیتی است در شغل پزشکان که اغلب با آن مواجه هستیم. هم رزیدنت و هم استاد میتوانند دچار فرسودگی شغلی شوند و سیستم منتورشیپ میتواند به هر دوی اینها کمک کند تا هم ریکاوری پیدا کنند هم اینکه از فرسودگی شغلی جلوگیری کند.
در رابطه با تولیدات علمی مانند تولید مقاله، کتاب و... را نیز منتورشیپ میتواند نتیجه را افزایش دهد که رضایت شغلی استاد و دانشجو را افزایش میدهد و هم امکان ارتقاء دانشجو را بیشتر میکند.
وی در آخر در رابطه با منتورشیپ و جنسیت گفت: متاسفانه تبعیض جنسیتی در بعضی رشته ها وجود دارد. در برخی از مقالات عنوان شده است که حدود 40% خانمها به دلیل فشار کاری حدود 6 سال پس از دوره رزیدنتی از کار کناره گیری میکنند و از میان عوامل متعدد این امر، عدم توازن مسئولیت خانوادگی با مسئولیت پزشکی مهمترین عامل است در این مورد نیز بحث منتورینگ با انتخاب استاد مناسب، شیفتهای مناسب و .... در بسیاری از زمینه ها میتواند موثر و مهم باشد.
وی در رابطه با اینکه چه منتورهایی ارجح اند گفت: منتورهای ارشد، منتور هایی که سن بالا و تجربه بالا دارند و نفوذ بیشتری دارند بهترند و میتوانند نقش بهتری در منتورینگ فراگیران داشته باشند اما گاها فاصله سنی باعث میشود درک صحیحی بین طرفین اتفاق نیفتد یا ارتباط برقرار کردن با نسل جوان کمی مشکل باشد در کنار
وی در رابطه با اینکه چه منتورهایی ارجح اند گفت: منتورهای ارشد، منتور هایی که سن بالا و تجربه بالا دارند و نفوذ بیشتری دارند بهترند و میتوانند نقش بهتری در منتورینگ فراگیران داشته باشند اما گاها فاصله سنی باعث میشود درک صحیحی بین طرفین اتفاق نیفتد یا ارتباط برقرار کردن با نسل جوان کمی مشکل باشد در کنار اینها پیر منتورشیپ را داریم. منتورهایی که در یک رده هستند و از بهترین انواع منتورینگ‌هاست.
دکتر سالاریفر در انتها افزود امروزه در دوره ای قرار داریم که باید از هر استاد و شخصیتی ویژگی های مثبت را فرا گرفت و به سمتی حرکت کنیم که بتوانیم در سیستم کلینیکی خود یک منتورشیپ و سیستم منسجم تر و بهتری داشته باشیم.
.jpg)
ارسال به دوستان